Να καταδικαστεί η ηγεσία των νεοναζί

Οι φασίστες θα επιχειρήσουν να πείσουν πως οι δεκάδες επιθέσεις, τραυματισμοί και δολοφονίες που φτάνουν κατ’ αρχάς μέσω των 145 βασικών μαρτύρων κατηγορίας στο εφετείο κακουργημάτων δεν αφορούν μια εγκληματική οργάνωση, αλλά κάποια παραστρατημένα στελέχη και μέλη ενός «νόμιμου πολιτικού κόμματος» που κατά τα άλλα αποκηρύσσει τη βία και τα ίδια τα στελέχη του αν χρειαστεί. Από την άλλη, η ακλόνητη πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας πως τα δολοφονικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ταυτίζονται με τη νεοναζιστική οργάνωση και καθοδηγούνται από την ηγεσία της απομένει να αποδειχτεί περίτρανα και εντός της δικαστικής αίθουσας. Όμως αυτό δεν αρκεί από μόνο του. 

Κεντρική μάχη
Επειδή δεν πρόκειται για κάποια από τα εγκλήματα της συμμορίας, αλλά για το σύνολο της εγκληματικής δράσης της ΧΑ με κατηγορούμενη συνολικά την ηγεσία της, η υπόθεση αποκτά κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα στην Ελλάδα και διεθνώς. Η έκβαση της δίκης σε συνδυασμό με το γενικότερο κοινωνικό και πολιτικό κλίμα που θα συνοδεύσει την πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αν οι Έλληνες νεοναζί θα δεχθούν ένα σοβαρό πλήγμα στη δυνατότητά τους να στρατολογούν νέους στα δολοφονικά τάγματα εφόδου τους και να εμφανίζονται ως αντισυστημικοί τιμητές του πολιτικού κατεστημένου. Αν τελικά μέσα από αυτήν τη δίκη θα αποδυναμωθεί ή θα ξαναγεννηθεί από τις στάχτες της η δολοφονική δράση του ελληνικού φασισμού, που αντλεί τη δύναμή του από τη διείσδυσή του στον κρατικό μηχανισμό και τη βοήθεια τμημάτων του κεφαλαίου. Όπως είναι φανερό, για να γίνει κατορθωτό να καταδικαστεί στα σοβαρά η ηγεσία των νεοναζί από το δικαστήριο (αντί να φυλακιστούν μόνο ο Ρουπακιάς, ο Πατέλης, η Σκορδέλη και το κακό συναπάντημα μικρομεσαίων μαχαιροβγαλτών), πέρα από τα στοιχεία του κατηγορητηρίου, παίζει καθοριστικό ρόλο το ίδιο το κλίμα που θα επικρατεί στην κοινωνία όσον αφορά αυτήν τη δίκη. Η εμπειρία μέχρι σήμερα δείχνει πως κανένα δικαστήριο δεν πρόκειται να πάρει επάνω του το βάρος μιας τόσο σοβαρής απόφασης όσο κι αν σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο ομνύει υπέρ της «ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης». Αντίστοιχοι λόγοι κοινωνικής και πολιτικής κατακραυγής που καταδίκασαν σε ισόβια τους πρωταίτιους της απριλιανής χούντας θα καταδικάσουν τώρα το Μιχαλολιάκο και το ναζιστικό ηγετικό σινάφι, ενώ αν κυριαρχήσει μια στάση αδιαφορίας για την έκβαση της δίκης και ανατεθούν τα πάντα στους ώμους «της Δικαιοσύνης» τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου δεδομένα, ασχέτως των προθέσεων των δικαστών.

Κίνημα
Το αντιφασιστικό κίνημα οφείλει να ξαναπιάσει το νήμα της μεγάλης κινητοποίησης των ημερών που ακολούθησαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα που ανάγκασε Δένδια και εισαγγελέα να ξεθάψουν από το συρτάρι 32 υποθέσεις με κατηγορούμενους χρυσαυγίτες και να οδηγήσουν στη δίωξη περί εγκληματικής οργάνωσης. Οι κινητοποιήσεις της 20ής Απρίλη που καλούνται από εργατικές οργανώσεις (ΑΔΕΔΥ, ΕΙΝΑΠ, Συνδικάτο Μετάλλου κ.λπ.), από αντιφασιστικές κινήσεις (Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά, αντιρατσιστικές οργανώσεις κ.λπ.), από δήμους και αυτοδιοικητικές παρατάξεις (δήμοι Νίκαιας-Ρέντη, Κορυδαλλού, Κερατσινίου-Δραπετσώνας κ.λπ.) και πολιτικούς χώρους (Νεολαία και Νομαρχιακές Οργανώσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είναι μια καλή αρχή. Αντίστοιχη χρειάζεται να είναι η συνέχεια εντός και εκτός δικαστηρίου, με συνεχή παρουσία αντιφασιστών στο δικαστήριο, με τοπικές και κεντρικές εκδηλώσεις σε πόλεις και γειτονιές, που να μην αφήνουν κανένα περιθώριο προνομιακής μεταχείρισης των φασιστών. Με ένταση της απαίτησης για μεταφορά της δίκης σε κεντρικό χώρο της Αθήνας που θα εξασφαλίζει τον ανοιχτό και δημόσιο χαρακτήρα της το συντομότερο δυνατό αφού η διαδικασία ξεκινήσει στον Κορυδαλλό και χωρίς καμία σκέψη για αναβολή της. Πρωτοβουλίες όπως το Παρατηρητήριο της Δίκης της ΧΑ, που θα δημοσιοποιεί και θα αναλύει καθημερινά τα τεκταινόμενα εντός της δικαστικής αίθουσας, είναι εξαιρετικής σημασίας ώστε να μη μονοπωλείται η ενημέρωση για τη δίκη από τα γνωστά μεγάλα ΜΜΕ και να μην υπόκειται στα φίλτρα των καναλαρχών.

Αριστερά
Το ίδιο ή περισσότερο σημαντική είναι η τοποθέτηση όλων των κομμάτων της Αριστεράς απέναντι στο διακύβευμα αυτής της δίκης, και μάλιστα αντίστοιχης κρισιμότητας με την πολιτική επιρροή της κάθε αριστερής δύναμης στην κοινωνία. Απόψεις περί αποστάσεων που χρειάζεται να τηρηθούν στο δικαστικό πεδίο προκειμένου να μην κατηγορηθεί η Αριστερά για «απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης της δίκης», «εξωθεσμικής παρέμβασης στη Δικαιοσύνη» κ.λπ., εάν επικρατήσουν, μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές. Η Αριστερά χρειάζεται να δηλώσει δυνατά και καθαρά την επιθυμία της να αποδοθεί δικαιοσύνη στα θύματα του φασισμού με την καταδίκη των μαχαιροβγαλτών των ταγμάτων εφόδου και των καθοδηγητών τους. Αντίστοιχη ζημιά μπορεί να προκληθεί από μια τάση υποτίμησης της έκβασης της δίκης στη βάση της αντίληψης πως το δικαστήριο είναι «ξένο γήπεδο» σε ένα στημένο παιχνίδι από το οποίο η φιλοξενούμενη ομάδα πρέπει να απέχει. Όταν μια ομάδα απέχει από έναν αγώνα, συνήθως χάνει στα χαρτιά άνευ αγώνα. Στην περίπτωση της δίκης της Χρυσής Αυγής, μια τέτοια εξέλιξη δεν θα είναι δωρεάν και για τις εξωγηπεδικές υποχρεώσεις της επόμενης μέρας...