Ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιμένοντας στο δρόμο της λιτότητας και των μνημονίων, δεν θα άλλαζε κάτι ουσιαστικό στο χώρο της παιδείας συγκριτικά με τους προκατόχους της.

Αυτό όμως που προ­κα­λεί έκ­πλη­ξη είναι το ότι φαί­νε­ται δια­τε­θει­μέ­νη να επι­δει­νώ­σει ακόμη πε­ρισ­σό­τε­ρο την κα­τά­στα­ση, εντα­τι­κο­ποιώ­ντας πε­ρισ­σό­τε­ρο την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα των μα­θη­τών. Τε­λευ­ταία πράξη στο έργο της κυ­βέρ­νη­σης απο­τέ­λε­σε το μέτρο της κα­τάρ­γη­σης των επα­να­λη­πτι­κών πα­νελ­λα­δι­κών εξε­τά­σε­ων. Πρό­κει­ται για ένα μέτρο που λει­τουρ­γεί τι­μω­ρη­τι­κά για τους μα­θη­τές και τους αφαι­ρεί ακόμη και τη δυ­να­τό­τη­τα να αρ­ρω­στή­σουν.

Σκλη­ρή κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα

Πολύ κα­λύ­τε­ρα όμως μας πε­ρι­γρά­φουν την κα­τά­στα­ση οι ίδιοι οι μα­θη­τές που βιώ­νουν αυτήν τη σκλη­ρή κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα. Η Κα­τε­ρί­να  από το Πρό­τυ­πο Γε­νι­κό Λύ­κειο Ιω­νί­δειου στον Πει­ραιά μας λέει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: «Πρα­κτι­κά η κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα μιας μα­θή­τριας της Γ’ Λυ­κεί­ου μπο­ρεί να συ­γκρι­θεί με την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα ενός ερ­γα­ζό­με­νου. Περ­νά­ει 7 πε­ρί­που ώρες στο σχο­λείο, άλλες 3-4 στο φρο­ντι­στή­ριο και μετά, αν έχει τα κου­ρά­για, δια­βά­ζει για άλλες δύο του­λά­χι­στον ώρες. Μια μα­θή­τρια στη Γ’ Λυ­κεί­ου με­τα­μορ­φώ­νε­ται σε άλογο κούρ­σας. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, στο όνομα της επι­τυ­χί­ας στις Πα­νελ­λή­νιες κα­λεί­ται να εξα­λεί­ψει από την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά της όποιο άλλο στοι­χείο και πρώτο πρώτο αυτό της πο­λι­τι­κο­ποί­η­σης». Στο ίδιο μήκος κύ­μα­τος κι­νού­νται και οι δη­λώ­σεις της Μα­ρια­λέ­νας από το Λύ­κειο των Ανα­βρύ­των που το­νί­ζει: «Η κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα, από άποψη έντα­σης δια­βά­σμα­τος, ποι­κίλ­λει. Άλλες μέρες είναι πιο χα­λα­ρές, ενώ άλλες είναι πραγ­μα­τι­κά ανυ­πό­φο­ρες, δεν υπάρ­χει χρό­νος για τί­πο­τα. Τότε όλοι προ­σπα­θού­με να κό­ψου­με κάτι για να τε­λειώ­σει το ημε­ρή­σιο διά­βα­σμα. Σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις, αυτό γί­νε­ται σε βάρος της ξε­κού­ρα­σης και του ύπνου μας. Εγώ προ­σω­πι­κά ακόμη βρί­σκω λίγο χρόνο και για άλλου εί­δους δρα­στη­ριό­τη­τες που με ευ­χα­ρι­στούν, πα­ράλ­λη­λα με το διά­βα­σμα και το φρο­ντι­στή­ριο. Συ­νή­θως όμως αυτό, αντί να με κάνει να νιώσω κα­λύ­τε­ρα, μου προ­κα­λεί τύ­ψεις πως με απο­σπά από το διά­βα­σμα και τον “στόχο”».

Είναι σαφές ότι η εντα­τι­κο­ποί­η­ση, η πει­θάρ­χη­ση και η καλ­λιέρ­γεια του ατο­μι­κού δρό­μου απο­τε­λούν πρώ­της τά­ξε­ως ερ­γα­λεία προ­κει­μέ­νου η νε­ο­λαία να μεί­νει στον πάγο και να μην αντι­δρά για ό,τι συμ­βαί­νει γύρω της. Αυτό που είναι ακόμη πιο εξορ­γι­στι­κό είναι το πόσο κα­τα­φα­νής είναι η προ­σπά­θεια της κυ­βέρ­νη­σης να κρα­τή­σει σε ακι­νη­σία τους νέους και τις νέες. Το μέτρο για κα­τάρ­γη­ση των επα­να­λη­πτι­κών πα­νελ­λα­δι­κών εξε­τά­σε­ων είναι ένα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα. Η Κα­τε­ρί­να πολύ εύ­στο­χα δεν πεί­θε­ται ότι απλώς εφαρ­μό­ζε­ται ο νόμος του 2013 όπως ισχυ­ρί­ζε­ται το υπουρ­γείο και προ­βάλ­λει τον πραγ­μα­τι­κό λόγο για τον οποίο κατά τη γνώμη της εφαρ­μό­ζε­ται φέτος αυτό το μέτρο: «Οι επα­να­λη­πτι­κές εξε­τά­σεις έδι­ναν τη δυ­να­τό­τη­τα στους μα­θη­τές που για λό­γους υγεί­ας δεν κα­τά­φε­ραν να πάνε σε κά­ποιο μά­θη­μα να εξε­τα­στούν, να ξα­να­δώ­σουν. Αυτό το μέτρο είναι ιδιαί­τε­ρα ση­μα­ντι­κό, αφού χωρίς αυτό πολ­λοί μα­θη­τές θα ανα­γκά­ζο­νταν να χά­σουν έναν χρόνο και να δώ­σουν την επό­με­νη χρο­νιά. Η κα­τάρ­γη­σή του έχει αμι­γώς οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια. Οι επα­να­λη­πτι­κές γί­νο­νταν με νέα θέ­μα­τα (οπότε έπρε­πε να πλη­ρω­θεί η επι­τρο­πή) και έπρε­πε να πλη­ρω­θούν έξτρα οι διορ­θω­τές και οι εξε­τα­στές. Το υπουρ­γείο Παι­δεί­ας απο­φά­σι­σε για άλλη μια φορά να “πε­ριο­ρί­σει τις σπα­τά­λες” εις βάρος των μα­θη­τών». Την ίδια εξή­γη­ση δί­νουν και μα­θη­τές από το 1ο ΓΕΛ της Πά­τρας, που ανα­φέ­ρουν: «Η κα­τάρ­γη­ση των επα­να­λη­πτι­κών εξε­τά­σε­ων γί­νε­ται για να μειω­θούν οι δα­πά­νες στην εκ­παί­δευ­ση και να πε­ριο­ρι­στούν τα έξοδα. Οι πι­θα­νόν λι­γό­τε­ροι ει­σα­κτέ­οι είναι κάτι που θα το ήθελε η κυ­βέρ­νη­ση, που δεν είναι της Αρι­στε­ράς με το να δεί­χνει ξε­κά­θα­ρα πως δεν νοιά­ζε­ται για τους πο­λί­τες της χώρας. Οι κόποι μιας ολό­κλη­ρης χρο­νιάς που κα­θο­ρί­ζουν το μέλ­λον των μα­θη­τών κρί­νο­νται πια μέσα σε 10-15 ώρες εξέ­τα­σης. Με την κα­τάρ­γη­ση των επα­να­λη­πτι­κών είναι υπαρ­κτό το εν­δε­χό­με­νο να μην υπάρ­ξει καν αυτή η μο­να­δι­κή ευ­και­ρία για τους άτυ­χους της τε­λευ­ταί­ας στιγ­μής».

Η Μα­ρια­λέ­να αντί­στοι­χα ανα­φέ­ρει: «Κάθε μέτρο, που λαμ­βά­νε­ται αψή­φι­στα, στο όνομα μιας δήθεν εκ­παι­δευ­τι­κής με­ταρ­ρύθ­μι­σης, πλη­γώ­νει την παι­δεία και υπο­βαθ­μί­ζει το σχο­λείο». Και συ­μπλη­ρώ­νει: «Ακόμη κι αν ένα άτομο πραγ­μα­τι­κά έχει ανά­γκη από τις επα­να­λη­πτι­κές εξε­τά­σεις, η εκ­παί­δευ­ση και το κρά­τος πρέ­πει να του δώσει τη δυ­να­τό­τη­τα να εξε­τα­στεί με ίσους όρους και αξιώ­σεις. Πλέον οι Πα­νελ­λή­νιες δεν ση­μα­το­δο­τούν την εί­σο­δο στο πα­νε­πι­στή­μιο και μόνο, αλλά και την εί­σο­δο στον σκλη­ρό στίβο της ζωής. Θέ­λου­με το υπουρ­γείο να στέ­κε­ται δίπλα μας, όχι απέ­να­ντί μας. Κι επι­τέ­λους, ας στα­μα­τή­σει αυτό το παι­χνί­δι, που κάθε κυ­βέρ­νη­ση, για να δεί­ξει τα με­γα­λό­πνοα με­ταρ­ρυθ­μι­στι­κά της σχέ­δια, φέρ­νει τα πάνω κάτω στην παι­δεία».

Ανα­κοί­νω­ση ΟΛΜΕ

Ιδιαί­τε­ρα ση­μα­ντι­κό είναι το γε­γο­νός ότι η ΟΛΜΕ στά­θη­κε από την πρώτη στιγ­μή στο πλευ­ρό των μα­θη­τών. Ενά­ντια στις προ­κλη­τι­κές δη­λώ­σεις του υπουρ­γού Παι­δεί­ας Γα­βρό­γλου, που δή­λω­σε ξε­διά­ντρο­πα ότι «οι επα­να­λη­πτι­κές εξε­τά­σεις, που από φέτος κα­ταρ­γού­νται, ήταν από τις ορι­σμέ­νες πα­θο­γέ­νειες της κοι­νω­νί­ας μας που πρέ­πει να τις βλέ­που­με όλοι μαζί κα­τά­μα­τα» και που άφησε αιχ­μές για τους μα­θη­τές ότι «υπήρ­χε μια αυ­ξη­μέ­νη τάση λι­πο­θυ­μιών και αρ­ρώ­στιας στη διάρ­κεια των ει­σα­γω­γι­κών εξε­τά­σε­ων», το συν­δι­κα­λι­στι­κό όρ­γα­νο των κα­θη­γη­τών πήρε ξε­κά­θα­ρη θέση και δεν κρύ­φτη­κε. Πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, η ΟΛΜΕ μέσα από την ανα­κοί­νω­σή της κα­τέ­λη­ξε με τις εξής φρά­σεις: «α) Απαι­τού­με τη δια­τή­ρη­ση της δια­δι­κα­σί­ας των “Επα­να­λη­πτι­κών Πα­νελ­λα­δι­κών Εξε­τά­σε­ων”, για κα­θα­ρά παι­δα­γω­γι­κούς λό­γους, β) Κα­λού­με το Υπουρ­γείο Παι­δεί­ας να εντο­πί­σει τα προ­βλή­μα­τα που σχε­τί­ζο­νται με τον θεσμό των “Επα­να­λη­πτι­κών” και να προ­τεί­νει λύ­σεις σε παι­δα­γω­γι­κή κα­τεύ­θυν­ση, γ) Να τε­θούν οι αυ­στη­ροί αυτοί όροι για τη συμ­με­το­χή στις “Επα­να­λη­πτι­κές Πα­νελ­λα­δι­κές Εξε­τά­σεις”, ώστε να μην γί­νε­ται εκ­με­τάλ­λευ­ση ή κα­τά­χρη­ση της δυ­να­τό­τη­τας αυτής».

Η προ­σπά­θεια σύν­δε­σης των μα­θη­τών με τους κα­θη­γη­τές και οι κοι­νοί αγώ­νες για ένα κα­λύ­τε­ρο δη­μό­σιο σχο­λείο είναι ένα στοί­χη­μα το οποίο εδώ και χρό­νια έχει μεί­νει ανοι­χτό για το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά. Είναι πολύ ση­μα­ντι­κό ακόμη και για επι­μέ­ρους αι­τή­μα­τα να υπάρ­χει μια σύ­μπλευ­ση και μια συ­σπεί­ρω­ση. Η Μα­ρια­λέ­να ση­μειώ­νει: «Χρεια­ζό­μα­στε την υπο­στή­ρι­ξή τους! Και οι δικοί μας κα­θη­γη­τές στή­ρι­ξαν την προ­σπά­θειά μας. Επο­μέ­νως κα­λού­με την ΟΛΜΕ όχι απλά να δη­λώ­σει τη συ­μπα­ρά­στα­σή της, αλλά να έρθει σε επαφή μαζί μας, και με έργα και πρά­ξεις (αυτά είναι που χρειά­ζο­νται) να αγω­νι­στεί μαζί μας ώστε να διεκ­δι­κή­σου­με από κοι­νού ίσες ευ­και­ρί­ες για όλους τους μα­θη­τές στην ει­σα­γω­γή τους στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευ­ση».

Μα­θη­τι­κό κί­νη­μα

Ρω­τώ­ντας την Κα­τε­ρί­να για τις δυ­να­τό­τη­τες του μα­θη­τι­κού κι­νή­μα­τος μας είπε: «Κάθε κί­νη­μα έχει τη δυ­να­τό­τη­τα να κάνει τα πάντα εφό­σον δη­μιουρ­γή­σει το κα­τάλ­λη­λο κλίμα. Το μα­θη­τι­κό κί­νη­μα, δυ­στυ­χώς, είναι ανύ­παρ­κτο τα τε­λευ­ταία χρό­νια, με εξαί­ρε­ση τη φω­τει­νή ανα­λα­μπή του κύ­μα­τος κα­τα­λή­ψε­ων για την τρά­πε­ζα θε­μά­των. Η ΚΝΕ κα­τά­φε­ρε πολύ καλά να κα­πε­λώ­σει ό,τι πήγε να δη­μιουρ­γη­θεί εκεί­νη την πε­ρί­ο­δο και πλέον είναι η μόνη ορ­γα­νω­μέ­νη δύ­να­μη που νο­μί­ζει ότι κάτι κάνει στο μα­θη­τι­κό κί­νη­μα με μη­δα­μι­νά απο­τε­λέ­σμα­τα. Ταυ­τό­χρο­να στους μα­θη­τές επι­κρα­τεί κλίμα απο­γο­ή­τευ­σης και ατο­μι­σμού. Παρ’ όλα αυτά, είναι στοί­χη­μα το να μπει φρένο στις βλέ­ψεις της κυ­βέρ­νη­σης για πε­ραι­τέ­ρω υπο­βάθ­μι­ση της παι­δεί­ας, και αυτό το στοί­χη­μα πρέ­πει να το κερ­δί­σου­με».

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την "Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά" που κυ­κλο­φο­ρεί

Ετικέτες