Παρά την ψήφιση του νόμου Γαβρόγλου, ο αγώνας συνεχίζεται!

Η ψή­φι­ση του νόμου Γα­βρό­γλου για το σύ­στη­μα μό­νι­μων διο­ρι­σμών στην εκ­παί­δευ­ση, αλλά και για το διο­ρι­σμό ανα­πλη­ρω­τών δεί­χνει ότι μια πρώτη μάχη τε­λεί­ω­σε με την κα­ταρ­χήν επι­κρά­τη­ση της άπο­ψης του υπουρ­γεί­ου και της κυ­βέρ­νη­σης. Όμως θα ήταν λάθος να μεί­νου­με μόνο στο τε­λι­κό απο­τέ­λε­σμα της αντι­πα­ρά­θε­σης και να θε­ω­ρή­σου­με ότι το μόνο που κερ­δή­θη­κε από έναν με­γα­λειώ­δη αγώνα ήταν κά­ποιες μι­κρές αλ­λα­γές στις μο­ριο­δο­τή­σεις κά­ποιων προ­σό­ντων. Γιατί ο αγώ­νας που έγινε, απο­κά­λυ­ψε μια κοι­νω­νι­κή δυ­να­μι­κή και μια δυ­να­τό­τη­τα αντί­στα­σης πολύ με­γα­λύ­τε­ρη από οτι­δή­πο­τε μπο­ρού­σε κά­ποιος να φα­ντα­στεί, όταν ξε­κι­νού­σε η μάχη ενά­ντια στο νο­μο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου παι­δεί­ας.

Η μάχη της Αθή­νας

Το κέ­ντρο της μάχης ήταν η Αθήνα. Οι δια­δη­λώ­σεις των χι­λιά­δων εκ­παι­δευ­τι­κών, ανα­πλη­ρω­τών, αδιο­ρί­στων και μο­νί­μων που κα­τέ­φτα­σαν  από όλες τις εσχα­τιές της Ελ­λά­δας, συ­ντά­ρα­ξαν το κέ­ντρο της πόλης. Στο πλευ­ρό των εκ­παι­δευ­τι­κών ήταν και η φοι­τη­τι­κή νε­ο­λαία που βλέ­πει ότι το όνει­ρο για ερ­γα­σία στο χώρο της εκ­παί­δευ­σης γί­νε­ται όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο άπια­στο. Τα γε­μά­τα παλμό μπλοκ και η ζω­ντά­νια που έδινε η συμ­με­το­χή του νε­ό­τε­ρου ηλι­κια­κά κομ­μα­τιού του κλά­δου έδει­χναν ότι η μάχη μπο­ρού­σε να κερ­δη­θεί. Οι δια­δη­λώ­σεις κλι­μα­κώ­νο­νταν αυ­ξη­τι­κά ως προς τον αριθ­μό όσων συμ­με­τεί­χαν. Η τε­λευ­ταία μά­λι­στα, η οποία είχε και την κά­λυ­ψη της 24ω­ρης απερ­γί­ας της ΑΔΕΔΥ, απέ­κτη­σε πα­νερ­γα­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά.

Η κα­τά­λη­ψη της Πρυ­τα­νεί­ας λει­τούρ­γη­σε ως κέ­ντρο αγώνα και ορ­γά­νω­σης του κό­σμου στα με­σο­δια­στή­μα­τα ανά­με­σα στις ημέ­ρες των με­γά­λων κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων. Οι συ­νε­λεύ­σεις μέσα στην κα­τά­λη­ψη της Πρυ­τα­νεί­ας θύ­μι­σαν προη­γού­με­νες επο­χές, όταν η δη­μο­κρα­τία του κι­νή­μα­τος εξα­σφά­λι­ζε ότι η μάχη θα δι­νό­ταν με τους κα­λύ­τε­ρους δυ­να­τούς όρους. Οι νέοι συ­νά­δελ­φοι, που κι­νη­το­ποι­ή­θη­καν και πλαι­σί­ω­σαν τις διά­φο­ρες δρά­σεις που απο­φα­σί­ζο­νταν, έκα­ναν τη δια­φο­ρά.

Η κα­τα­στο­λή που κα­τέ­λη­ξε σε τραυ­μα­τι­σμό δια­δη­λω­τών, ανά­με­σά τους και του βου­λευ­τή του ΚΚΕ Γιάν­νη Δελή, έδει­ξε το φόβο της κυ­βέρ­νη­σης απέ­να­ντι στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις. Και βέ­βαια η κα­τα­στο­λή δεν έκαμ­ψε το κί­νη­μα, αλλά εξόρ­γι­σε ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο τους εκ­παι­δευ­τι­κούς.

Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά πρέ­πει να γίνει στην πα­ρέμ­βα­ση των ανα­πλη­ρω­τών στην ΕΡΤ, που έδωσε ώθηση στον αγώνα και έπει­σε με­γά­λο κομ­μά­τι κό­σμου για το δί­καιο των αι­τη­μά­των του.

Η τε­λευ­ταία συ­νέ­λευ­ση στην κα­τει­λημ­μέ­νη πρυ­τα­νεία, η μα­ζι­κό­τε­ρη από όλες όσες είχαν προη­γη­θεί, απο­φά­σι­σε τη συ­νέ­χι­ση του αγώνα όλο το επό­με­νο διά­στη­μα. Κά­λε­σε ακόμα στη μα­ζι­κή πα­ρου­σία στις γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις των εκ­παι­δευ­τι­κών σω­μα­τεί­ων, σε συ­γκρό­τη­ση επι­τρο­πών αγώνα και ενη­με­ρώ­σεις στα σχο­λεία. Ακόμα στη δη­μιουρ­γία πα­νελ­λα­δι­κών κέ­ντρων αγώνα με τους συλ­λό­γους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ, με τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, τους γο­νείς, άλ­λους ερ­γα­σια­κούς χώ­ρους, όλη την κοι­νω­νία! Έστει­λε το μή­νυ­μα για ακτι­βι­σμούς σε κάθε πόλη της Ελ­λά­δας, πο­λύ­μορ­φες δρά­σεις, συλ­λα­λη­τή­ρια, συ­γκε­ντρώ­σεις, κα­τα­λή­ψεις.

Δή­λω­σε ότι κάθε μέρα θα μας βρί­σκουν μπρο­στά τους! Σε όλα τα μέ­τω­πα που ανοί­γουν στην εκ­παί­δευ­ση, από την αυ­το­α­ξιο­λό­γη­ση των σχο­λι­κών μο­νά­δων, το νο­μο­σχέ­διο για το «Νέο Λύ­κειο, τα υπο­στε­λε­χω­μέ­να ΚΕΣΥ, την υπο­βάθ­μι­ση της ει­δι­κής αγω­γής και τις τρι­με­λείς επι­τρο­πές του ν. 4547. Τέλος κά­λε­σε σε πα­νελ­λα­δι­κό ρα­ντε­βού το Σάβ­βα­το 26/1 στις 12μμ στα Προ­πύ­λαια, με σύν­θη­μα «Μό­νι­μη δου­λειά για όλο το λαό, όχι μόνο στον εκ­παι­δευ­τι­κό! Το νο­μο­σχέ­διό σας θα μεί­νει στα χαρ­τιά!», ενώ αμέ­σως μετά το συλ­λα­λη­τή­ριο θα ακο­λου­θή­σει πα­νελ­λα­δι­κή συ­νέ­λευ­ση αγώνα στο ΠΤΔΕ.

Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις στη Θεσ­σα­λο­νί­κη

Εντυ­πω­σια­κές ήταν οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Με ση­μείο έναρ­ξης το άγαλ­μα Βε­νι­ζέ­λου, εκα­το­ντά­δες εκ­παι­δευ­τι­κοί και μέλη φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων συμ­με­τεί­χαν στις τρεις δια­δη­λώ­σεις, οι οποί­ες είχαν, όσο πλη­σιά­ζα­με στη μέρα ψή­φι­σης του νο­μο­σχε­δί­ου, όλο και πιο αυ­ξη­μέ­νη συμ­με­το­χή.

Πα­ράλ­λη­λα έγι­ναν συμ­βο­λι­κές κα­τα­λή­ψεις στις Διευ­θύν­σεις Πρω­το­βάθ­μιας και Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης Δυ­τι­κής και Ανα­το­λι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης, καθώς και στην Πε­ρι­φε­ρεια­κή Διεύ­θυν­ση Εκ­παί­δευ­σης. Η τε­λευ­ταία δια­δή­λω­ση ξε­πέ­ρα­σε τα χίλια άτομα. Όμως, πα­ρό­τι οι μορ­φές δρά­σης του κι­νή­μα­τος δεν ανα­πτύ­χθη­καν όσο στην Αθήνα, το συ­ντο­νι­στι­κό που έγινε τη Δευ­τέ­ρα 14/1 αμέ­σως μετά την απερ­για­κή κι­νη­το­ποί­η­ση στο Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο της πόλης, έδει­χνε ότι πα­ρό­μοιες διερ­γα­σί­ες είχαν ξε­κι­νή­σει και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Οι δρά­σεις του συ­νέ­βα­λαν στην ενη­μέ­ρω­ση των κα­τοί­κων της πόλης για το δί­καιο του αγώνα, που ήταν σε εξέ­λι­ξη. Τη μέρα ψή­φι­σης του νο­μο­σχε­δί­ου στην απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­ση, που κά­λυ­πτε και η ΕΔΟΘ- ν.τ. ΑΔΕΔΥ, συμ­με­τεί­χαν και ερ­γα­ζό­με­νοι από τους δή­μους, την υγεία, αλλά και τον ευ­ρύ­τε­ρο δη­μό­σιο τομέα.

Ο αγώ­νας των εκ­παι­δευ­τι­κών στην υπό­λοι­πη Ελ­λά­δα

Ο αγώ­νας των εκ­παι­δευ­τι­κών αγκά­λια­σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελ­λά­δας, όπου υπάρ­χουν ανα­πλη­ρω­τές που στη­ρί­ζουν στις πιο αντί­ξο­ες συν­θή­κες τη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση.

Στην Πάτρα η απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­ση πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 17/1 έξω από το Ερ­γα­τι­κό Κέ­ντρο Πά­τρας. Ακο­λού­θη­σε πο­ρεία στους κε­ντρι­κούς δρό­μους της πόλης με τη συμ­με­το­χή και του δη­μάρ­χου Κώστα Πε­λε­τί­δη και μελών του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου.

Μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις και κα­τα­λή­ψεις διευ­θύν­σε­ων εκ­παί­δευ­σης έγι­ναν στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, την Ξάνθη, την Κα­βά­λα, τη Χίο, τη Λήμνο, τη Ζά­κυν­θο, ενώ με­γά­λη δια­δή­λω­ση και συμ­βο­λι­κή κα­τά­λη­ψη της Πε­ρι­φε­ρεια­κής Διεύ­θυν­σης Εκ­παί­δευ­σης Κρή­της έγινε στο Ηρά­κλειο. Κι­νη­το­ποί­η­ση εκ­παι­δευ­τι­κών πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ακόμα στα Χανιά, αλλά και στις Οι­νούσ­σες, ενώ στη Σάμο η απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­ση ενώ­θη­κε με τη δια­δή­λω­ση προ­σφύ­γων από την Πα­λαι­στί­νη, που ξε­κί­νη­σε από το hot spot του νη­σιού. Το πανό των προ­σφύ­γων έγρα­φε: «Από τη Γάζα στη Σάμο - Από το θά­να­το στο θά­να­το» και «Δεν εί­μα­στε αριθ­μοί - Εί­μα­στε άν­θρω­ποι». Οι απερ­γοί τούς υπο­δέ­χτη­καν με το σύν­θη­μα «Έλ­λη­νες και ξένοι ερ­γά­τες ενω­μέ­νοι».

Οι σύλ­λο­γοι γο­νέ­ων πολ­λών πε­ριο­χών εκ­φρά­σα­νε την αλ­λη­λεγ­γύη τους στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις των εκ­παι­δευ­τι­κών.

Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες και το κί­νη­μα

Το επό­με­νο διά­στη­μα θα είναι κρί­σι­μο. Οι γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις των ΕΛΜΕ και των δι­δα­σκα­λι­κών συλ­λό­γων θα πρέ­πει να πά­ρουν απο­φά­σεις για τη συμ­με­το­χή στο συλ­λα­λη­τή­ριο το Σάβ­βα­το 26/1, καθώς και για το πώς συ­νε­χί­ζου­με. Δυ­στυ­χώς η στάση των μνη­μο­νια­κών πλειο­ψη­φιών στην ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ δεν δίνει καμ­μιά εγ­γύ­η­ση ότι θα πά­ρουν πάνω τους τη συ­νέ­χεια του αγώνα. Οι δύο ομο­σπον­δί­ες αρ­νή­θη­καν να παί­ξουν κε­ντρι­κό ρόλο στην ορ­γά­νω­ση της απερ­για­κής μάχης. Η ΟΛΜΕ αρ­νή­θη­κε μά­λι­στα να συ­γκα­λέ­σει γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις και συ­νέ­λευ­ση προ­έ­δρων για την κλι­μά­κω­ση της απερ­για­κής προ­σπά­θειας. Οι δύο ομο­σπον­δί­ες, αντί να ανα­λά­βουν να ξε­ση­κώ­σουν τον κλάδο, έκα­ναν τυ­πι­κά το χρέος τους, απλά προ­κη­ρύσ­σο­ντας απερ­γί­ες και στά­σεις ερ­γα­σί­ας. Πόσο δια­φο­ρε­τι­κή ήταν η στάση της ΟΛΜΕ το 1998, όταν είχε ανα­λά­βει την ορ­γά­νω­ση του αγώνα ενά­ντια στην κα­τάρ­γη­ση της επε­τη­ρί­δας.

Στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές για το 19ο συ­νέ­δριο της ΟΛΜΕ, που πρέ­πει να γίνει το συ­ντο­μό­τε­ρο δυ­να­τό, πρέ­πει να κα­τα­ψη­φι­στούν οι μνη­μο­νια­κές ηγε­σί­ες των ΔΑΚΕ, ΠΕΚ, ΣΥΝΕΚ. Ο ρόλος των ανα­πλη­ρω­τών συ­να­δέλ­φων στην αλ­λα­γή των συ­σχε­τι­σμών στον κλάδο είναι κρί­σι­μος. Περ­νά­ει μέσα από τη μα­ζι­κή προ­σέ­λευ­σή τους στις γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις του επό­με­νου δια­στή­μα­τος, που πρέ­πει να πά­ρουν απο­φά­σεις συ­νέ­χι­σης του αγώνα και φτά­νει μέχρι την ενερ­γή εμπλο­κή τους στην αλ­λα­γή των συ­σχε­τι­σμών στην ηγε­σία των δύο ομο­σπον­διών. Η ενό­τη­τα της συν­δι­κα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς είναι το ανα­ντι­κα­τά­στα­το ερ­γα­λείο που θα μπο­ρού­σε να αλ­λά­ξει τους συ­σχε­τι­σμούς στις δύο ομο­σπον­δί­ες, ώστε να ελεγ­χθούν από τις δυ­νά­μεις της αντί­στα­σης.

Το να μεί­νει ανοι­χτό το ζή­τη­μα της ανα­τρο­πής του νόμου Γα­βρό­γλου είναι κρί­σι­μο για τη συ­νέ­χεια. Γι’ αυτό πρέ­πει να δου­λέ­ψου­με για τη με­γα­λύ­τε­ρη δυ­να­τή επι­τυ­χία των συλ­λα­λη­τη­ρί­ων του Σαβ­βά­του 26/1 και την εμπλο­κή όσο το δυ­να­τόν με­γα­λύ­τε­ρου κομ­μα­τιού των ανα­πλη­ρω­τών στην προ­σπά­θεια για την από­συρ­ση του νόμου. Γιατί το ζή­τη­μα των μα­ζι­κών διο­ρι­σμών και της στα­θε­ρής και μό­νι­μης ερ­γα­σί­ας δεν αφορά μόνο την εκ­παί­δευ­ση. Αφορά την υπε­ρά­σπι­ση του κοι­νω­νι­κού κρά­τους, αφορά  τε­λι­κά όλη την κοι­νω­νία.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά