«Οι ιδιώτες κρύβονται. Ανάγκη για άμεσες προσλήψεις»

Ο πρό­ε­δρος της Ένω­σης Νο­σο­κο­μεια­κών Ια­τρών Ζα­κύν­θου, Νίκος Πο­τα­μί­της, υπο­γράμ­μι­σε την απου­σία του ιδιω­τι­κού τομέα στον αγώνα κατά του κο­ρο­ναϊ­ού και υπέρ της προ­στα­σί­ας της δη­μό­σιας υγεί­ας, «διότι σε αυτήν την πε­ρί­πτω­ση είναι εντε­λώς άχρη­στος, διότι συ­μπλη­ρώ­νει κατά κύριο λόγο την πρω­το­βάθ­μια υγεία, με δια­γνω­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα υψη­λού κέρ­δους και δεν ξέρω αν μπο­ρεί ή αν θέλει να βοη­θή­σει», όπως ση­μεί­ω­σε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά.

Όπως είπε συ­νε­χί­ζο­ντας, «επι­βε­βαιώ­νε­ται με τον πιο κα­θα­ρό τρόπο το γε­γο­νός πως χωρίς δη­μό­σιο σύ­στη­μα υγεί­ας, χωρίς υπο­δο­μές που να υπό­κει­νται σε κε­ντρι­κή διοί­κη­ση και να συ­νερ­γά­ζο­νται με­τα­ξύ τους, χωρίς πλη­θώ­ρα λει­τουρ­γών και χωρίς πάρα πολ­λούς νέους και μό­νι­μους διο­ρι­σμούς, τέ­τοιες κρί­σεις δεν μπο­ρούν να αντι­με­τω­πι­στούν. Χρειά­ζε­σαι υπο­δο­μές, εξο­πλι­σμό και αν­θρώ­πους. Χώ­ρους νο­ση­λεί­ας και μη­χα­νή­μα­τα, έστω και με έκτα­κτα κον­δύ­λια μπο­ρού­με να βρού­με, όμως δεν μπο­ρού­με να βρού­με εκτά­κτως αν­θρώ­πους».

Οι υγειο­νο­μι­κοί, όπως τό­νι­σε γλα­φυ­ρά, «είναι σαν τους πυ­ρο­σβέ­στες και τους στρα­τιώ­τες και θα δώ­σουν μάχη». Μπο­ρεί για ένα μικρό διά­στη­μα να υπάρ­χει χα­λα­ρό­τη­τα στη δου­λειά τους, ωστό­σο, όταν πιά­σει η «φωτιά», όπως στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση η παν­δη­μία του κο­ρο­ναϊ­ού, το προ­σω­πι­κό, νο­ση­λευ­τι­κό, για­τροί, βοη­θη­τι­κό, μπαί­νουν στην πρώτη γραμ­μή της μάχης για να σβή­σουν την όποια «φωτιά», βά­ζο­ντας με αυ­το­θυ­σία σε κίν­δυ­νο τη ζωή τους.

Η μόνη ου­σια­στι­κή στή­ρι­ξη, σύμ­φω­να με τον ίδιο, μπο­ρεί να έρθει μόνο από την κοι­νω­νία, που μπο­ρεί να πιέ­σει την κυ­βέρ­νη­ση να προ­χω­ρή­σει άμεσα στις ανα­γκαί­ες προ­σλή­ψεις:«κα­λού­με την κοι­νω­νία να μας στη­ρί­ξει. Δεν θέ­λου­με γλυκά από το κοινό, θέ­λου­με να βγουν και να απαι­τή­σουν να κα­λυ­φθούν τα κενά του νο­σο­κο­μεί­ου. Στη Ζά­κυν­θο χρεια­ζό­μα­στε άμεσα 20-25 για­τρούς και 40 νο­ση­λευ­τές και πα­ραϊ­α­τρι­κό προ­σω­πι­κό ακόμα. Πρέ­πει ο Ορ­γα­νι­σμός να φτά­σει στους 300 από τους 400 που προ­βλέ­πει. Και γιατί όχι τους 400. Δεν ξέ­ρου­με τι μπο­ρεί να προ­κύ­ψει. Πώς και από ποιους θα νο­ση­λεύ­ε­ται το νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό αν νο­σή­σει; Αυτό το πρό­βλη­μα αντι­με­τω­πί­ζει η Β. Ιτα­λία. Κα­λού­με την κυ­βέρ­νη­ση να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Τους επι­κου­ρι­κούς δεν μπο­ρούν να τους πλη­ρώ­νουν τα νο­σο­κο­μεία. Πρέ­πει να μο­νι­μο­ποι­η­θούν και να αμεί­βο­νται με τον μ.ό. των ευ­ρω­παϊ­κών αμοι­βών. Αύριο το πρωί πρέ­πει οι προ­ϋ­πο­λο­γι­σμοί των νο­σο­κο­μεί­ων να γυ­ρί­σουν στα επί­πε­δα του 2012, του­λά­χι­στον. Χρεια­ζό­μα­στε αν­θρώ­πους και τους χρεια­ζό­μα­στε όλους και μετά την κρίση. Να προ­χω­ρή­σει άμεσα σε προ­σλή­ψεις με­fasttrack δια­δι­κα­σί­ες, όπως ξέρει να κάνει σε άλλες πε­ρι­πτώ­σεις».