Ο Μόρσι κέρδισε το δημοψήφισμα, αλλά ο αγώνας θα συνεχιστεί

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα του πρώ­του γύρου του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος στην Αί­γυ­πτο για το νέο σύ­νταγ­μα του Αδελ­φού Μου­σουλ­μά­νου προ­έ­δρου Μόρσι, έβγα­λαν πλειο­ψη­φία 56,5% για το «ναι».

Στο Κάιρο, πρω­τεύ­ου­σα και με­γα­λύ­τε­ρη πόλη με πλη­θυ­σμό 20 εκα­τομ­μυ­ρί­ων, το «όχι» κέρ­δι­σε την πλειο­ψη­φία. Στην διοι­κη­τι­κή πε­ρι­φέ­ρεια της Gharbiya, στο Δέλτα του Νεί­λου, που πε­ρι­λαμ­βά­νει την ερ­γα­τι­κή, βιο­μη­χα­νι­κή πε­ριο­χή της Μα­χά­λα, επί­σης επι­κρά­τη­σε το «όχι».

Το επό­με­νο Σάβ­βα­το θα ψη­φί­σουν άλλοι 24,7 εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι στις υπό­λοι­πες διοι­κη­τι­κές πε­ρι­φέ­ρειες.

Η εκ­στρα­τεία υπέρ του «όχι» πε­ρι­λάμ­βα­νε μα­ζι­κές δια­δη­λώ­σεις στους δρό­μους για να στα­μα­τή­σει την επι­βο­λή ενός φι­λι­κού προς το στρα­τό και τις επι­χει­ρή­σεις συ­ντάγ­μα­τος, στο όνομα της επα­νά­στα­σης.

Οι ψη­φο­φό­ροι πα­ρα­πο­νέ­θη­καν για αρ­κε­τές πα­ρα­βιά­σεις. Πολ­λοί άν­θρω­ποι έδει­χναν με πε­ρη­φά­νεια το με­λά­νι στα δά­κτυ­λά τους το οποίο απο­δει­κνύ­ει ότι ψή­φι­σαν, αλλά υπήρ­ξαν κα­ταγ­γε­λί­ες από με­ρι­κά εκλο­γι­κά τμή­μα­τα ότι αρ­κε­τοί ψη­φο­φό­ροι δεν «ση­μα­δεύ­τη­καν» στα δά­κτυ­λα προ­κει­μέ­νου να μην ψη­φί­σουν δεύ­τε­ρη φορά.

Η πλειο­ψη­φία των δι­κα­στών αρ­νή­θη­κε να επι­βλέ­ψει τη ψη­φο­φο­ρία, κι έτσι ο Μόρσι επέ­λε­ξε ως επό­πτες άλλα άτομα με νο­μι­κή εμπει­ρία.

Αλλά χι­λιά­δες ψη­φο­φό­ροι, κα­χύ­πο­πτοι για την έλ­λει­ψη πραγ­μα­τι­κής νο­μι­κής επί­βλε­ψης απέ­να­ντι σε πι­θα­νό­τη­τα νο­θεί­ας, απαι­τού­σαν να δουν τις ταυ­τό­τη­τες αυτών που βρί­σκο­νταν στα εκλο­γι­κά κέ­ντρα.

«Ζή­τη­σα από το δι­κα­στή στο εκλο­γι­κό μου κέ­ντρο να μου δεί­ξει την ταυ­τό­τη­τά του για να απο­δεί­ξει ποιος είναι και αρ­νή­θη­κε, μας φώ­να­ξε και μου άρ­πα­ξε τη δική μου ταυ­τό­τη­τα», είπε στο SocialistWorker η DaliaMoustafa, λέ­κτο­ρας, που πε­ρί­με­νε 2 ώρες στην ουρά για να ψη­φί­σει. «Δια­μαρ­τυ­ρή­θη­κα στην αστυ­νο­μία».

Οι δι­κα­στές ήταν πα­νι­κό­βλη­τοι που απλοί Αι­γύ­πτιοι τους ζη­τού­σαν ταυ­τό­τη­τα. Αυτό είναι κάτι που δεν θα συ­νέ­βαι­νε ποτέ προ­τού η επα­νά­στα­ση δώσει στο λαό την αυ­το­πε­ποί­θη­ση να αμ­φι­σβη­τεί την εξου­σία.

«Αλλά το να βρί­σκε­σαι στις γυ­ναι­κεί­ες ουρές αυτές τις δύο ώρες ήταν πηγή έμπνευ­σης», πρό­σθε­σε η Dalia. «Εκεί μπο­ρού­σες να δεις ότι είναι μια επα­νά­στα­ση των γυ­ναι­κών. Δεν είχε πολ­λές «ψι­λο­κου­βε­ντού­λες», υπήρ­χε πολύ με­γά­λη πο­λι­τι­κή συ­νει­δη­το­ποί­η­ση και επί­γνω­ση του αγώνα. Αι­σθά­νο­νται πως είναι «ή τώρα ή ποτέ» όσον αφορά τα γυ­ναι­κεία δι­καιώ­μα­τα».  

Οι γυ­ναί­κες σή­με­ρα είναι ενερ­γές σε ένα βαθμό που συ­γκρί­νε­ται μόνο με τις 18 μέρες που έρι­ξαν τον δι­κτά­το­ρα Μου­μπά­ρακ. Αυτό συμ­βαί­νει εν μέρει λόγω της απει­λής που μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει στη θέση της γυ­ναί­κας στην αι­γυ­πτια­κή κοι­νω­νία το νέο σύ­νταγ­μα.

«Ό,τι κι αν γίνει στο τε­λι­κό απο­τέ­λε­σμα, ακόμα και αν στο δη­μο­ψή­φι­σμα βγει μια με­γά­λη πλειο­ψη­φία υπέρ του ναι, ο Μόρσι εξα­κο­λου­θεί να αντι­με­τω­πί­ζει μια σο­βα­ρή κρίση», είπε ο SamehNaguib, ηγε­τι­κό μέλος των Επα­να­στα­τών Σο­σια­λι­στών της Αι­γύ­πτου.

«Αντι­με­τω­πί­ζει μια αντι­πο­λί­τευ­ση στην οποία συμ­με­τέ­χουν νέες δυ­νά­μεις. Με­γα­λύ­τε­ρος από ποτέ αριθ­μός χρι­στια­νών Κο­πτών τώρα πο­λι­τι­κο­ποιεί­ται. Κα­νέ­να αι­γυ­πτια­κό σύ­νταγ­μα δεν έχει γρα­φτεί χωρίς τη συμ­με­το­χή των Κο­πτών.

Ο Μόρσι και η Αδελ­φό­τη­τα έχουν σο­κα­ρι­στεί από το μέ­γε­θος της αντι­πο­λί­τευ­σης. Θέ­λουν να την απο­κη­ρύ­ξουν ως «φε­λούλ» -κα­τά­λοι­πα του κα­θε­στώ­τος- αλλά αυτό είναι αη­δί­ες. Αν οι φε­λούλ μπο­ρού­σαν να κι­νη­το­ποι­ή­σουν τέ­τοιες μάζες στους δρό­μους θα το είχαν κάνει για να υπε­ρα­σπι­στούν τον Μου­μπά­ρακ. 

Υπήρ­χαν φε­λούλ σε κά­ποιες δια­δη­λώ­σεις, και με­ρι­κοί φι­λε­λεύ­θε­ροι συ­νερ­γά­ζο­νται μαζί τους, αλλά έχου­με δώσει αγώνα ενά­ντια σε αυτό».

Ο Μόρσι και η Αδελ­φό­τη­τα χά­νουν υπο­στή­ρι­ξη με τέ­τοια τα­χύ­τη­τα που έχει αιφ­νι­διά­σει τους πά­ντες.

Πάνω στην απελ­πι­σία της, η Αδελ­φό­τη­τα εξα­πέ­λυ­σε μπρά­βους που διέ­πρα­ξαν βί­αιες επι­θέ­σεις σε δια­δη­λω­τές τις πε­ρα­σμέ­νες εβδο­μά­δες. Αυτό οδή­γη­σε κά­ποιους στην αντι­πο­λί­τευ­ση να πουν ότι η Αδελ­φό­τη­τα γί­νε­ται φα­σι­στι­κή.

«Το να κα­ταγ­γέ­λεις την Αδελ­φό­τη­τα ως φα­σι­στι­κή είναι λάθος», είπε ο Sameh. «Υπάρ­χουν στοι­χεία που εκ­προ­σω­πούν την αντε­πα­νά­στα­ση, και οι αντε­πα­να­στά­σεις είναι βί­αιες ενά­ντια στους ερ­γά­τες και τους αγω­νι­στές. Αλλά δεν ζούμε την άνοδο του φα­σι­σμού στην Αί­γυ­πτο. Η ερ­γα­τι­κή τάξη δεν έχει ητ­τη­θεί και ο αγώ­νας από τα κάτω βα­θαί­νει».

Οι ερ­γά­τες και οι φτω­χοί έχουν ακόμα την προσ­δο­κία ότι η επα­νά­στα­ση θα βελ­τιώ­σει τις ζωές τους. Αλλά ο Μόρσι υπό­σχε­ται μόνο αυ­ξή­σεις στις τιμές και λι­τό­τη­τα, καθώς είναι ο μο­να­δι­κός τρό­πος να πάρει διε­θνή δά­νεια για να στα­θε­ρο­ποι­ή­σει την πα­ρα­παί­ου­σα οι­κο­νο­μία.

Η ερ­γα­τι­κή τάξη δεν μπήκε σε αυτό το νέο κύμα αγώνα, ως συλ­λο­γι­κή δύ­να­μη. Όμως, η ανε­ξάρ­τη­τη ομο­σπον­δία συν­δι­κά­των έβγα­λε 2 εκα­τομ­μύ­ρια φυλ­λά­δια υπέρ του «όχι», εξη­γώ­ντας πόσο αντερ­γα­τι­κό είναι το νέο σύ­νταγ­μα. Αυτά δια­κι­νού­νται σε χώ­ρους δου­λειάς και το­πι­κές κοι­νω­νί­ες.

«Το λάθος που έκανε ο Μόρσι ήταν ότι έδει­ξε τι εί­δους επι­θέ­σεις θέλει να ορ­γα­νώ­σει», είπε ο Sameh. «Τε­ρά­στιες αυ­ξή­σεις στις τιμές των τσι­γά­ρων και ωρά­ριο στα κα­τα­στή­μα­τα της πόλης μέχρι τις 10 το βράδυ, για πα­ρά­δειγ­μα. Αλλά δεν ήταν αρ­κε­τά δυ­να­τός για να τις πε­ρά­σει. Έτσι πριν το δη­μο­ψή­φι­σμα, απέ­συ­ρε τις αυ­ξή­σεις στις τιμές, αλλά θα τις επα­να­φέ­ρει μετά την ψη­φο­φο­ρία. Αυτό θα προ­κα­λέ­σει νέους αγώ­νες. Το σύ­νταγ­μα δεν μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει αυτήν τη δια­δι­κα­σία».