Η δράση της Χρυσής Αυγής έγινε πολύ όψιμα γνωστή στο ευρύ κοινό. Μετά την δολοφονία του αντιφασίστα, Παύλου Φύσσα, που ήταν Έλληνας, τα ΜΜΕ “ανακάλυψαν” τις δολοφονικές και τρομοκρατικές επιθέσεις της, τις διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο αλλά και κομμάτια του μεγάλου κεφαλαίου, και τόσα άλλα ανατριχιαστικά, που χρόνια τώρα, όταν φώναζαν οι αντιφασίστες/τριες και η Αριστερά τα “αγνοούσαν”. Όμως, παρόλο που τις τελευταίες μέρες ζούμε μια “χρυσαυγιάδα”, οι απόψεις του φασισμού/ναζισμού και παλιά και σήμερα απέναντι στις γυναίκες δεν γίνονται ούτε σήμερα ευρέως γνωστές. Μέσα στα τελευταία χρόνια ελάχιστες φωνές (γυναικείες) προσπάθησαν να φέρουν στη δημοσιότητα αυτή τη στάση.
Η αντιμετώπιση του ναζιστικού μορφώματος απέναντι στις γυναίκες πιστεύω ότι είχε και έχει υποτιμηθεί. Και όχι τυχαία. Είχε καλλιεργηθεί το έδαφος-ανοχή γι αυτό. Η έξαρση του σεξισμού και της βίας κατά των γυναικών μετά τις καταστροφικές συνέπειες του μνημονίου γινόντουσαν “ανεκτές” και από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που δεν ανήκε στη ΧΑ.
Ας θυμηθούμε το γεγονός της επίθεσης του Κασιδιάρη στις υποψήφιες τότε βουλευτίνες της Αριστεράς, Ρενό Δούρου και Λιάνα Κανέλλη μπροστά στις κάμερες. Αντιμετωπίστηκε από τα φασισταριά, αλλά δυστυχώς και μερίδα του κόσμου στο στυλ “καλά τις έκανε τις γλωσσούδες”. Πέρα από τις χλιαρές καταγγελίες δεν δόθηκε από τους δημοσιογράφους που σήμερα “πέφτουν από τα σύννεφα" καμία σημασία στο τι σήμαινε αυτή η στάση και πόσο μέσα στην ιδεολογία των φασιστών απέναντι στις γυναίκες ήταν. Και παρότι πλέον έχει γίνει φανερό (τουλάχιστον σε αυτούς που δεν φοράν ρατσιστικές παρωπίδες) η σχέση της ρατσιστικής βίας εναντίον μεταναστών με τους τρόπους εκφασισμού όλης της ζωής μας, ακόμα δεν είναι ξεκάθαρη η σχέση της βίας κατά γυναικών με αυτούς.
Κι όμως, τα σημάδια ήταν ολοφάνερα. Για παράδειγμα, έρευνα που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 22/5/2013, έδειξε αύξηση της βίας κατά 47% κατά των γυναικών τον τελευταίο μνημονιακό χρόνο στην Ελλάδα! Πέρα από την κρίση, την ανεργία, την υποχρεωτική επιστροφή χιλιάδων γυναικών στο σπίτι, την φτώχεια αλλά και την ανεργία των ανδρών που τους κάνει πιο επιρρεπείς στη βία λόγω “ακύρωσης” του παραδοσιακού τους ρόλου (¨κουβαλητές της οικογένειας”), το φαινόμενο βγάζει μάτια…Και νομίζω ότι είναι άμεσα δεμένο και με την έξαρση και την καλλιέργεια τόσο της ρατσιστικής όσο και της σεξιστικής βίας των Χρυσαυγιτών που η αποδοχή της από μεγάλο μέρος των (κατά πλειοψηφία ανδρών) ψηφοφόρων της, αλλά και άλλων ανθρώπων, είχε καλλιεργηθεί από τις κυβερνήσεις του μνημονίου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (Λοβέρδος και οροθετικές, απαξίωση των γυναικείων αιτημάτων κλπ).
Γνωρίζουμε ότι τα πρώτα θύματα των φασιστών της ΧΑ είναι οι μετανάστες, μετά οι ομοφυλόφιλοι/ες, και πρόσφατα η Αριστερά, οι συνδικαλιστές κλπ. Πρέπει να καταλάβουμε –για να το αντιμετωπίσουμε- ότι υποψήφια θύματα τους ήταν και είναι και οι γυναίκες.
Πως αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει ο φασισμός και ο ναζισμός τις γυναίκες
Τότε….
Στη ναζιστική Γερμανία, σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία, οι γυναίκες και οι άνδρες υπήρχαν σε διαφορετικές κοινωνικές σφαίρες. Οι ναζί ισχυρίζονταν πως υπήρχαν βιολογικοί λόγοι γι’αυτό. Ο Χίτλερ έλεγε: “ ο κόσμος της γυναίκας είναι ένας μικρότερος κόσμος. Γιατί ο κόσμος της είναι ο σύζυγός της, η οικογένειά της, τα παιδιά της και το σπίτι της”. Ο ρόλος της κωδικά εκφραζόταν με τα τρία Κ (Kinder, Kirch, Kuche), δηλαδή, Παιδιά, Εκκλησία, Κουζίνα.
Η αποκλειστική ενασχόληση για τις γυναίκες στην ναζιστική Γερμανία έπρεπε να είναι η Μητρότητα, η φροντίδα του συζύγου και της όλης οικογένειας και το “σπιτικό” τους.
Στην πριν το ναζισμό Γερμανία οι γυναίκες είχαν πετύχει πολλές κατακτήσεις και στη μόρφωση και στη δουλειά και στην κοινωνική ζωή. Πριν τον Χίτλερ υπήρχαν στη Γερμανία 100.000 δασκάλες (και καθηγήτριες), 3.000 γιατρίνες, 13.000 γυναίκες μουσικοί, πολλές δικηγορίνες, εργαζόμενες στο δημόσιο κ.ά.
Αμέσως μετά την άνοδο του ναζισμού στην κυβέρνηση, χιλιάδες γυναίκες διώχτηκαν από τις δουλειές και τα επαγγέλματά τους, ενώ η πρόσβασή τους στα πανεπιστήμια περιορίστηκε δραματικά.
Ο ναζισμός υποχρέωσε τις γυναίκες να γυρίσουν στο σπίτι. Η τεκνοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων “άριων” παιδιών ήταν το ύψιστο προς την πατρίδα καθήκον τους (ενόψει και του επικείμενου πολέμου που θα χρειαζόταν επάνδρωση), και πιέζονταν να κάνουν “φυλετικά καθαρούς” γάμους, αφού οι άλλοι –μη άριοι- γάμοι δεν ήταν αποδεχτοί.
Ένας από τους πρώτους νόμους που πέρασε ο Χίτλερ αμέσως μόλις πήρε την εξουσία (1933) ήταν ο Νόμος για την ενίσχυση του γάμου και της τεκνοποίησης. Σύμφωνα με αυτόν, τα νιόπαντρα ζευγάρια έπαιρναν δάνειο από την κυβέρνηση 1.000 μάρκα (περίπου 9 μισθοί). Αν έκαναν 4 παιδιά, το δάνειο χαριζόταν. Αν έκαναν 2 παιδιά, επέστρεφαν το 50% του δανείου. Αν έκαναν ένα παιδί επέστρεφαν το 75% του δανείου. 800.000 ζευγάρια έκαναν χρήση αυτού του νόμου.
Δεν έμειναν όμως στις παραινέσεις και στις οικονομικές διευκολύνσεις για την παραγωγή παιδιών. Οι εκτρώσεις απαγορεύθηκαν, όπως και η πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία ή μέθοδο αντισύλληψης. Οι γυναίκες που έκαναν πάνω από 4 παιδιά παίρναν μετάλλιο, όσες ήθελαν να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους αντιμετώπιζαν το νόμο.
Τα κορίτσια διδάσκονταν στο σχολείο το πως θα ενταχθούν στο ρόλο της μητέρας και της υπάκουης συζύγου. Απο μικρή ηλικία μάθαιναν ότι όλες οι “καλές” Γερμανίδες παντρεύονται νέες με έναν “καθαρό” Γερμανό, κάνουν πολλά παιδιά και φροντίζουν τον εργαζόμενο σύζυγο, το σπίτι και την οικογένειά τους.
Η εμφάνισή και η συμπεριφορά των γυναικών αποτελούσε επίσης “υπόθεση” και υπόδειξη του ναζιστικού κράτους. Έπρεπε να μην ντύνονται μοντέρνα, να μη φορούν τακούνια, να μην βάφονται, να μην βάφουν ή κάνουν περμανάντ τα μαλλιά τους, να μην καπνίζουν, να μην κάνουν δίαιτες αδυνατίσματος !!!
Με λίγα λόγια, ο φασισμός και ο ναζισμός μετακίνησαν (με την κάθε είδους βία) τις γυναίκες από κάθε ενεργό ρόλο ή παραγωγική διαδικασία προς το σπίτι. Και ταυτόχρονα, τις υποχρέωσαν να υπακούν σε όλους αυτούς τους συντηρητικούς κανόνες συμπεριφοράς.
Και τώρα:
Η ΧΑ (και όχι μόνο) παρόμοια αντιμετώπιση έχει για τις γυναίκες σήμερα. Και περηφανεύεται για αυτό:
Σε συνέντευξή της η Ευγενία Χρήστου (υπεύθυνη του Μετώπου Γυναικών Χρυσής Αυγής) στις 30/11/2012 στο elnewsgr (φασιστοσάιτ) αναφορικά με το ρόλο και το σκοπό του Μετώπου Γυναικών λέει: “ Προσπαθούμε να δείξουμε στις γυναίκες ένα άλλο τρόπο ζωής που δεν θα θεοποιεί τη καταναλωτική μανία και τα σεξιστικά πρότυπα, άλλα θα βασίζεται σε πιο υγιή πρότυπα. Να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους με βάση τις αξίες και τα ιδανικά της φυλής μας. Να νοιώθουν περήφανες Ελληνίδες και να αγαπήσουν το θείο δώρο της μητρότητας που τους χάρισε η Φύση. Μέσα από τις δράσεις της Χρυσής Αυγής αγωνίζονται και αυτές με την σειρά τους για το μέλλον των παιδιών τους.”
Και συνεχίζει για το σκοπό της Ελληνίδας σήμερα: “…το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστιο, σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές υπηρεσίες. Δυστυχώς η Ελλάδα κατέχει τα πρωτεία στις εκτρώσεις με 400.000 εκτρώσεις το χρόνο. Η Ελληνίδα δεν πρέπει να βλέπει τη μητρότητα ως θυσία ή καταδίκη, άλλωστε με ένα καλό προγραμματισμό καριέρα και οικογένεια μπορούν να συνδυαστούν. Εκείνη ως μητέρα – παιδαγωγός θα πρέπει να βρίσκεται στο υψηλότερο βάθρο της κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα πρότυπα εκπόρνευσης και όσους θέλουν την γυναίκα ως σεξιστικό αντικείμενο. Το κράτος οφείλει -εάν δεν επιθυμεί να είμαστε ως Έθνος μειονότητα σε λίγα χρόνια- να στηρίξει την Ελληνίδα μητέρα και όχι όλους αυτούς τους λαθρομετανάστες που απομυζούν το Ελληνικό κράτος.
Στο site «Ιδεολογική Βιβλιοθήκη Μετώπου Γυναικών» της Χρ. Αυγής διαβάζουμε:
«Εμείς οι Ελληνίδες, μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου, έχοντας βαθύτατη συναίσθηση της καταστροφής που επιφέρει το φεμινιστικό πνεύμα της εποχής μας, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής διακηρύξεις για την ισότητα των δύο φύλων»2.
Η γυναίκα, εξηγεί το ίδιο site, έχει μόνο μία υποχρέωση: «Η υποτιθέμενη απελευθέρωση της γυναίκας την αποπροσανατόλισε και από την πραγματική ουσία του ύψιστου ρόλου της, την Μητρότητα. Δηλαδή την υποχρέωση και την ύπατη τιμή, να φέρει στον κόσμο και ν’ αναθρέψει τα νέα βλαστάρια στον κορμό της Φυλής, ώστε να γεφυρώσει μέσω του παρόντος, το παρελθόν και το μέλλον. Πιστεύουμε ότι η Μητρότητα είναι ένα ιερότατο καθήκον”.
Και:
«Το πρώτιστο Καθήκον που πράττει κάποιος για το Έθνος του είναι αυτό που έχει ορίσει η Φύση και για τα δύο φύλα, δηλαδή η τεκνοποιία και την σωστή διαπαιδαγώγηση των τέκνων αυτών».
Άρα, η τεκνοποιία είναι «Καθήκον» και όχι επιλογή για τις γυναίκες, που πρέπει να φτιάξουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις επιταγές της «Φύσης». Άρα και σήμερα –όπως και επί ναζισμού- το σώμα της γυναίκας πρέπει να είναι στα χέρια του Κράτους που αποφασίζει ποιες είναι οι «επιταγές της Φύσης» και καθορίζει την προσωπική ζωή όλων! Και σήμερα, αν επικρατούσε η ΧΑ οι μέθοδες αντισύλληψης θα ήταν απαγορευμένες κι οι εκτρώσεις παράνομες. Αν μια γυναίκα έμενε έγκυος δε θα είχε την επιλογή να κάνει έκτρωση. Στο άρθρο «Η έκτρωση είναι έγκλημα κατά της Φυλής» η Χ. Αυγή μας κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις της.
Αυτή είναι η θέση που θέλει να δώσει η ΧΑ στην γυναίκα. Να την κάνει μια «καλή νοικοκυρά και μητέρα» που θα ‘χει στις πλάτες της όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Βέβαια, αυτό θέλει ο καπιταλισμός σήμερα, αλλά, τουλάχιστον, δεν τολμά ακόμα να το κάνει με νόμους και άμεση βία. Να μην ξεχνάμε όμως, ότι κεντρικές θέσεις του Μετώπου Γυναικών της νεοναζιστικής οργάνωσης όπως οι παραπάνω, έρχονται σαν “φυσική συνέχεια” της ξενόφοβης και σεξιστικής επιστροφής στην «ελληνική οικογένεια», την οποία, στις προηγούμενες εκλογές λανσάρισε η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Ας μην ξεχνάμε τον επαχθή Λοβέρδο (υπουργό του ΠΑΣΟΚ τότε) που προέβη στην διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών “για να προστατέψει την Ελληνική Οικογένεια”!
Τι να κάνουμε;
Οι συλλήψεις των στελεχών της ΧΑ, δεν εξαλείφουν το φασισμό και τις επιπτώσεις του στις γυναίκες (όπως βέβαια ούτε στους μετανάστες, ούτε στους ΛΟΑΤ). Η φασιστική προπαγάνδα πάτησε πάνω σε σημαντικές πτυχές της κυρίαρχης ιδεολογίας που καλλιεργούνται με ένταση τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Εκμεταλλεύτηκε τον ήδη υπάρχοντα ρατσισμό και σεξισμό. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η αντιμετώπιση του υπουργού οικονομικών, Στουρνάρα, στην τηλεοπτική εκπομπή “Στον ενικό” (7/10/2013), απέναντι στη δήλωση ενός ζευγαριού ότι αναγκάστηκε να κάνει έκτρωση, αφού έμειναν ξαφνικά άνεργοι. Δήλωσε ότι αυτός δεν θα “σκότωνε το παιδί του” και ειρωνεύτηκε το ζευγάρι ότι είναι “άξιο της τύχης του”. (σε τι διαφέρει από τη ΧΑ;)
Γι΄αυτό, η πάλη ενάντια στον φασισμό προϋποθέτει τη σύγκρουση με όλες τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που συντηρούν την έμφυλη καταπίεση και επιτρέπουν στον ρατσισμό να ριζώνει. Τη σύγκρουση δηλαδή με τον καπιταλισμό και τους εκφραστές του στην κυβέρνηση, που σήμερα είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Είναι επείγον να αντιπαλέψουμε τις αντιλήψεις που οδηγούν τις γυναίκες σε αναίρεση όλων των βασικών τους δικαιωμάτων των τελευταίων 50 (τουλάχιστον) χρόνων. Το γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα ήταν και είναι από τη φύση του ενάντια στο φασισμό και ασπίδα για την μη εξάπλωσή του στην κοινωνία.
Η Αριστερά δεν πρέπει να το αγνοεί, αλλά να το προτάσσει–μαζί με το εργατικό, το νεολαιίστικο και τα άλλα κινήματα.
