Σχετικά με τον θόρυβο για την εκλογή της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΔΟΘ στη Θεσσαλονίκη, κατά τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου στις 11/9, έχουμε να υπογραμμίσουμε τα εξής:

1. Η ψήφος συνδικαλιστών που έχουν εκλεγεί από δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο ψηφοδέλτιο της Συνδικαλιστικής Πρωτοπορίας (ΠΑΣΚΕ – συνεργαζόμενων) είναι προφανές πολιτικό και συνδικαλιστικό λάθος. Δεν υπάρχουν τακτικά «επιχειρήματα» και υπολογισμοί επί των συσχετισμών ή την συγκρότηση των οργάνων που μπορούν να καλύψουν το χάσμα που χωρίζει πλέον τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τους συνδικαλιστές – στριες των μνημονιακών κομμάτων. Το λάθος αυτό δημιούργησε ευθύνες αυτοκριτικής και την ανάγκη άμεσης αποκατάστασής του.

2. Για το γενικότερο πρόβλημα της εκλογικής τακτικής στα εργατικά συνδικαλιστικά όργανα, η άποψή μας είναι γνωστή και πάγια: απαιτείται μια γενικευμένη επιλογή συνεργασίας και όπου είναι δυνατόν ενότητας όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε σαφή και μετωπική αντιπαράθεση με όλες τις μνημονιακές δυνάμεις, νέες και παλιές. Η θέση αυτή αποσκοπεί κυρίως στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την κλιμάκωση της κοινωνικής – εργατικής αντίστασης και όχι ασφαλώς μόνον στις αλλαγές συσχετισμών μέσα στα συνδικαλιστικά όργανα. Η εμπέδωση αυτής της κατεύθυνσης δημιουργεί γενικά κριτήρια και επιτρέπει στις συνδικαλιστικές δυνάμεις της ευρύτερης Ριζοσπαστικής Αριστεράς να έχουν έναν γενικό «οδηγό» απάντησης στα ερωτήματα εκλογικής τακτικής και συγκρότησης των οργάνων, ερωτήματα που προκύπτουν συχνά και σε πολλαπλά επίπεδα μέσα στην πορεία των συνδικάτων.

Η άρνηση αυτής της γενικής κατεύθυνσης, που αλλού έχει επικρατήσει και αλλού έχει απορριφθεί με ποικίλα επιχειρήματα ή προσχήματα, δεν είναι δική μας ευθύνη. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ των εκλογικών διαδικασιών στα συνδικάτα, γνωρίζουμε αρκετά παραδείγματα όπου η απόρριψη της ενότητας στη δράση, με την επίκληση κάποιας «καθαρότητας», είχε αποτελέσματα που – ανεξάρτητα από προθέσεις – εξυπηρέτησαν τις μνημονιακές δυνάμεις. Γι’ αυτό σκοπεύουμε να επιμείνουμε σε αυτήν την κατεύθυνση και γι’ αυτό για εμάς είναι ακόμα πιο σημαντικό να «καθαρίσουμε» το συγκεκριμένο λάθος στο βαθμό που αφορά δικές μας ευθύνες.

3. Οι οργανώσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς αποτελούνται από απλούς ανθρώπους που παλεύουν σε δύσκολες συνθήκες και συχνά κάνουν λάθη. Οι οργανώσεις δεν κρίνονται από το εάν μέλη τους κάνουν κάποια λάθη, αλλά από το αν η συλλογικότητα τα ελέγχει, τα απορρίπτει και τελικά τα διορθώνει, ή όχι… Επ’ αυτού, επισυνάπτουμε τη δήλωση παραίτησης του εμπλεκόμενου μέλους μας από την επίμαχη συνδικαλιστική θέση, όπως και τη δική του ερμηνεία για τους χειρισμούς που έκανε.

Σήμερα όμως, οι οργανώσεις κρίνονται και με ένα ακόμα κριτήριο: τη χρήση του εργαλείου της (αναγκαίας) κριτικής – αυτοκριτικής, σε διάκριση από ένα γενικευμένο πόλεμο αλληλοκατηγοριών, που τελικά δίνει «πόντους» σε άλλα στρατόπεδα. Δεν είναι αρκετό το λάθος κάποιων ανθρώπων στο παράρτημα μιας συνομοσπονδίας, για να βγαίνουμε στα κεραμίδια και να επιχειρούμε να ενισχύσουμε πάγιες και διαρκείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε οργανώσεις, ρεύματα και μετωπικούς σχηματισμούς. Ανάλογα λάθη γνωρίζουμε όλοι σε πολλά πεδία, ίσως και πολύ πιο σημαντικά, δεν τα χειριζόμαστε όμως όλοι με τον ίδιο τρόπο.

4. Γι’ αυτό που έχει σημασία, δηλαδή για το παρακάτω, υπογραμμίζουμε: στα συνδικάτα, αλλά και στους άλλους χώρους του κινήματος, απαιτείται ενότητα στη δράση της αντιμνημονιακής – αντικαπιταλιστικής ριζοσπαστικής Αριστεράς, με την προσοχή στραμμένη στις ανάγκες κλιμάκωσης του κινήματος.

Μια τέτοια «γραμμή» είναι ανάγκη των καιρών, αλλά ταυτόχρονα και η καλύτερη άμυνα για τα μέλη όλων μας, που είναι εκτεθειμένα στις πιέσεις και στις διαβρωτικές συνήθειες της εκφυλισμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ Γ.Σ. ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Γ.Σ. ΤΗΣ ΕΔΟΘ

Στις 11/9 έγιναν οι αρχαιρεσίες για την Ε.Ε. της ΕΔΟΘ. Ως μέλος που εκπροσωπούσα την παράταξη ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, υποστήριξα λαθεμένα τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ ενός κόμματος με βαριές μνημονιακές ευθύνες αυτή μου η στάση, που ήταν μια προσωπική απόφαση, προήλθε από λάθος εκτίμηση και χειρισμό που υπέκυπτε στη λογική του μικρότερου κακού και όχι βέβαια από κάποια συναλλαγή χωρίς αρχές κάτι στο οποίο είμαι κάθετα αντίθετος. Έτσι, δυστυχώς, υπονομεύσαμε τους όρους για την ενότητα δράσης της Αριστεράς που στη σημερινή συγκυρία, ειδικά μετά την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα  συνεχή μνημόνια που εφαρμόζει τόσο η σημερινή όσο και οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν, αποτελεί τη μοναδική ελπίδα να ανασυγκροτηθεί το κίνημα και να ξαναβγεί στην αντεπίθεση.

Επειδή ποτέ δε με ενδιέφεραν καρέκλες και πόστα, που δεν υπηρετούν την υπόθεση του κινήματος, αναλαμβάνω την ευθύνη που μου αναλογεί και παραιτούμαι από τη θέση του προέδρου αλλά και του απλού μέλους του Γ.Σ. της ΕΔΟΘ, για να μπορώ να συνεχίσω να αγωνίζομαι για την ανάκαμψη της αντίστασης των εργαζόμενων στον εργασιακό μου χώρο, για την αγωνιστική ενότητα του εργατικού κινήματος και για την ενότητα δράσης της Αριστεράς.

                                                                                                                                                                                                                                                                                   Νίκος Δασκάλου