Οι αγώνες για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών, αν έχουν πλατιά λαϊκή στήριξη, μπορούν να εξελιχθούν σε αγώνες μακράς πνοής, σε αγώνες πολιτικής ανατροπής.
Μετά από τρεισήμισι χρόνια μνημονιακής επιδρομής, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας δεινοπαθεί, με τους μισθωτούς να είναι τα μεγάλα θύματα του μνημονίου.
Οι εργαζόμενοι βρέθηκαν διαρκώς μέσα στη δίνη όλων των πυλώνων αποδιάρθρωσης, τόσο με την αυτοτελή στόχευση, της αλλαγής του μοντέλου εργασίας, αλλά και ως άμεσο επακόλουθο της άλλης βασικής επιδίωξης του μνημονίου, της συρρίκνωσης του δημόσιου χώρου, της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών. Κοινωνικά αγαθά που δεν παραχωρήθηκαν από «ευσεβείς» και «φιλεύσπλαχνους» εφευρέτες, αλλά κατακτήθηκαν με σκληρούς εργατικούς αγώνες.
Σε αυτή την «εμπόλεμη» κατάσταση που βρισκόμαστε, ωριμάζει όλο και περισσότερο, η αναγκαιότητα της πλατιάς, λαϊκής αγωνιστικής εξέγερσης, για να ανατραπούν τα μνημόνια και η κυβέρνηση που τα υπηρετεί, ως το πρώτο απαραίτητο βήμα, για μια άλλη πορεία της χώρας, που θα υπηρετεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού.
Στην πολιτική ανατροπή που απαιτείται, για να μπει φρένο στην καταστροφή, βασική και αναγκαία προϋπόθεση είναι, η δραστήρια συμμετοχή όλων των θυμάτων του μνημονίου, με τους εργαζόμενους να αποτελούν την ραχοκοκαλιά της λαϊκής εξέγερσης.
Στα τρεισήμισι χρόνια των σκληρών αγώνων που δίνει ο λαός μας, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι, σηκώνουν ξανά και ξανά το κεφάλι και ισχυροποιούν την πεποίθηση, ότι υπάρχουν αποθέματα δύναμης και αντοχής, ότι αποτελούν πάντα ισχυρό μοχλό των λαϊκών εξεγέρσεων.
Το κατάφεραν στις μεγάλες αντιστάσεις στο Σύνταγμα, που η συμμετοχή τους, πολιτικοποίησε τους λαϊκούς αγώνες, σε εξεγέρσεις κατά των μνημονίων και της κυβέρνησης.
Ο αγώνας στην ΕΡΤ, που ανέδειξε την δυνατότητα των εργατικών αγώνων να παρεμβαίνουν στις πολιτικές εξελίξεις.
Στους πολλούς αγώνες που συνεχίζουν και δίνονται σε κλάδους και επιχειρήσεις, όπου επανέρχεται δυναμικά, η αξία των αγώνων και των θυσιών της εργατικής τάξης, ωριμάζει η πολιτική σύνδεση των επί μέρους προβλημάτων, με τον αγώνα για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης.
Τα συνδικάτα, μπορούν να γίνουν ο μοχλός της λαϊκής συμμετοχής, στη μάχη της πολιτικής ανατροπής. Τα μέτωπα πάλης που ανοίγουν, είναι ζωτικής σημασίας, για την ενεργοποίηση των λαϊκών δυνάμεων.
Η παιδεία, η υγεία, το νερό, το ρεύμα, η μεταφορά, οι παιδικοί σταθμοί, η προστασία της κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, το φρένο στα χαράτσια, μπορούν να συσπειρώσουν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, στους δρόμους των αγώνων και αντίστασης.
Τα κοινωνικά αγαθά, δεν θα γίνουν δόσεις αποπληρωμής του χρέους, για λογαριασμό του οποίου, λεηλατείται, υποδουλώνεται και καταστρέφεται ο λαός μας, η απαλλαγή από την μνημονιακή φυλακή, θα οδηγεί με αποφασιστικότερο τρόπο, στην ανάγκη της πολιτικής ανατροπής τώρα.
Οι αγώνες για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών, αν έχουν πλατιά λαϊκή στήριξη, μπορούν να εξελιχθούν σε αγώνες μακράς πνοής, σε αγώνες πολιτικής ανατροπής.
Η θετική ανάπτυξη αυτών των αγώνων, θα δώσει αυτοπεποίθηση και για μέτωπα ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα, ενάντια στην ανεργία, που τρομοκρατεί, καταρρακώνει διαθέσεις και αντοχές, διαλύει την συνοχή της εργατικής τάξης και της κοινωνίας.
Μπορεί να ενεργοποιήσει τα κινήματα πολιτικής ανυπακοής, να ανοίξει δυναμικά και ελπιδοφόρα, τους ορίζοντες για την Αριστερά, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Στο χρόνο της κλεψύδρας, οι ανοχές, οι αντοχές, οι αυταπάτες, οι ευκαιρίες που δόθηκαν, εξαντλούνται και ενεργοποιείται ο χρόνος της δικής μας δράσης, που πρέπει να δώσουμε με την μέγιστη αυταπάρνηση όλοι μας.
*μέλος της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ
