Με αφορμή το σκάνδαλο του Τ.Τ.

Στη δι­κο­γρα­φία που έχει σχη­μα­τι­στεί, σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες του Τύπου, εντο­πί­ζο­νται πε­ρι­πτώ­σεις υπέ­ρο­γκης χρη­μα­το­δό­τη­σης επι­χει­ρη­μα­τιών με επι­σφα­λή δά­νεια για τα οποία δεν έχει κα­τα­βλη­θεί στην τρά­πε­ζα «ούτε ένα ευρώ». Μά­λι­στα, στο πό­ρι­σμα της ει­σαγ­γε­λέ­ως φαί­νε­ται πε­ρί­πτω­ση επι­χει­ρη­μα­τι­κού δα­νεί­ου, για το οποίο υπο­γρά­φη­κε με­τα­ξύ επι­χεί­ρη­σης και Τα­χυ­δρο­μι­κού Τα­μιευ­τη­ρί­ου ει­δι­κή ρήτρα, που απα­γο­ρεύ­ει στο πι­στω­τι­κό ίδρυ­μα να πα­ρα­κο­λου­θεί τη χρήση του δα­νεί­ου!

Γνω­στοί επι­χει­ρη­μα­τί­ες και με­γα­λο­στε­λέ­χη του ΤΤ (που τα χρό­νια της "ευ­μά­ρειας" -των λίγων και ισχυ­ρών και τότε, μην το ξε­χνά­με-ήταν πρώτο τρα­πέ­ζι στις πί­στες, στα εξώ­φυλ­λα των lifestyle εντύ­πων και στο τι­μό­νι με­γά­λων ΠΑΕ), ξαφ­νι­κά «μα­θαί­νου­με» ότι πλού­τι­σαν πα­ρά­νο­μα, ζη­μιώ­νο­ντας το Δη­μό­σιο. Το ίδιο που έκα­ναν δηλ. και οι μι­ζα­δό­ροι των εξο­πλι­σμών και όλοι αυτοί που σή­με­ρα- δή­θεν- ξε­σκε­πά­ζο­νται από την «απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα» της ακρο­δε­ξιάς κυ­βέρ­νη­σης Σα­μα­ρά, να πα­τά­ξει τη «δια­φθο­ρά».

Πέρα από τα προ­φα­νή, ότι πάντα έτσι γί­νο­νταν και έτσι θα γί­νο­νται οι «δου­λειές» στον κα­πι­τα­λι­σμό, ότι καλά κρα­τεί το «αλ­λη­λο­φά­γω­μα» στον κόσμο του κε­φα­λαί­ου, ότι δια­χρο­νι­κά οι κυ­βερ­νή­σεις ΝΔ-ΠΑ­ΣΟΚ εξυ­πη­ρε­τούν επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, η απο­κά­λυ­ψη του νέου αυτού σκαν­δά­λου, δεν γί­νε­ται σε τυ­χαία συ­γκυ­ρία. Η κυ­βέρ­νη­ση εντός των ημε­ρών ανα­μέ­νε­ται να κα­τα­θέ­σει νέα νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για την ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών με άμεσα εν­δια­φε­ρό­με­νη την Eurobank (την τρά­πε­ζα στην οποία χά­ρι­σαν το ΤΤ) και σχέ­διο την επα­να­φο­ρά των με­το­χών των τρα­πε­ζών που απέ­μει­ναν από τους διά­φο­ρους "γά­μους", στον ιδιω­τι­κό έλεγ­χο. Και μά­λι­στα μέσα στους επό­με­νους μήνες και όχι εντός 5ε­τί­ας όπως προ­έ­βλε­πε το αρ­χι­κό πλάνο.  Ως γνω­στόν, στους ίδιους χρε­ω­κο­πη­μέ­νους τρα­πε­ζί­τες, βρί­σκε­ται και το management των πι­στω­τι­κών ιδρυ­μά­των, παρά το γε­γο­νός ότι δια­σώ­θη­καν με πα­κτω­λό δισ. ευρώ από τα χρή­μα­τα όλων μας.

Στις φυ­σιο­λο­γι­κές αντι­δρά­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και της Αρι­στε­ράς, που θα αντι­τα­χθούν πο­λι­τι­κά σε μια τέ­τοια εξέ­λι­ξη, το σύ­στη­μα ετοι­μά­ζει ήδη την υπε­ρά­σπι­ση των επι­λο­γών Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου-Στουρ­νά­ρα: «εί­δα­τε τι έγινε στο ΤΤ που ήταν δη­μό­σια τρά­πε­ζα. Απά­τες και κλοπή του Δη­μο­σί­ου. Καλά κά­να­με και το δώ­σα­με στους "τί­μιους" ιδιώ­τες», θα ουρ­λιά­ζει το πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό των τρα­πε­ζι­τών και τα κα­νά­λια που προ­πα­γαν­δί­ζουν την «ανα­γκαία» εξα­θλί­ω­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων και το ξε­πού­λη­μα της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας.

Για όλη αυτή την «αρ­ρώ­στια» δεν υπάρ­χουν ούτε εύ­κο­λα αντί­δο­τα, ούτε ανώ­δυ­νες λύ­σεις που θα αλ­λά­ξουν «συ­ναι­νε­τι­κά» την κα­τά­στα­ση στον τρα­πε­ζι­κό τομέα, για να λει­τουρ­γή­σει προς όφε­λος του λαού. Ει­δι­κά στην εποχή της κυ­ριαρ­χί­ας της ΕΚΤ και των πο­λι­τι­κών προ­κλη­τι­κής εύ­νοιας των «απο πάνω». Για μια κυ­βέρ­νη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, που είναι απο­φα­σι­σμέ­νη να βρει πό­ρους για την ικα­νο­ποί­η­ση των άμε­σων ανα­γκών της κοι­νω­νί­ας, δεν υπάρ­χει άλλη επι­λο­γή από την ολο­κλη­ρω­τι­κή σύ­γκρου­ση με τους οι­κο­νο­μι­κούς και πο­λι­τι­κούς εκ­προ­σώ­πους αυτού του σά­πιου κα­τε­στη­μέ­νου, εντός και εκτός χώρας.

Μια τέ­τοια δια­δι­κα­σία έχει φυ­σι­κά και συ­γκε­κρι­μέ­να προ­α­παι­τού­με­να στο πεδίο άσκη­σης της κυ­βερ­νη­τι­κής εξου­σί­ας (πέρα από την απα­ραί­τη­τη συ­σπεί­ρω­ση με­γά­λων τμη­μά­των του πλη­θυ­σμού σε αγω­νι­στι­κό-διεκ­δι­κη­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό), όπως η άμεση εθνι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Ως πρώτο ρι­ζο­σπα­στι­κό μέτρο στή­ρι­ξης της αντε­πί­θε­σης των «ητ­τη­μέ­νων της κρί­σης» και ως επι­μέ­ρους μέτρο ενός συ­νο­λι­κό­τε­ρου προ­γράμ­μα­τος ρήξης, που ανα­πό­φευ­κτα θα πρέ­πει να εφαρ­μό­σει μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς. Πόσο μάλ­λον, αν έχει στόχο την υπε­ρά­σπι­ση των συμ­φε­ρό­ντων του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας και των λαϊ­κών στρω­μά­των και ορί­ζο­ντα το σο­σια­λι­στι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό της κοι­νω­νί­ας. 

Πα­ρα­θέ­του­με και την σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση της Ενω­τι­κής Κί­νη­σης Ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Τ.Τ.:

Οι χθε­σι­νο­βρα­δι­νές εξε­λί­ξεις, με τη έκ­δο­ση ενταλ­μά­των σύλ­λη­ψης για στε­λέ­χη της διοί­κη­σης του Τα­χυ­δρο­μι­κού Τα­μιευ­τη­ρί­ου και γνω­στούς επι­χει­ρη­μα­τί­ες, δεν κά­νουν κα­νέ­ναν ερ­γα­ζό­με­νο και κα­νέ­ναν πο­λί­τη να πέσει απ’ τα σύν­νε­φα. Οι πά­ντες γνω­ρί­ζουν ότι το σύ­νο­λο του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, στα πλαί­σια των ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων, λει­τουρ­γού­σε και λει­τουρ­γεί εις βάρος της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας και υπέρ «ημε­τέ­ρων» και κολ­λη­τών. Είναι πλέον κα­θο­λι­κή η απαί­τη­ση ερ­γα­ζο­μέ­νων και κοι­νω­νί­ας, όχι μόνο να δια­λευ­καν­θούν οι συ­γκε­κρι­μέ­νες υπο­θέ­σεις, αλλά η έρευ­να να φτά­σει σε βάθος, έτσι ώστε να απο­δο­θούν ευ­θύ­νες σε όλα τα επί­πε­δα και σε όλους εκεί­νους που κα­τα­χρά­στη­καν χρή­μα­τα του ελ­λη­νι­κού λαού.

Βέ­βαια, το με­γά­λο σκάν­δα­λο σε σχέση με το Τ.Τ., είναι ότι η πλειο­ψη­φία των ίδιων προ­σώ­πων, που διο­ρί­στη­καν και εκτε­λού­σαν εντο­λές των κυ­βερ­νή­σε­ων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, και σή­με­ρα διώ­κο­νται από τη Δι­καιο­σύ­νη, οδή­γη­σαν με τις ενέρ­γειες και τις υπο­γρα­φές τους το Τ.Τ. στη Eurobank.  Η απα­ξί­ω­ση του Τ.Τ ξε­κί­νη­σε το 2002 με την με­τα­τρο­πή του, από δη­μό­σια υπη­ρε­σία σε Ανώ­νυ­μη Εται­ρεία, στη συ­νέ­χεια με την ει­σα­γω­γή του στο Χ.Α και την στα­δια­κή ιδιω­τι­κο­ποί­η­σή του.

Το Τ.Τ. βρι­σκό­ταν στην κα­λύ­τε­ρη θέση σε ότι αφορά τις επι­σφά­λειες δα­νεί­ων, σε σχέση με τις υπό­λοι­πες κα­θα­ρά ιδιω­τι­κές τρά­πε­ζες (13,9%). Έτσι λοι­πόν, προ­κα­λεί ερω­τή­μα­τα η επι­λο­γή του χα­ρί­σμα­τος του Τ.Τ. σε μία τρά­πε­ζα που εμ­φα­νί­ζει δι­πλά­σιες επι­σφά­λειες στα χο­ρη­γού­με­να δά­νειά της (26,4%). Ακόμα με­γα­λύ­τε­ρα ερω­τή­μα­τα προ­κα­λεί ο χρό­νος που επε­λέ­γη για τη δη­μο­σιο­ποί­η­ση των διώ­ξε­ων. Γιατί όχι νω­ρί­τε­ρα και γιατί όχι αρ­γό­τε­ρα;

Φα­ντα­ζό­μα­στε ότι καμία σχέση δεν έχει με την πρε­μού­ρα κυ­βέρ­νη­σης και τρα­πε­ζι­τών για την άμεση ψή­φι­ση του νο­μο­σχε­δί­ου που αφορά τη νέα ανα­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Φα­ντα­ζό­μα­στε επί­σης, ότι οι ελεγ­κτι­κές και ει­σαγ­γε­λι­κές αρχές θα ερευ­νή­σουν τα θα­λασ­σο­δά­νεια όλων των “συ­στη­μι­κών” τρα­πε­ζών που εμ­φα­νί­ζουν πολύ με­γα­λύ­τε­ρες επι­σφά­λειες απ’ το Τ.Τ., πριν φτά­σει το νο­μο­σχέ­διο στη Βουλή. Εκτός κι αν ο επι­κοι­νω­νια­κός σχε­δια­σμός προ­βλέ­πει ότι θα πρέ­πει να εμ­φα­νι­στούν ως “σα­πά­κια” οι πρώην κρα­τι­κές τρά­πε­ζες, έτσι ώστε να δι­καιο­λο­γη­θούν οι κε­φα­λαια­κές απαι­τή­σεις των τρα­πε­ζι­τών, τις οποί­ες θα κλη­θεί να κα­λύ­ψει εκ νέου ο ελ­λη­νι­κός λαός…

Τέλος, φα­ντα­ζό­μα­στε ότι το επό­με­νο βήμα είναι να ελεγ­χθεί και ο “επο­πτι­κός” ρόλος της ΤτΕ, η οποία από τη μία έκανε τόσο καιρό τα στρα­βά μάτια για τις συ­γκε­κρι­μέ­νες πε­ρι­πτώ­σεις, ενώ από την άλλη φρό­ντι­ζε να απα­ξιώ­νει σε κάθε ευ­και­ρία το Τ.Τ. (ΑΣΠΙ­ΔΑ, CDS, κού­ρε­μα ομο­λό­γων, σπά­σι­μο τρά­πε­ζας), προς ικα­νο­ποί­η­ση των θια­σω­τών των μνη­μο­νί­ων.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, το μόνο σί­γου­ρο είναι ότι αυτοί που θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν για άλλη μια φορά τη νύφη είναι οι απλοί ερ­γα­ζό­με­νοι του Τ.Τ. και η ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.