Μετά τις νέες εκατόμβες νεκρών στη Μεσόγειο, ευρωπαίοι αξιωματούχοι και εκπρόσωποι κυβερνήσεων δήλωσαν -για ακόμα μια φορά- «σοκαρισμένοι» και έτοιμοι «να κάνουν κάτι».
Ενόψει της Συνόδου Κορυφής την Πέμπτη, έγινε χθες έκτακτη σύσκεψη υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών στο Λουξεμβούργο, η οποία γκρέμισε αμέσως όποιες αυταπάτες για μια ενδεχόμενη πιο «φιλο-μεταναστευτική» πολιτική της Ε.Ε.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων και ως «αιχμή του δόρατος» της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής βρέθηκε η «πολιτικοστρατιωτική δράση», που όπως μετέδωσε ο Γκάρντιαν αφορά στην ουσία στρατιωτικές επιθέσεις ενάντια στους διακινητές στη Λιβύη.
Η συζήτηση στην σύσκεψη είναι πολλαπλά εξοργιστική.
Μετά τα πρώτα κροκοδείλια δάκρυα, οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν εντόπισαν καμιάν απολύτως ευθύνη στους εαυτούς τους –ούτε για τους πολέμους, τις δικτατορίες και τη λεηλασία της «περιφέρειας», ούτε για το ότι η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο. Για όλα φταίνε οι διακινητές!
Όσο κι αν είναι κανείς εξοικειωμένος με τη λειτουργία του ιμπεριαλισμού και ιδιαίτερα με τις πρακτικές των μεγάλων δυτικών καπιταλισμών απέναντι στον «Τρίτο Κόσμο», δεν παύει να σοκάρει πως η ουσία της στρατηγικής των ΗΠΑ-ΕΕ απέναντι στη Μέση Ανατολή και την Αφρική συνοψίζεται στο «κι άλλος πόλεμος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση».
Ενδεχόμενη απόφαση για στρατιωτικά χτυπήματα στους στολίσκους των διακινητών, θα είναι μνημείο κυνισμού -όσο όλες οι «νόμιμες» δίοδοι παραμένουν ερμητικά κλειστές.
Μεταφράζεται σε ρητή δήλωση προς τους κολασμένους της γης:
Σας καταδικάζουμε να μείνετε εκεί που είστε -στη Λιβύη, στη Συρία, στη Σομαλία και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μείνετε αποκλεισμένοι εκεί. Στην κόλαση που εμείς δημιουργήσαμε. Κι αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτήν την κόλαση, θα είναι ακόμα περισσότερο βομβαρδισμοί, «ανθρωπιστικοί», «ενάντια στην τρομοκρατία», που θα ρίξουν κι άλλο λάδι στη φωτιά και θα προσθέσουν νέες καταστροφές, νέους νεκρούς, νέα δυστυχία, ακόμα περισσότερους πρόσφυγες κι ενδεχομένως νέους «τρομοκράτες»…
Τις μέρες που ακολουθούν, θα ακούσουμε πιθανά κι άλλες «νέες ιδέες» για την «αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών».
Όποιος μπορέσει να βρει πολιτική που θα επιδιώκει να κρατά οχυρωμένα τα σύνορα και ταυτόχρονα δεν θα οδηγεί σε μαζικές δολοφονίες, ας μας την πει.
Μέχρι τότε, όλοι εμείς που δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά μας χωρίζει άβυσσος από αυτούς που «μας φυλάνε», θα συνεχίσουμε να χτυπάμε τα τείχη της Ευρώπης-Φρούριο, μέχρι να τα γκρεμίσουμε…
