Οι πανικόβλητοι Μπρανκαλεόνε του Μεγάρου Μαξίμου

Το σίριαλ των τηλεοπτικών αδειών, όπως ήταν αναμενόμενο, λόγω κυρίως της αντιφατικής, ανερμάτιστης, διάτρητης και αντισυνταγματικής διαδικασίας αδειοδότησης και δημοπράτησης και της προσωπικής εμμονής του Νίκου Παππά σε ένα σύνολο διατάξεων, παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και πρακτικών που έμπαζε από παντού, τείνει να εξελιχθεί στο κύκνειο άσμα πρώτα της πρωθυπουργικής καμαρίλας και εν συνεχεία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Έτσι επέλεξαν ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύμβουλοι του, ο Διόσκουρος υπουργός Επικρατείας και οι λοιποί παρατρεχάμενοι, έτσι οδεύουν σε έναν πολιτικό όλεθρο, σχεδόν από το πουθενά.

Η χθεσινή διπλή παρουσία των Παππά και Τζανακόπουλου (διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού) στα κεντρικά δελτία ειδήσεων του Σκάι και του Αντέννα, αντίστοιχα υπήρξε απλώς αξιοθρήνητη. Οι δύο αντ’ αυτού (δηλαδή αντί του πρωθυπουργού, ο οποίος έφθανε εκείνη την ώρα στις Βρυξέλλες) βρέθηκαν φανερά να απολογούνται μπροστά στις τηλεπαρουσιάστριες των δελτίων ( Κοσσιώνη – Μπιζόγλη), επειδή οι μετά τον διαγωνισμό διευθετήσεις δεν κυλούν όπως προφανώς έχουν συμφωνηθεί μεταξύ του Μαξίμου και της «καλής», της αδειοδοτημένης διαπλοκής των δύο καναλαρχών ιδιοκτητών, Αλαφούζου και Κυριακού. Γιατί όπως σωστά έχει επισημανθεί και από άλλες πηγές, από 1ης Νοεμβρίου, ξεκινά η πιο κρίσιμη διαφημιστική περίοδος για τα κανάλια, εκείνη των Χριστουγέννων, που μπορεί να αποφέρει στα ταμεία τους, ακόμη και έσοδα της τάξης των 37-42 εκατομμυρίων ευρώ – μιλάμε αποκλειστικά με όρους ιδιωτικής προέλευσης της διαφήμισης. Το άθροισμα μάλιστα είναι πολύ κοντά σε όσα κατέβαλαν, πριν από λίγες μέρες, Αλαφούζος και Κυριακού ως πρώτη δόση για τις δικές τους άδειες.

Οι δύο καναλάρχες, που έχουν ΚΑΙ κανάλια σε λειτουργία, ΚΑΙ υπερθεματίσει για δύο άδειες, προκειμένου να αποκτήσουν ολόκληρη τη διαφημιστική πίτα του συγκριτικά καλύτερου διμήνου της χρονιάς, επιδιώκουν τον νομιμοφανή και νομότυπο, άμεσο αποκλεισμό όλων των άλλων καναλιών, που βρίσκονται σήμερα στις οθόνες των τηλεθεατών και τα οποία, δείχνουν ενίοτε καλύτερες επιδόσεις τόσο σε τηλεθέαση όσο και σε διοχέτευση διαφήμισης – με πιο κραυγαλέο παράδειγμα, το ξεχαρβαλωμένο από ενημερωτικό τομέα και ειδησεογραφία Μέγκα, που, σύμφωνα με τις μετρήσεις, κάνει σταθερά υψηλά ποσοστά τηλεθέασης στα λεγόμενα δυναμικά κοινά (15-44 ετών) με επαναλήψεις σειρών και ταινίες.

 Εξού και η κριτική των δύο αυτών καναλιών  ήταν μάλλον χλιαρή στην πρόσφατη τροπολογία Παππά – Σπίρτζη, που είχε κατατεθεί ξανά «νύχτα» και στα μουλωχτά για ποινικές και διοικητικές κυρώσεις σε μη – αδειοδοτημένα κανάλια μέσα σε πέντε ημέρες από την υπουργική απόφαση αδειοδότησης (ούτε καν από την έκδοση της σε ΦΕΚ, ώστε να κερδηθεί από τη συγκυβέρνηση και το τελευταίο δευτερόλεπτο χρόνου…). (Παρένθεση : Το δελτίο του Σκάι μάλιστα το τελευταίο διάστημα παίζει τόσο πολύ «γραμμή Μαξίμου», σε σημείο να έχει φθάσει ο γνωστών τραπεζικών φρονημάτων, Μπάμπης Παπαδημητρίου να θεωρεί «φυσική συνέχεια του Κώστα Σημίτη(!)» και «βασιλιά του ΣΥΡΙΖΑ» τον Τσίπρα).

Ο δε πανικός των Μπρανκαλεόνε του Μεγάρου Μαξίμου, που κίνησαν να αναμετρηθούν , δήθεν από θέση ισχύος με τη διαπλοκή και τώρα έχουν καταντήσει να φοβούνται και τον ίσκιο τους , δεν κρύβεται μπροστά στο ενδεχόμενο να αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου Παππά. Ο υπουργός Επικρατείας στον Σκάι ξεπέρασε και τον εαυτό του όταν είπε πως «αν ακυρωθεί ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες από το ΣτΕ ο Θεός ξέρει τι θα γίνει… Ο διαγωνισμός δεν θα έχει νομική βάση, τα κανάλια θα διεκδικήσουν δικαστικά τα λεφτά τους, και δικαίως, και θα είναι μεγάλο πρόβλημα για τους νεοεισερχόμενους». Τι συγκρατούμε από τη φράση του υπουργού;

1ον : Ότι η πολλή παρέα με τους ρασοφόρους της Εκκλησίας έχει καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη στου Μαξίμου. Αντί ο υπουργός να περιγράψει μια λογική αλληλουχία νέων δεδομένων, νέων οδών νομιμότητας και νομιμοποίησης, όπου πια ο πρωταγωνιστικός ρόλος για την αδειοδότηση και τη δημοπράτηση, μετά από ενδεχόμενη αντισυνταγματικότητα του νόμου, θα περνά υποχρεωτικά από το ΕΣΡ, άναψε κεράκι στον Θεό και εκχώρησε και τον δικό του εκτελεστικό, εποπτικό ρόλο σε… ανώτερες δυνάμεις – έχει γούστο να καλέσουν τον Ιερώνυμο Λιάπη και τους άλλους ιεράρχες να αναλάβουν καθήκοντα διαγωνιστικής επιτροπής για τις νέες – νέες άδειες…

2ον : Παραδέχτηκε, για πρώτη φορά, ότι η αντισυνταγματικότητα συνεπάγεται ακύρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας, κάτι, το οποίο μέσα στην ομίχλη έμμεσων και άμεσων απειλών, ψιθύρων, υπονοούμενων και γενικά της δυσώδους ατμόσφαιρας που επικρατεί στον δημόσιο βίο το τελευταίο διάστημα και εντάσσεται στον γενικότερο, ενδοαστικό και ενδομνημονιακό «εμφύλιο» στα ΜΜΕ, τη Δικαιοσύνη και τις τράπεζες, δεν είχε γίνει ξεκάθαρο από πλευράς της συγκυβέρνησης, η οποία άφηνε να εννοηθεί ότι δεν θα έτρεχε και τίποτα αν το ΣτΕ εξέδιδε απόφαση περί αντισυνταγματικότητας.

Και 3ον : Ότι ο Παππάς καίγεται για την… τύχη των νεοεισερχομένων, δηλαδή του Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον οποίον συνέφαγε πριν από λίγες μέρες, παρουσία και του Γενικού Γραμματέα Ενημέρωσης, Λευτέρη Κρέτσου, και του Ιβάν Σαββίδη. Και αυτή η ατάκα αποκαλύπτει περισσότερα από όσα θα ήθελε ο κύριος υπουργός. Οι νεοεισερχόμενοι είχαν λάβει από τα υπουργικά χείλη είτε διαβεβαιώσεις είτε εγγυήσεις (άραγε, με ποιο περιεχόμενο ή με ποιο αντάλλαγμα;) ότι βρέξει – χιονίσει, ο κόσμος να χαλάσει, θα έχουν τηλεοπτικό κανάλι – και αυτές οι διαβεβαιώσεις και αυτές οι εγγυήσεις δεν φαίνεται να καλύπτονται και να εκπληρώνονται.

Ενόψει της εκδίκασης επί της ουσίας των προσφυγών, την προσεχή Δευτέρα και την ερχόμενη Τετάρτη, συγκυβέρνηση, αντιπολίτευση, καναλάρχες, προσκήνιο και παρασκήνιο έχουν σκάψει τα χαρακώματα και παίρνουν θέσεις μάχης στον ίσως πιο κρίσιμο αλλά όχι τελευταίο κύκλο μιας αντιπαράθεσης που μετέρχεται πια κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για την τελική επικράτηση της μιας ή της άλλης πλευράς – και είναι εξόχως δηλωτικό της κατάστασης ότι και η μια και η άλλη πλευρά βλέπει χθεσινούς αντιπάλους ή συμμάχους να αλληθωρίζουν επικίνδυνα είτε προς την πρόσκαιρη ουδετερότητα είτε προς την αναμονή και την απόσυρση έως ότου κατακάτσουν ο αχός και η σκόνη της μάχης.

Ο πανικός, όμως και η αμηχανία του Μαξίμου φαίνεται να σέρνουν και το υπόλοιπο κυβερνητικό καραβάνι σε μια άνευ προηγουμένου ήττα, με απρόβλεπτες συνέπειες, που μόνο ο… Θεός του Νίκου Παππά μπορεί πιθανώς να προβλέψει.