Για τη Χρυσή Αυγή η πολιτική συγκυρία κρύβει ευκαιρίες και σοβαρούς κινδύνους. Αφενός η μνημονιακή ισοπέδωση των υπολειμμάτων κοινωνικού κράτους και η φοροκαταιγίδα από τη δεύτερη κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου συντηρεί το εύφορο έδαφος άσκησης ρητορείας από τους νεοναζί ενάντια στα «εθνοκτόνα μνημόνια» και την προδοσία των πολιτικών.
Το κλείσιμο των συνόρων για τους πρόσφυγες από τις χώρες της ΕΕ, ο εθνικισμός και ο αντιτουρκισμός που αναδεικνύονται με κάθε ευκαιρία από τα ΜΜΕ (ποντιακό, ένταση στις ρωσοτουρκικές σχέσεις), δίνουν πόντους στον ρατσιστικό και εθνικιστικό οχετό του Μιχαλολιάκου. Την ίδια ώρα, το προφίλ νομιμοφροσύνης, που έχει φιλοτεχνηθεί για να τη βγάλουν καθαρή με τη συνεχιζόμενη δίκη στον Κορυδαλλό, δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια για φασιστικούς τσαμπουκάδες που, όταν γίνονται (περίπτωση Κουμουτσάκου, υβρεολόγιο Λαγού κατά ΚΚΕ στη Βουλή), θυμίζουν το αποτρόπαιο πρόσωπο της συμμορίας και δυσκολεύουν το έργο της υπεράσπισης των εγκλημάτων τους στο δικαστήριο.
Πρόκειται για μια περίοδο που οι Έλληνες νεοναζί επιχειρούν να κρατηθούν όρθιοι με ισορροπιστικές πιρουέτες, ώστε να είναι έτοιμοι για αντεπίθεση, όταν και αν η πολιτική συγκυρία το επιτρέψει. Κάτι τέτοιο χρειάζεται να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο να συμβεί.
Η δίκη
Μετά από 35 δικάσιμες μέρες στη δίκη της Χρυσής Αυγής και ενώ συνεχίζεται η εξέταση μαρτύρων για την υπόθεση δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, οι νεοναζί μετρούν κάποιες νίκες στα σημεία, αξιοποιώντας την υποχωρητική στάση του υπουργείου Δικαιοσύνης όσο και της έδρας. Η δίκη δεν θα μεταφερθεί στην αίθουσα τελετών του Εφετείου, καθώς εκεί θα διεξαχθεί η υπόθεση εμπορίας ναρκωτικών του πλοίου Noor-1, ενώ άλλη διαθέσιμη αίθουσα δεν υπάρχει προς το παρόν στο Εφετείο Αθηνών.
Παρά τις συγκλονιστικές καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων της δολοφονίας Φύσσα και τα συντριπτικά στοιχεία σε βάρος των ταγμάτων εφόδου και της ηγετικής ομάδας που δημοσιοποιούνται, οι συνήγοροι υπεράσπισης εμφανίζονται σίγουροι για το αίσιο για τους πελάτες τους αποτέλεσμα και αρκούνται στην πρόκληση εντάσεων.
Οι συνήγοροι κατηγορίας αντιμετωπίζουν συνεχόμενες απορρίψεις στα αιτήματά τους περί ανοιχτής δίκης και εξέτασης των μαρτύρων για την υπόθεση «εγκληματική οργάνωση». Η έδρα τηρεί μια τυπολατρική στάση, αποφεύγοντας την ουσία της υπόθεσης και τα δημοσιογραφικά έδρανα είναι συχνά κενά, σαν η δίκη που ξεκίνησε υπό τον πηχυαίο τίτλο της «δίκης του αιώνα» να έχει χάσει το δημοσιογραφικό της ενδιαφέρον.
Σε αυτό το κλίμα, «δημοσιογράφοι» όπως ο Μπογδάνος συμπονούν το δολοφόνο Ρουπακιά που «είναι ράκος», ενώ «η μάνα του Φύσσα είναι λυτή» για να του πετάει πλαστικά μπουκάλια με νερό. Είναι φανερό πως η δικαστική διαδικασία στον Κορυδαλλό, ενώ υποχρεώνει τους νεοναζί σε ένα φτιασίδωμα νομιμοφροσύνης, από μόνη της δεν εγγυάται απολύτως τίποτα όσον αφορά την καταδίκη της ηγετικής ομάδας της Χρυσής Αυγής και την περιθωριοποίησή τους.
Η εξέλιξη επιβεβαιώνει όσους υπερασπίζονται την ανάγκη η δίκη των φασιστών να διεξαχθεί παράλληλα στην κοινωνία, έξω από τις δικαστικές αίθουσες, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, με δράσεις απονομιμοποίησης της συμμορίας και αποδόμησης του ψεύτικου μανδύα νομιμοφροσύνης που επιχειρεί να φορέσει.
Μετά το Παρίσι
Οι νεοναζί δεν έχουν καταφέρει να βγουν από τις τρύπες όπου τους έχωσε η δικαστική περιπέτεια εδώ και δύο χρόνια. Οι αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, που οργανώνονται όπου επιχειρούν να εμφανιστούν δημόσια σαν «νόμιμο κόμμα», συνεχίζονται και αυτό είναι πολύτιμο. Στην πλατεία Βικτωρίας απέναντι από τους «αγανακτισμένους» μεταφερόμενους από τον Άγιο Παντελεήμονα με την ευγενή στήριξη διαμερισματικών συμβούλων της Χρυσής Αυγής και Κακλαμανικών παραγόντων. Στο Νέο Ηράκλειο απέναντι στο φασιστικό «μνημόσυνο» των δυο νεκρών των ταγμάτων εφόδου. Στη Λέσβο που επισκέφθηκε πρόσφατα ο υπόδικος Λαγός. Στα Κάτω Πατήσια, ως απάντηση στις επιθέσεις φασιστο-χούλιγκαν σε αριστερούς. Μέχρι και στο ποντιακό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης από όπου εκδιώχθηκε ο νεοναζι βουλευτής Ματθαιόπουλος μετά από το σάλο που ξέσπασε για το γρονθοκόπημα του Κουμουτσάκου στην Αθήνα.
Παρ’ όλα αυτά, το βασικό πεδίο απομόνωσης των νεοναζί το τρέχον διάστημα βρίσκεται αλλού. Στις μαζικές αντιστάσεις στις μνημονιακές επιθέσεις Τσίπρα-δανειστών και στη συγκρότηση στιβαρής αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής αριστερής απάντησης. Στη σύνδεση της συνεχιζόμενης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες με τον αγώνα ενάντια στην ισλαμοφοβία και τα μέτρα έκτακτης ανάγκης της Ευρώπης-φρούριο. Στην απάντηση του κινήματος στην πολεμική κλιμάκωση στη Συρία στο όνομα των αθώων νεκρών του Παρισιού με ελληνική αρωγή. Στην αντίσταση χρησιμοποίησης του προσφυγικού ζητήματος στα πλαίσια των «γεωπολιτικών ανταγωνισμών» και στην απόκρουση του αντιτουρκισμού που αναπτύσσεται και εντός των τειχών της Αριστεράς.
Πρωτοβουλίες
Αυτά τα πεδία κινηματικής και πολιτικής αντιπαράθεσης αφορούν άμεσα την απομόνωση των νεοναζί όσο και τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Ο αντιφασιστικός αγώνας θα είναι διαρκής και παρατεταμένος. Πρωτοβουλίες όπως της πανευρωπαϊκής-πανελλαδικής κινητοποίησης στις 18 Δεκέμβρη για αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και αντίσταση στον πόλεμο και την ισλαμοφοβία είναι σημαντικές και χρειάζονται ουσιαστική στήριξη από τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Οι εργατικές-λαϊκές αντιστάσεις στον νέο αντιασφαλιστικό νόμο και τους πλειστηριασμούς είναι επίσης κομβικής σημασίας για τη ζωή μας όσο και για να μην υπάρχει έδαφος εκμετάλλευσης της συγκυρίας από τους φασίστες. Σε αυτά τα πεδία θα κριθούν οι αγωνιστές αντιφασίστες και αντιφασίστριες το επόμενο διάστημα. Το αντιφασιστικό κίνημα χρειάζεται να τα αναδείξει ως προτεραιότητα και να διευρύνει το πολιτικό έδαφος της αντιπαράθεσης με τον ελληνικό φασισμό.
