Μεγάλες αυξήσεις τώρα στον κατώτατο μισθό! Να μην περάσει το νομοσχέδιο της Κεραμέως!

Την Τετάρτη 4 Δεκέμβρη μπαίνει για συζήτηση στην ολομέλεια της βουλής με στόχο να ψηφιστεί δύο μέρες μετά την Παρασκευή 6 Δεκέμβρη το νομοσχέδιο για “επαρκείς κατώτατους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις”. Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση στοχεύει να αποσπάσει από τους εργαζόμενους το όπλο της αγωνιστικής διαπραγμάτευσης για τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό αλλά και τη δυνατότητα κάθε κλαδικό σωματείο να αγωνίζεται και να κερδίζει επιπλέον αυξήσεις μέσα από τις διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ (Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας) και τη δυνατότητα να κερδίζουν από αυτές επιπλέον αυξήσεις οι εργαζόμενοι.

Ένα νομοσχέδιο που ο μόνος τρόπος να μην εφαρμοστεί είναι οι μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων καθώς όπως φάνηκε στις συζητήσεις στην επιτροπή της βουλής πριν πάει το νομοσχέδιο στην ολομέλεια οι μόνες δυνάμεις που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο ήταν το ΚΚΕ και η Νέα Αριστερά. Όλοι οι άλλοι (από τα κόμματα της ακροδεξιάς ως το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ) υποχωρούν υπό την πίεση της κοινής πολιτικής της ΕΕ στο ζήτημα και ακόμη κι αν τελικά δεν ψηφίσουν στο σύνολό του το νομοσχέδιο δεν παίρνουν καμία πρωτοβουλία για να μην περάσει. Ειδικά η νέα αξιωματική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ) που έχει την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ έκανε κριτική περί έλλειψης κοινωνικού διαλόγου αλλά ενώ θα μπορούσε να πάρει ακόμη και πρωτοβουλίες για απεργιακές διεκδικήσεις, προτιμά να δηλώνει υπεύθυνη πολιτική δύναμη δηλαδή δύναμη που σέβεται τις επιλογές των καπιταλιστών (ΣΕΒ και εφοπλιστών).

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

Το νομοσχέδιο επιμένει ότι από το 2028 ο κατώτατος μισθός πρέπει να ορίζεται διοικητικά βάσει ενός αλγορίθμου. Μάλιστα η κυβέρνηση λέει ότι έτσι θα ακολουθηθεί και στην Ελλάδα το γαλλικό μοντέλο αυξήσεων στον κατώτατο μισθό. Όμως στη Γαλλία οι κλαδικές συμβάσεις έχουν τη δυνατότητα να δώσουν αυξήσεις στον κατώτατο μισθό ενώ το νομοσχέδιο Κεραμέως αποκλείει αυτή τη δυνατότητα. Επίσης στη Γαλλία οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό είναι αυτόματες, δηλαδή γίνονται αμέσως μόλις σημειωθεί αύξηση στον δείκτη τιμών καταναλωτή και δεν περιμένουν την εθνική στατιστική να καθορίσει μία φορά το χρόνο έναν αλγόριθμό όπως προβλέπεται για την Ελλάδα. Και ακόμη κι εκεί οι αυξήσεις με αυτό τον τρόπο είναι μικρές. Στην πραγματικότητα το νομοσχέδιο κάνει πιο άθλιο το σημερινό καθεστώς όπου η αύξηση στον κατώτατο μισθό αποφασίζεται από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Καθεστώς που ψηφίστηκε με τα μνημόνια από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ το 2012 και εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε κυβέρνηση με αποτέλεσμα την τετραετία 2015-19 ο κατώτατος μισθός να μειωθεί συνολικά κατά 18%. Ενώ η μείωση του κατώτατου μισθού (όχι σε απόλυτα νούμερα αλλά με βάση την αγοραστική του αξία συνεχίζεται με τους ίδιους σχεδόν ρυθμούς και την 5ετία που κυβερνά η ΝΔ.

Το νομοσχέδιο εντάσσει και τους δημόσιους υπαλλήλους υποχρεωτικά κάτω από την ομπρέλα του κατώτατου μισθού με στόχο να μπει δημοσιονομικό στοπ στον ιδιωτικό τομέα. Η εξίσωση των μισθών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σημαίνει ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος των εργοδοτών και της κυβέρνησης. Πιστό δηλαδή στη συνολική πολιτική της κυβέρνησης που στοχεύει στην αύξηση των κερδών των καπιταλιστών.

Τέλος δίνεται η δυνατότητα για μείωση του κατώτερου μισθού σε κάθε κυβέρνηση καθώς σύμφωνα με το νομοσχέδιο ανάλογα με την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας η κυβέρνηση μπορεί να μειώσει τον κατώτερο μισθό έως 60% του διάμεσου. Αν αυτό για παράδειγμα γινόταν σήμερα ο μεικτός κατώτερος μισθός θα έπεφτε σε ένα ποσό λίγο πάνω από 600 ευρώ. Αντίθετα το νομοσχέδιο προβλέπει ότι για να γίνει η οποιαδήποτε αύξηση θα λαμβάνεται υπόψη η αύξηση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Τι σημαίνει αυτό σε μεγάλους κλάδους όπως για παράδειγμα ο τουρισμός; Σημαίνει ότι τώρα με τον υπάρχον νόμο και η κυβέρνηση αρνείται να επικυρώσει την επιπλέον αύξηση 7,5% που προβλέπει η σύμβαση που υπέγραψαν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό στις αρχές του 2024 κι ακόμη δεν εφαρμόζεται ενώ λήγει στα τέλη Δεκέμβρη.

Μόνο οι αγώνες μας

Σε αυτό το νομοσχέδιο απάντηση μπορούν να δώσουν μόνο οι αγώνες μας. Μόνο με απεργιακές κινητοποιήσεις μπορεί να επανέλθει η ΕΓΣΣΕ (Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας) που μπορεί να καλύψει το 90% των μισθωτών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα σε επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 10 εργαζόμενους. Μόνο οι αγώνες μας μπορούν να εξασφαλίσουν κατακτήσεις για την τάξη μας. Μπορούν να επαναφέρουν το 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο ώστε η εξίσωση των μισθών να γίνει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Στο υποτίθεται ευνοημένο δημόσιο οι περικοπές του εισοδήματος τα τελευταία χρόνια αγγίζουν το 40%.

Μόνο με πρωτοβουλίες στη βάση μπορεί να διεκδικηθεί και να κερδηθεί η κατάργηση κάθε αντεργατικού νόμου που ψηφίστηκε από την εφαρμογή των μνημονίων κι έπειτα. Να δοθούν λεφτά για αυξήσεις στον κατώτατο μισθό (950 ευρώ) που να καλύπτουν τις ανάγκες μας κι όχι για εξοπλισμούς και συνδρομή στις φιλοπόλεμες εξορμήσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστών και του ελληνικού κεφαλαίου. Να ξεπαγώσουν οι τριετίες κ,λπ.

Το σύνθημα «Ή αυτοί - Ή εμείς» επανέρχεται με ένταση στην καθημερινότητά μας όλο και πιο ξεκάθαρα. Και αυτό απαιτεί και στα σωματεία ενωτικές πρωτοβουλίες. Θετικό λοιπόν το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για διαδήλωση ενάντια στο νομοσχέδιο την Τετάρτη 4 Δεκέμβρη αλλά θα μπορούσε να έχει πλατιά χαρακτηριστικά με κάλεσμα να παρθούν αποφάσεις και σε χώρους που δεν έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ σε συνεργασία με τις ριζοσπαστικές δυνάμεις της Αριστεράς και ανένταχτους αγωνιστές. Όσο αυτό δε γίνεται πράξη τόσο οι από πάνω θα έχουν ευκαιρίες να ξεσαλώνουν σε βάρος μας και να καταργούν κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων.

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά