Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Πανεπιστημιακών Πάτρας

Σε μία περίοδο που η ζωή στη χώρα μας χαρακτηρίζεται από στοιχεία ανθρωπιστικής κρίσης, φτώχεια, ανεργία, ανασφάλεια, αδυναμία πρόσβασης σε βασικά δημόσια αγαθά μεγάλου μέρους του πληθυσμού (νερό, ρεύμα, υπηρεσίες υγείας-παιδείας-ασφάλισης), τα Πανεπιστήμια ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά.

Την τελευταία πενταετία, μετά από μια οργανωμένη εκστρατεία συκοφάντησης του έργου των δημόσιων πανεπιστημίων από πρωθυπουργούς-υπουργούς και ΜΜΕ, επιβλήθηκαν από την κεντρική εξουσία και τους εσωτερικούς συνεργάτες της, μια σειρά νομοθετικών πράξεων, που αποσκοπούν:

  1. Στη βίαιη προσπάθεια προσαρμογής τους στη συνθήκη της Μπολόνια για «fast-food» σπουδές και στην εισαγωγή επιχειρηματικής αντίληψης στην οργάνωση, στα προγράμματα σπουδών και την αξιολόγησή τους.

  2. Στην συρρίκνωση του ανθρώπινου δυναμικού (εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού), με ουσιαστική διακοπή διορισμών, μη προκήρυξη των θέσεων των αποχωρούντων και απολύσεις.

  3. Στον οικονομικό στραγγαλισμό, με δραματική περικοπή των προϋπολογισμών, σημαντικότατες μειώσεις μισθών και συντάξεων και επιβολή διδάκτρων (ταξικού αποκλεισμού).

  4. Στη μνημονιακή-πελατειακή συρρίκνωση της τριτοβάθμιας παιδείας, μέσω του σχεδίου «Αθηνά».

  5. Στην αντισυνταγματική και σκανδαλώδη αναγνώριση ιδιωτικών «κολεγίων».

  6. Στην ουσιαστική διάλυση των πτυχίων (που αντιστοιχούν σε ενιαίους κύκλους σπουδών) και την κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων.

Η ψήφιση των αντισυνταγματικών νόμων 4009/2011, 4076/2012 και 4115/2013 αποτέλεσε την κορύφωση της νέο-φιλελεύθερης επίθεσης στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Βασικά τους χαρακτηριστικά: η κατάργηση της αυτοτέλειας, η κατάργηση της δημοκρατικής οργάνωσης και λειτουργίας σε όλα τα επίπεδα, η κατάργηση της υποχρέωσης για δημόσια χρηματοδότηση στην εκπαίδευση και την έρευνα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες στο επόμενο χρονικό διάστημα τα Πανεπιστήμια, πυρήνες δημοκρατίας της κοινωνίας μας, θα πραγματοποιήσουν με βάση το νέο νομικό πλαίσιο, τις πρώτες πρυτανικές εκλογές:

  • Χωρίς τη συμμετοχή μεγάλου μέρους της πανεπιστημιακής κοινότητας (φοιτητές-εργαζόμενους),

  • Με ηλεκτρονική ψηφοφορία (όπως και στην περίπτωση των ΣΙ) αμφίβολης δημοκρατικής νομιμοποίησης. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν εγγυάται το αδιάβλητο των εκλογών, καθώς η εφορευτική επιτροπή δεν έχει τη δυνατότητα να ελέγξει την αντιστοιχία κωδικού πρόσβασης και προσώπου-εκλέκτορα, δεν έχει κανένα έλεγχο στον ηλεκτρονικό χώρο εναπόθεσης της ψήφου, ενώ δεν καταμετρά τις ψήφους, δεν ελέγχει τα αποτελέσματα και δεν μπορεί να βεβαιώσει για τη μυστικότητα της ψηφοφορίας.

  • Με προεπιλογή των υποψηφίων Πρυτάνεων από τους “σοφούς” του Συμβουλίου Ιδρύματος για τους/τις “αδαείς” εκλέκτορες, Προεπιλογή που μπορεί να φτάσει στα όρια του «ορισμού» του νέου Πρύτανη, καθώς το Συμβούλιο Ιδρύματος μπορεί να προ-εγκρίνει μέχρι τρεις υποψηφίους (άρα ακόμη και μόνο έναν!). Την ίδια ώρα που δύο από τα εκλεγέντα εσωτερικά μέλη του ΣΙ έχουν δηλώσει την υποψηφιότητά τους για τη θέση του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, παρόλο που οι ίδιοι συμμετείχαν στην επιλογή των εξωτερικών μελών του ΣΙ…

Σε μια περίοδο ύφεσης του πανεπιστημιακού κινήματος, αποκτά κεφαλαιώδη σημασία η καθημερινή υπεράσπιση και ενδυνάμωση του Δημόσιου Πανεπιστήμιου με συλλογικές διαδικασίες και αξιοπρεπείς προσωπικές στάσεις, καθώς και η συνάντησή μας με όλους τους χώρους της κοινωνίας που αγωνίζονται και εναντιώνονται στην σημερινή βαρβαρότητα, ως την ανατροπή της.