Ανακοίνωση της "Εργατικής Αριστεράς Εκπαιδευτικών"

Τα όρνεα ΜΜΕ-τρικομματικής περιφέρονται πάνω από τα κεφάλια μας για να κατασπαράξουν έναν δίκαιο αγώνα που καλά-καλά δεν άρχισε. Μίλησαν για “επίορκους” και “τεμπέληδες” καθηγητές που “δεν σκέφτονται τα παιδιά” και σχεδιάζουν απεργία στις πανελλαδικές. Με αυτά τα επιχειρήματα κάλεσαν σε επιστράτευση πριν καν κηρυχθεί η απεργία μας! Ενώ ήδη έχουμε χάσει 6-7 μισθούς, το δικαίωμα να έχουμε πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ασφάλιση, δουλεύουμε σε ένα απαξιωμένο σχολείο, σε λίγο θα μας ζητήσουν να θυσιάσουμε τη δουλειά μας, την προοπτική μας και ίσως την ίδια μας τη ζωή κι όλα αυτά χωρίς κανένα αποτέλεσμα, ακόμη και με τα δικά τους κριτήρια -μας εγκαλούν. Ποιοι;

Αυτοί που δεν σκέφτονται τα παιδιά των 13.000 αναπληρωτών και των 5.000 μόνιμων που θα απολύσουν μόνο από την “αύξηση ωραρίου”. Αυτοί που αδιαφορούν για το ψυχικό και οικονομικό κόστος της επιχείρησης-Πανελλαδικές, αυτοί που, αντί να απελευθερώσουν την πρόσβαση στα πανεπιστήμια, μειώνουν τους εισακτέους (3,5% φέτος). Για να θησαυρίζουν οι ιδιοκτήτες κολεγίων, ιδιωτικών σχολείων και φροντιστηρίων. Αυτοί που συρρίκνωσαν το δημόσιο σχολείο με τη μείωση της χρηματοδότησης κατά 50% και με τις 1000 “συγχωνεύσεις” τους. Αυτοί που υπόσχονται νέες συγχωνεύσεις τώρα. Αυτοί που μείωσαν τους μισθούς στο Δημόσιο (ως 45%), απελευθέρωσαν τις απολύσεις στον Ιδιωτικό -και τώρα έφτασαν τους μισθούς των άνεργων νεοδιόριστων στα 420 ευρώ! Αυτοί που στραγγίζουν όλη την κοινωνία για χάρη των τραπεζιτών, στους οποίους έχουν χαρίσει 240 δις ευρώ σε τέσσερα χρόνια.

Όμως, οι χειρισμοί ΜΜΕ και κυβέρνησης δεν είναι αυτά που κρίνουν τη νίκη και την ήττα των αγώνων. Η μαζικότητα, η επιμονή και η κοινωνική διείσδυσή τους είναι τα καθοριστικά. Παραδείγματα αποτελούν ο αγώνας της Κερατέας που νίκησε και των Σκουριών που κερδίζει έδαφος -παρά την καταστολή, παρά την λάσπη των ΜΜΕ. Τα καθοριστικά αυτά στοιχεία εξαρτώνται από εμάς. Για να φτάσουμε τη νίκη χρειαζόμαστε:

-αιτήματα όχι απλώς κλαδικά, αλλά κοινωνικά. Τα προβλήματα είναι κοινά. Δεν είναι τυχαίο ότι απολύσεις και μειώσεις στο Δημόσιο ψηφίστηκαν ταυτόχρονα με τη μείωση του μισθού στα 420 ευρώ για τους άνεργους! Δεν δεχόμαστε τα Μνημόνια, τις ατέλειωτες απολύσεις και μειώσεις, τις δουλοκτητικές σχέσεις εργασίας (υποχρεωτικές μετακινήσεις, πειθαρχικό)! Να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα απ'το μεγάλο κεφάλαιο, να τα δώσουμε σε διορισμούς, μισθούς, σχολεία και νοσοκομεία.

-απεργία διαρκείας, βάζοντας τέλος στις αποσπασματικές εκτονώσεις. Μόνο έτσι θα πιστέψουμε στη δύναμή μας, θα υπερβούμε τις υπονομεύσεις των κυβερνητικών παρατάξεων, θα δώσουμε χρόνο σε άλλους κλάδους να μας ακολουθήσουν.

-απεργία τώρα. Το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχουν αναπληρωτές, πολλοί μόνιμοι θα  αναγκαστούν να μετακινηθούν ανά την επικράτεια ή να παραιτηθούν κι όλα θα μοιάζουν «τελειωμένα» για τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο.

-απάντηση στην επιστράτευση, που έτσι κι αλλιώς αντιμετωπίζει κάθε απειλητική για την κυβέρνηση κινητοποίηση. Όπως έχουν βιώσει οι απεργοί της ΠΟΕ-ΟΤΑ το 2011 ή των ναυτεργατών και των ΜΜΜ φέτος, η επιστράτευση χρησιμοποιείται για να σπάει κάθε “επικίνδυνο” αγώνα -είτε στις Πανελλαδικές είτε και μετά! Ακριβώς επειδή το μέγεθος του κλάδου μας τους φοβίζει, κήρυξαν επιστράτευση πριν καν προκηρυχθεί η απεργία μας! Δεν πρέπει να υπακούσουμε! Οι εξελίξεις αποκαλύπτουν πόσο υπονομευτικές είναι αυτήν την ώρα τοποθετήσεις σαν της ΔΑΚΕ (μέσω του προέδρου Παπαχρήστου) για ασυζητητί υποχώρηση στην επιστράτευση με...“ψηλά το κεφάλι”! Κανείς δεν δέχεται εύκολα να απεργήσει για την “τιμή των όπλων”! Παρά μόνο για την νίκη! Τώρα γίνεται ηλίου φαεινότερο ότι είναι αδύνατο και να ξεκινήσει κανείς να απεργεί αν δεν ξεγυμνώσει την αντισυνταγματική μπλόφα της κυβέρνησης!

Χωρίς απάντηση στην επιστράτευση δεν υπάρχει μέλλον! Μπορούμε; Βέβαια! Οι κυβερνητικοί τροϊκανοί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να μας απολύσουν 80.000 ή και 10.000 εκπαιδευτικούς που θα λάβουν “φύλλα πορείας” και θα αρνηθούν να γίνουν δούλοι. Άλλωστε, έχουν υπάρξει παραδείγματα στο απώτερο παρελθόν όπου η αγνόηση της επιστράτευσης έφερε τη νίκη. Η μαζικότητα της απεργίας αλλά και η ίδια η μαζικότητα του κλάδου, μπορούν να ακυρώσουν το ύστατο όπλο των κυβερνήσεων! Και να στείλουν πολύ σύντομα στον αγύριστο και τις απολύσεις και την κυβέρνηση που τις φιλοτέχνησε.

Αυτό τρέμουν! Ο αγώνας ενός μεγάλου κλάδου σαν τον δικό μας τους απειλεί! Αυτή μπορεί να είναι η τρίτη κυβέρνηση που πέφτει από τη λαϊκή οργή στα χρόνια της κρίσης. Η κοινωνική πλειοψηφία είναι έτοιμη να ταχθεί αλληλέγγυα σε καθέναν που αντιστέκεται πειστικά στην ανεργία του 30%, την εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και της Παιδείας.

Πρέπει οι δυνάμεις της Αριστεράς, συνδικαλιστικές και πολιτικές, να καταστήσουν σαφή την ανάγκη ανυπακοής στην επιστράτευση, να καλύψουν όσους αρνηθούν να σκύψουν το κεφάλι στο νεύμα του υπουργού! Με την αλλαγή στην ΟΛΜΕ δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για την Αριστερά να είναι δύναμη καταγγελίας. Ο κλάδος εξασφαλίζοντας στην Αριστερά την πλειοψηφία στο ΔΣ της ΟΛΜΕ της στέλνει το μήνυμα: ώρα για αγώνα. Αυτό το μήνυμα πρέπει να πάρει η Αριστερά. Να ξεπεράσει τους βερμπαλισμούς που απλά καμουφλάρουν την αδράνεια και το σεχταρισμό και να προχωρήσει σε συντονισμό όλων των διαθέσιμων δυνάμεων για τη νίκη.

Η αποφασιστικότητά είναι το πιο ισχυρό όπλο συσπείρωσης και του κλάδου και των κοινωνικών συμμαχιών. Με τη συλλογικότητα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες, με τη φυγομαχία θα τις μεγαλώσουμε. Ας ξεκινήσουμε τον εφιάλτη της κυβέρνησης τώρα!

Καμία κατάργηση σχολείου – Αύξηση χρηματοδότησης της Παιδείας – Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της

Καμία απόλυση – Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών – Να σώσουμε το δημόσιο σχολείο

Μνημόνια στους πλούσιους, όχι τους μισθωτούς- “Να βάλουν πλάτη” οι τραπεζίτες κι οι εφοπλιστές!

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

(μέλος των ΣΥΝ.Ε.Κ.)