Μπορούμε να δώσουμε αξία στα σωματεία;

Σε αυτό άρθρο θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις για την κατάσταση σε ένα χώρο υπουργείου και μας βοηθούν  να συλλογιστούμε για το γιατί και το πώς του συνδικαλισμού στο στενό δημόσιο τομέα.

Στη ΓΓΕ που στεγάζεται στο κτήριο του Υπουργείου Ανάπτυξης στην πλατεία Κάνιγγος εργάζονται άτομα που προέρχονται από παλιά υπουργεία Εμπορίου κατά κύριο λόγο κάποια από το Οικονομίας και Ανάπτυξης και αρκετά από τα Καζίνο, Ολυμπιακή Αεροπορία, Δημοτική Αστυνομία στα χρόνια των μνημονίων δέχθηκε ισχυρό πλήγμα με τις διαθεσιμότητες και για πολλά χρόνια είχαν την ταυτότητα του φτωχού συγγενή σε σχέση με τους εργαζόμενους του ίδιου υπουργείου στο κεντρικό κτήριο το γνωστό κτήριο στο Σύνταγμα.

Η πιο σημαντική συνδικαλιστική επιτυχία του σωματείου ήταν η εξομοίωση των αμοιβών με τη χορήγηση της προσωπικής διαφοράς το 2019 ενώ στη μνήμη των περισσότερων υπάρχει έντονα χαραγμένη ως περίοδος αγώνων αξιοπρέπειας η περίοδος 2010-2015.

Η συγκατοίκηση με τη ΓΓΒ και η ύπαρξη συλλόγου εργαζομένων στο ΔΣ του οποίου επικρατεί το ΠΑΜΕ ( μέχρι πρόσφατα με παρουσία σημαντική από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά) έχει οδηγήσει σε μια συχνή κοινή τους δράση στη βάση κοινών προβλημάτων της καθημερινότητας (κτηριακές υποδομές, καθαριότητα κ.α.)

Συνδικαλιστική παράδοση του συλλόγου ήταν η κυριαρχία της ΠΑΣΚΕ και η ομαλή μετάβαση σε επιρροή ΣΥΡΙΖΑ με συνέπεια η απογοήτευση να είναι έντονη κυρίως μετά το 2019.

Σε υπηρεσιακό επίπεδο κάθε νέο οργανόγραμμα του υπουργείου οδηγούσε και σε περαιτέρω αποψίλωση αρμοδιοτήτων και εμπέδωνε ένα κλίμα παραίτησης και μοιρολατρίας μια στάση μιας μακρόσυρτης προσυνταξιοδοτικής αναμονής.

Σε συνδικαλιστικό επίπεδο κυριαρχούσε παγίωση προσώπων και κυρίως πρακτικών στη λογική μικροδιευθετήσεων της καθημερινότητας των εργαζομένων στο γνωστό πελατειακό κλίμα.

Στις εκλογές του συλλόγου το 2021 είχε κατέβει ενιαίο ψηφοδέλτιο στη βάση ενός κειμένου-προγράμματος δράσης που είχε τη σφραγίδα σε επίπεδο συγγραφής των ατόμων από τη ΜΑΧΗ και τη ΔΑΣ αλλά δεν τηρήθηκε από το ΔΣ που προέκυψε από τις προηγούμενες εκλογές ενώ στο 11μελές συμβούλιου μετείχε μόνο μια συνάδελφος από το ΠΑΜΕ/ΔΑΣ.

Το διάστημα 12/21 έως σήμερα μόνο εργαζόμενοι/ες που δραστηριοποιούνται στο ΠΑΜΕ και τη ΜΑΧΗ ή ευρύτερα ανένταχτοι/ες της αριστεράς έθεσαν τα θέματα σε συνελεύσεις εκδηλώσεις για την αξιολόγηση το κλίμα αυταρχισμού και αυθαιρεσίας της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και φυσικά τα ευρύτερα θέματα της ακρίβειας, του πολέμου, των έμφυλων διακρίσεων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το μουντό σκηνικό του χώρου έσπαζαν αφίσες προσκλήσεις μόνο από την πλευρά μας.

Έγινε υπομονετική δουλειά προσπάθεια για παρουσία από τη ΜΑΧΗ τη  Σ8Μ την Ανυπότακτη Αθήνα οργανώθηκε εκδήλωση για 8 Μάρτη το 2022, ανοίχτηκαν συζητήσεις για γενικότερα θέματα όπως κυβερνητικό σχέδιο για την ευρύτερη περιοχή του κέντρου της πόλης μας την πρόταση μετεγκατάστασης των υπουργείων στην ΠΥΡΚΑΛ.

Εκτιμώντας ως ιδιαίτερα αρνητικό για τους/τις  εργαζόμενους/ες  τη διατήρηση χωριστών συλλόγων για τις δυο γενικές γραμματείες (Εμπορίου και Βιομηχανίας ) που υπάγονται στο ίδιο υπουργείο και στεγάζονται στο ίδιο κτήριο πήραμε την πρωτοβουλία  ενοποίησης των δυο συλλόγων και τη στηρίξαμε ουσιαστικά καταφέρνοντας με «παλιομοδίτικα» μέσα (συλλογή υπογραφών προσωπική επαφή από γραφείο σε γραφείο και στην είσοδο του υπουργείου) να πραγματοποιηθεί στις 25/10/23 μια αρκετά μαζική συγκέντρωση μετά από πολλά χρόνια όπου τέθηκε και το άλλο βασικό θέμα αυτό του μπόνους και του τρόπου αντίδρασης.

Εκεί φάνηκε ότι η πλειοψηφία του τότε ΔΣ αντιμετώπιζε πρόβλημα αξιοπιστίας και δόθηκε η ευκαιρία στις δυνάμεις  που συγκρότησαν το ψηφοδέλτιο ΔΑΣ-ΜΑΧΗ να προβάλουν τις απόψεις τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη πολλών.

Μέχρι τις εκλογές συνεχίστηκε η προσπάθεια και φάνηκαν τα πρώτα σημάδια υποχώρησης του κλίματος παραίτησης από κάθε συλλογική δράση.

Αυτό εκφράστηκε στις 14/12/23 με την ψήφο που έδωσε στην ΔΑΣ-ΜΑΧΗ αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα και μας δίνει αισιοδοξία το θετικό αυτό σημείο να γίνει η αρχή για να αυξηθεί η ενεργή συμμετοχή των εργαζόμενων και να παραμεριστούν λογικές συντεχνιακές, διασπαστικές και τελικά καταστροφικές για τα συμφέροντα όσων δουλεύουν στο δημόσιο τομέα αλλά και για του ίδιου του ρόλου των δημόσιων υπηρεσιών.

*Ειδική Γραμματέας στο σύλλογο εργαζομένων στη ΓΓΕ.