Οι διαβρωτικές «δεύτερες σκέψεις»…

Στην ώρα μιας με­γά­λης μάχης, πι­θα­νό­τα­τα κα­θο­ρι­στι­κής για την έκ­βα­ση του πο­λέ­μου, αυτή η προ­τρο­πή ται­ριά­ζει με τις εμπει­ρί­ες και τα ανα­κλα­στι­κά των αγω­νι­στών της βάσης της Αρι­στε­ράς.

Στις δι­πλα­νές στή­λες, σ’ αυτές με τα πο­λι­τι­κά νέα, το μάτι μου πήρε τη δή­λω­ση του Κα­μέ­νου («έχου­με πό­λε­μο, όποιος δεν αντέ­χει να φύγει») που απευ­θυ­νό­ταν στους βου­λευ­τές των ΑΝΕΛ, που στο πάρα πέντε του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος ανα­κά­λυ­ψαν ότι έχουν «πο­λι­τι­κές δια­φω­νί­ες» (Κόκ­κα­λης, Δα­μα­βο­λί­τη­της, Δ. Κα­μέ­νος υπέρ του ΝΑΙ, Ν. Μαυ­ρα­γά­νης υπέρ της… από­συρ­σης του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος).

Και στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ;

Την προη­γού­με­νη ημέρα, σε όλα τα οι­κο­νο­μι­κά, πο­λι­τι­κά και πα­ρα­πο­λι­τι­κά sites, μπο­ρού­σε κα­νείς να δια­βά­σει μια «λίστα» (που δε δια­ψεύ­στη­κε…) με τρεις ευ­ρω­βου­λευ­τές και κά­μπο­σους υπουρ­γούς που δια­φω­νού­σαν, λέει, με την κλι­μά­κω­ση της «σύ­γκρου­σης με τους θε­σμούς» και ζη­τού­σαν από τον Αλ. Τσί­πρα «πρω­το­βου­λί­ες» ώστε «να απο­φύ­γει η χώρα την κα­τα­στρο­φή». Και λίγο νω­ρί­τε­ρα, κα­θο­δη­γη­τι­κό στέ­λε­χος του οι­κο­νο­μι­κού επι­τε­λεί­ου του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μέσω τη­λε­ο­πτι­κής συ­νέ­ντευ­ξης, υπο­δεί­κνυε ως «υπεύ­θυ­νο» για την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων τον Αλ. Τσί­πρα, ενώ ταυ­τό­χρο­να –ασκώ­ντας το δι­καί­ω­μα της ελευ­θε­ρί­ας στη γνώμη!- δή­λω­νε ότι η συμ­φω­νία με τους δα­νει­στές θα έπρε­πε να έχει υπο­γρα­φεί από τον πε­ρα­σμέ­νο Φλε­βά­ρη.

Όλα αυτά, τρεις μόλις ημέ­ρες πριν το δη­μο­ψή­φι­σμα απο­τε­λού­σαν βού­τυ­ρο στο ψωμί των αντι­πά­λων μας. Που, ση­μειω­τέ­ον, δεν πα­λεύ­ουν απλώς για να ρε­φά­ρουν, αλλά για να μας εξο­ντώ­σουν.

Οι συ­νέ­πειες φά­νη­καν αμέ­σως. Οι δια­βρω­τι­κές «δεύ­τε­ρες σκέ­ψεις» κε­ντρι­κών στε­λε­χών, έφευ­γαν με τα­χύ­τη­τα προς τα κάτω, πα­ρα­λύ­ο­ντας ευ­ρύ­τε­ρα τμή­μα­τα. Τα πα­πα­γα­λά­κια του συ­στή­μα­τος βρή­καν ευ­και­ρία για δια­σπο­ρά σε­να­ρί­ων κάθε εί­δους ή ποιό­τη­τας. Ο κό­σμος μας έμενε, προς στιγ­μήν, εμ­βρό­ντη­τος.

Τη φωτιά έσβη­σε –ευ­τυ­χώς γρή­γο­ρα- το διάγ­γελ­μα του Αλ. Τσί­πρα και η συ­νε­δρί­α­ση της ΠΓ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ακο­λού­θη­σε.

Όμως μιας και μπή­κα­με στον Ιού­λιο και γιορ­τά­ζου­με τα 50 χρό­νια από τα με­γά­λα γε­γο­νό­τα του 1965, κα­λύ­τε­ρα είναι να προ­σέ­χου­με.

Άλ­λω­στε, την επο­μέ­νη του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος, αυτή η συ­ζή­τη­ση θα ανοί­ξει, ανα­πό­φευ­κτα, ξανά.