Κάτω από το σύνθημα «χτίζουμε γέφυρες, όχι τείχη», το Σάββατο 22/4, ακτιβιστές και εκπρόσωποι οργανώσεων και κομμάτων από πολλές χώρες συναντήθηκαν στο teatro kamikaze της Μαδρίτης, σε μία διεθνιστική διάσκεψη κατά του «λεπενισμού», του «τραμπισμού», του ρατσισμού, του σεξισμού, της ισλαμοφοβίας, της ξενοφοβίας, των πολιτικών της Ε.Ε. και των κλειστών συνόρων, που οργανώθηκε από τους Podemos και τους Anticapitalistas, με τη στήριξη της ευρωομάδας GUE.
Η συνάντηση περιλάμβανε δύο γύρους ομιλιών, με εισηγητές την Εστεφανία Τόρες, ευρωβουλευτή των Podemos, την Γουίνι Γουόνγκ από τις ΗΠΑ, στέλεχος του κινήματος People’s Summit (κίνημα υποστήριξης του Μπ. Σάντερς), την Γαλλίδα ακτιβίστρια και δημοσιογράφο Ζιάμ Ασμπάγκ, την Πολωνέζα φεμινίστρια Τερέζα Βέτερ, μέλος του κινήματος RAZEM («Γυναίκες με τα Μαύρα»), τον δημοσιογράφο Όουεν Τζόουνς από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιόν Μπελάρα, κοινοβουλευτική συν-εκπρόσωπο των Podemos, τον Άνταμ Κλαγκ, στέλεχος του κινήματος Momentum από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Γαλλοαλγερινό ακτιβιστή Ομάρ Σλαουτί, μέλος της «Συλλογικότητας 19 Μαρτίου», την Αμερικανίδα Κλαιρ Σάντμπεργ από το Κίνημα All of Us, την Ρόντα Κίπκα, ακτιβίστρια του αντιφασιστικού κινήματος της Γερμανίας, τον Βέλγο - Λιβανέζο Ντιάμπ Αμπού Ζαζά, ιδρυτή της Αραβο-Ευρωπαϊκής Λίγκας, και την Μάνια Μπαρσέφσκι εκ μέρους της ΚΑΡ και του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος.
Η ημερήσια διάταξη της συνάντησης επικεντρώθηκε στις αντιπροσφυγικές πολιτικές της ΕΕ, στην ανάδειξη της ακροδεξιάς απειλής που συνιστά και για τις δύο πλευρές του Ατλαντικού η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ και η άνοδος της Μ. Λεπέν στη Γαλλία, η ανάλυση του Brexit από τη σκοπιά της ριζοσπαστικής, διεθνιστικής αριστεράς, αλλά και η ανάγκη σύνδεσης των όλων των κινημάτων σε ένα ενιαίο πολιτικό πλαίσιο, ενάντια στο οικονομικό σύστημα, στον ιμπεριαλισμό, στον νεοφιλελευθερισμό και στις κοινωνικές ανισότητες.
Το πολιτικό πλαίσιο γύρω από το οποίο κινήθηκαν οι τοποθετήσεις των εισηγητών εκκινούσε από την διαπίστωση ότι ο κόσμος και η Ευρώπη βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά χρονικά άνοδο του ρατσισμού και του αυταρχισμού. Η άνοδος των ακροδεξιών και ξενοφοβικών κομμάτων στα διάφορα κράτη της ΕΕ, η διεύρυνση της ισλαμοφοβίας, η ρατσιστική, σεξιστική, μιλιταριστική και αντίθετη με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών που αναζητούν ασφαλές καταφύγιο, διαμορφώνουν ένα ανησυχητικό σενάριο, απέναντι στο οποίο απαιτείται κοινή διεθνιστική δράση όλων των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων. Οι αντιπροσφυγικές και σεξιστικές πολιτικές έρχονται να προστεθούν στην όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, που αποτελούν τον «καρπό» των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της υποβάθμισης της δημοκρατίας, του οικονομικού συστήματος που λειτουργεί προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και του διεθνούς κεφαλαίου.
Κοινή διαπίστωση ήταν ότι η άνοδος του Τραμπ στην εξουσία επιδείνωσε την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την πλήρη διάλυση του δικαιώματος στο άσυλο, ενισχύοντας τις πολιτικές των καθεστώτων «έκτακτης ανάγκης», στο όνομα της «ασφάλειας».
Τα παραδείγματα του Τραμπ και του Brexit καταδεικνύουν την ολοφάνερη αποτυχία των πολιτικών της ΕΕ και την παγίδα με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι πολίτες της Ευρώπης, οι οποίοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε έναν διεθνοποιημένο νεοφιλελευθερισμό που επιβάλλει την εξοντωτική λιτότητα και μία ενίσχυση του «ταυτοτισμού» και του εθνικισμού που συνοδεύεται από μία αύξηση του αυταρχισμού και της ξενοφοβίας.
Μία παγίδα στην οποία η ευρωπαϊκή αριστερά δεν πρέπει να πέσει, καθώς την απάντηση σε αυτό το δίλημμα δίνει η ένταση των κινημάτων αντίστασης, ο συντονισμός της αλληλεγγύης των λαών και η άρνησή μας να συνεργαστούμε με μία ολέθρια νεοφιλελεύθερη στρατηγική διακυβέρνησής μας από μία ελίτ που εξοντώνει την δημοκρατία και τα θεμελιώδη κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα και που μονοπωλεί τον πλούτο, οδηγώντας σε αύξηση της ανεργίας και των ανισοτήτων, στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, στον μισογυνισμό και στον αυταρχισμό. Τον δρόμο για την αναχαίτιση της ακροδεξιάς δείχνουν τα κινήματα κατά των φυλετικών διακρίσεων και η Πορεία Γυναικών στις ΗΠΑ, οι φεμινιστικές κινητοποιήσεις στην Πολωνία, η Πορεία για την Αξιοπρέπεια στα γαλλικά προάστια, η διεθνής πάλη για την ανατροπή της λιτότητας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η άποψη που εκφράστηκε από πολλούς ομιλητές, ότι μία νίκη της Λεπέν θα σηματοδοτούσε μεν μία εξαιρετικά δυσμενή και απειλητική εξέλιξη για την χώρα και την Ευρώπη, αλλά ότι το νεοφιλελεύθερο πολιτικό σύστημα δεν έχει ανάγκη από την Λεπέν για να κυβερνήσει, καθώς τα συστημικά πολιτικά κόμματα έχουν αποδεχθεί και ενσωματώσει στα προγράμματά τους ένα μεγάλο μέρος της ακροδεξιάς, ξενοφοβικής και ρατσιστικής ατζέντας της Λεπέν.
Το κοινό «δια ταύτα» της διάσκεψης ήταν ότι η πάλη κατά της λιτότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη κατά της ξενοφοβίας και το αντίστροφο.
Η διάσκεψη έκλεισε με μία μαζική, ανοιχτή, δυναμική και συγκινητική συγκέντρωση στην πλατεία Casino de la Reina, με ομιλητές από τα διεθνή κινήματα, την συντονίστρια του Μπλόκο της Πορτογαλίας, τον επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας και τον ευρωβουλευτή των Anticapitalistas Μιγκέλ Ορμπάν, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στην κατάσταση στην Ελλάδα, επισημαίνοντας την εξαθλίωση στην οποία έχει οδηγηθεί σήμερα η ελληνική κοινωνία, μέσω των μνημονίων που συνεχίζουν να επιβάλλονται στη χώρα μας.
