Φοβούνται τη νεολαία που θα μαυρίσει την καταρρέουσα κυβερνητική συμμορία Σαμαρά-Βενιζέλου. Μια νεολαία που της έχουν στερήσει κάθε μέλλον, κάθε δικαίωμα, κάθε ελευθερία. Τώρα επιχειρούν να φιμώσουν πάνω από εκατό χιλιάδες νέους ψηφοφόρους από την εκλογική αναμέτρηση στις 25 Γενάρη, που θα στείλει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και το πολιτικό προσωπικό που τις υπηρέτησε.
Το να περιγράψουμε την αγριότατη επίθεση στη νεολαία από τις μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων χρόνων –αν και ευρύτατα γνωστή– έχει μία σημασία. Αφενός για να μη συνηθίσουμε στη σημερινή βαρβαρότητα που αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα για εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες και αφετέρου για να μπορέσουμε να ορίσουμε τους στόχους και τις προοπτικές των νεολαιίστικων διεκδικήσεων. Μια πραγματικότητα που ξεκινάει από το σχολείο κάτεργο και κέντρο εξετάσεων και φτάνει ως το πανεπιστήμιο που οδεύει ταχύτατα προς την πλήρη απεμπόληση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του. Και μετά η πραγματικότητα είναι μεταξύ τριακοσίων ευρώ, επισφάλειας και ανεργίας, με πτυχία κουρελόχαρτα που δεν δίνουν καμία αξιοπρεπή εργασιακή προοπτική.
Όμως αυτή η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι και αυτό είναι που φοβίζει την άρχουσα τάξη. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η νεολαία ήταν και είναι ο πιο ευαίσθητος «δέκτης» των κοινωνικών και πολιτικών πιέσεων. Έτσι η νεολαία εξεγέρθηκε το Δεκέμβρη του 2008 απέναντι στο μέλλον που ήδη προδιαγραφόταν ιδιαίτερα σκληρό για μια ολόκληρη γενιά. Έτσι η νεολαία έχει βάλει φρένο στα σχέδια διάλυσης της δημόσιας παιδείας, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες δυναμικές κινητοποιήσεις των μαθητών και των μαθητριών απέναντι στο «νέο Λύκειο».
Έτσι η νεολαία ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος που ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και εξανάγκασε την κυβέρνηση να καταδιώξει ποινικά τους δολοφόνους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Και ήταν η νεολαία που πρωτοστάτησε στο κίνημα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, που εξανάγκασε την αδίστακτη κυβέρνηση του Σαμαρά να υποχωρήσει.
Η απάντηση από τη μεριά του κράτους, σε κάθε νεολαιίστικη κινητοποίηση, ήταν μία: φίμωση, κατασυκοφάντηση από τους μηχανισμούς προπαγάνδας και σκληρή καταστολή. Στόχος τους ήταν να σπείρουν το φόβο σε μια ολόκληρη γενιά που πασχίζει να οικοδομήσει μια διαφορετική προοπτική απέναντι σε ένα ζοφερό μέλλον και κόντρα σε όλους αυτούς που θέλουν να ισχυρίζονται ότι η νεολαία αδιαφορεί.
Αυτή τη νεολαία επιχειρούν να φιμώσουν σε μία ύστατη προσπάθεια της κυβέρνησης να αποφύγει τον πολιτικό διασυρμό. Γιατί θυμούνται ότι στις πρόσφατες ευρωεκλογές η νεολαία στήριξε μαζικά την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, με το ποσοστό του στις ηλικίες 18-24 να αγγίζει το 40%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό της ΝΔ κινούταν στο 10%.
Η νεολαία έχει γυρίσει την πλάτη στις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας που υποθηκεύουν κάθε μελλοντική προοπτική. Γι’ αυτό, σε αυτές τις εκλογές η νεολαία πρέπει να στρατευθεί με την Αριστερά και τους αγώνες για την ανατροπή, ενάντια σε λογικές ατομισμού και αδιαφορίας. Να διεκδικήσουμε μια ευρεία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που θα βάλει τέλος στη λιτότητα και θα είναι το πρώτο βήμα για τη δικαίωση τόσων χρόνων αγώνων της νεολαίας. Για ένα μέλλον χωρίς τη συνεχή και άγρια καταστολή των ΜΑΤ σε κάθε μας διεκδίκηση. Για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια, με σταθερή δουλειά, αξιοπρεπή μισθό και εργασιακά δικαιώματα, για δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους και όλες.
