Για ακόμα μια φορά, οι Γάλλοι εργαζόμενοι , φοιτητές , μαθητές , άνεργοι και συνταξιούχοι κατεβαίνουν στους δρόμους.

Κα­τε­βαί­νουν στους δρό­μους, ζη­τώ­ντας να ακου­στεί η φωνή τους .
Ζη­τώ­ντας το αυ­το­νό­η­το .
Να κρα­τή­σουν τα ερ­γα­σια­κά τους δι­καιώ­μα­τα.
Χωρίς εκ­πτώ­σεις στις συλ­λο­γι­κές τους συμ­βά­σεις.
Χωρίς διευ­κό­λυν­ση  στις  μα­ζι­κές  απο­λύ­σεις.
Χωρίς την επι­βο­λή, νέων, κα­τα­χρη­στι­κών δι­καιω­μά­των για  την  ερ­γο­δο­σία και τους  με­γα­λο­με­τό­χους .

Η Λαϊκή Ενό­τη­τα, στη­ρί­ζει με κάθε τρόπο τα δί­καια αι­τή­μα­τα και τις  διεκ­δι­κή­σεις  της  γαλ­λι­κής  ερ­γα­τι­κής τάξης.

Σύ­ντρο­φοι, πα­λεύ­ου­με  στο  πλευ­ρό σας  και  αγω­νι­ζό­μα­στε, προ­κεί­με­νου ο ακραί­ος  νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμός, που εφαρ­μό­ζε­ται με εντο­λή της Ε.Ε., να  μην  γίνει  η μό­νι­μη  κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά στη ζωή του Γάλ­λου, του Έλ­λη­να, του Ευ­ρω­παί­ου ερ­γά­τη.

Πα­λεύ­ου­με για κα­το­χύ­ρω­ση των ερ­γα­σια­κών και ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των.
Πα­λεύ­ου­με  ενά­ντια στην αυ­ξα­νό­με­νη αστυ­νο­μι­κή κα­τα­στο­λή των  κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων.
Πα­λεύ­ου­με για κοι­νω­νι­κή δι­καιο­σύ­νη.

Και γι αυτό και θα νι­κή­σου­με.

Συ­ντρο­φι­κούς  και αγω­νι­στι­κούς  χαι­ρε­τι­σμούς.