Όταν ο Μπέρνι Σάντερς και το μαζικό του κίνημα γίνονται «ο χειρότερος εφιάλτης» εκείνων που κυβερνούν τον κόσμο…

Λοι­πόν, τι ακρι­βώς φο­βά­ται όλος αυτός ο καλός κό­σμος; Η απά­ντη­ση δεν είναι πολύ δύ­σκο­λη: Φο­βά­ται κυ­ρί­ως όχι τόσο το πρό­γραμ­μα του Μπέρ­νι Σά­ντερς αλλά μάλ­λον το τε­ρά­στιο λαϊκό κί­νη­μα που ο ίδιος ο Μπέρ­νι λαν­σά­ρι­σε το Νο­έμ­βρη του 2018 και το οποίο συ­νε­χί­ζει μέχρι σή­με­ρα να οι­κο­δο­μεί­ται ! Ένα λαϊκό κί­νη­μα που δεν έχει προη­γού­με­νο στην ιστο­ρία των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τειών ούτε για τις δια­στά­σεις του, ούτε για το ρι­ζο­σπα­στι­σμό του και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα των νε­α­ρών αγω­νι­στών και αγω­νι­στριών του να τε­λειώ­νουν με αυτό το σύ­στη­μα και τους πο­λι­τι­κούς εκ­προ­σώ­πους του ! Όπως το είπε πρό­σφα­τα τόσο καλά ο Νοάμ Τσόμ­σκι: « Ακόμα πιο απει­λη­τι­κό από τις προ­τά­σεις του Σά­ντερς να εφαρ­μό­σει πο­λι­τι­κές του εί­δους New Deal, πι­στεύω πως είναι το γε­γο­νός ότι εμπνέ­ει ένα λαϊκό κί­νη­μα στρα­τευ­μέ­νο ολο­κλη­ρω­τι­κά στη πο­λι­τι­κή δράση και τον άμεσο ακτι­βι­σμό για να αλ­λά­ξει την κοι­νω­νι­κή τάξη πραγ­μά­των -ένα κί­νη­μα του λαού, κυ­ρί­ως των νέων, που δεν έχουν ακόμα εσω­τε­ρι­κεύ­σει του κα­νό­νες της φι­λε­λεύ­θε­ρης δη­μο­κρα­τί­ας : Ότι οι άν­θρω­ποι είναι « αμα­θείς και άσχε­τοι πα­ρεί­σα­κτοι » που πρέ­πει να είναι « θε­α­τές, και να μην συμ­με­τέ­χουν ενερ­γά », στους οποί­ους επι­τρέ­πε­ται να τρα­βά­νε ένα μοχλό κάθε τέσ­σε­ρα χρό­νια αλλά να επι­στρέ­φουν αμέ­σως μετά μπρο­στά στις τη­λε­ο­ρά­σεις τους και στα βι­ντε­ο­παι­χνί­δια τους ενώ οι « αρ­μό­διοι» ασχο­λού­νται με τις σο­βα­ρές υπο­θέ­σεις » (1)

Δεν είναι λοι­πόν δύ­σκο­λο να δια­πι­στώ­σου­με ότι η βα­θύ­τε­ρη αιτία του φόβου ή ακόμα και του τρό­μου που εμπνέ­ουν στους από πάνω αυτά τα εκα­τομ­μύ­ρια των νέων ακτι­βι­στών και ακτι­βι­στριών είναι πως με­τα­τρέ­πουν σε υλική δύ­να­μη τις λε­γό­με­νες « επι­κίν­δυ­νες » ιδέες, και ότι κά­νο­ντάς το επι­βά­λουν ένα νέο συ­σχε­τι­σμό δυ­νά­με­ων τόσο στο κοι­νω­νι­κό όσο και στο πο­λι­τι­κό επί­πε­δο ! Πράγ­μα που με­τα­ξύ των άλλων συ­νε­πειών που έχει, εξα­σφα­λί­ζει τη συ­νέ­χεια του μα­ζι­κού λαϊ­κού κι­νή­μα­τος κα­θι­στώ­ντας λι­γό­τε­ρο απο­τε­λε­σμα­τι­κές, αν όχι ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κές, τις κα­τα­σταλ­τι­κές πο­λι­τι­κές και την προ­πα­γάν­δα της εξου­σί­ας. Γιατί; Μα, επει­δή αρκεί μια σφαί­ρα για να « εξου­δε­τε­ρω­θεί » ένα πρό­σω­πο -όπως π.χ. ο Μπέρ­νι Σά­ντερς- όταν γί­νε­ται υπερ­βο­λι­κά επι­κίν­δυ­νο, αλλά απαι­τού­νται πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρα για να νι­κη­θεί και να εξα­λει­φθεί ένα ρι­ζο­σπα­στι­κό μα­ζι­κό λαϊκό κί­νη­μα που θέλει να « αλ­λά­ξει τη ζωή και τον κόσμο »...

Φυ­σι­κά, μα­κριά από εμάς να υπο­τι­μή­σου­με την (κα­θο­ρι­στι­κή) ση­μα­σία του προ­γράμ­μα­τος του Μπέρ­νι Σά­ντερς, καθώς είναι αυτό το πρό­γραμ­μα -όπως και το προ­σω­πι­κό του πα­ρά­δειγ­μα- που ενέ­πνευ­σε και κι­νη­το­ποί­η­σε αυτά τα εκα­τομ­μύ­ρια των νέων και των λι­γό­τε­ρο νέων. Πράγ­μα­τι, οι προ­τά­σεις, οι το­πο­θε­τή­σεις και οι διεκ­δι­κή­σεις που πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται σε αυτό το πρό­γραμ­μα κα­λύ­πτουν όλες τις αν­θρώ­πι­νες δρα­στη­ριό­τη­τες, προ­τεί­νουν απα­ντή­σεις και λύ­σεις στα σο­βα­ρά υπαρ­ξια­κά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει τόσο η βο­ρειο­α­με­ρι­κα­νι­κή κοι­νω­νία όσο και η αν­θρω­πό­τη­τα, ενώ ταυ­τό­χρο­να ρί­χνουν γέ­φυ­ρες ανά­με­σα στην ικα­νο­ποί­η­ση των άμε­σων ανα­γκών της πλειο­ψη­φί­ας του πλη­θυ­σμού και στο όραμα ενός κό­σμου ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κού.

Έχου­με λοι­πόν να κά­νου­με με ένα “επα­να­στα­τι­κό” πρό­γραμ­μα ή μήπως με ένα σύ­νο­λο “αστι­κών” διεκ­δι­κή­σε­ων και μέ­τρων που θα έκα­ναν τον Μπέρ­νι Σά­ντερς έναμ πο­λι­τι­κό “σαν τους άλ­λους”; Από πρώτη άποψη, κα­νέ­να από τα κύρια μέτρα και τις πο­λι­τι­κές του προ­γράμ­μα­τος του Μπέρ­νι Σά­ντερς όπως π.χ. η “ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή πε­ρί­θαλ­ψη για όλους”, η “δω­ρε­άν παι­δεία για όλους” ή ακόμα η κα­τάρ­γη­ση των ιδιω­τι­κών φυ­λα­κών και η ακύ­ρω­ση όλου του σπου­δα­στι­κού χρέ­ους, δεν μπο­ρεί να χα­ρα­κτη­ρι­στεί “επα­να­στα­τι­κό”. Εξάλ­λου, πολλά από αυτά πα­ρου­σιά­ζο­νται -και δί­καια- από τον ίδιο τον Μπέρ­νι ως εμπνευ­σμέ­να από το ιστο­ρι­κό προη­γού­με­νο του ρουζ­βελ­τια­νού New Deal, συ­νε­χι­στής του οποί­ου δη­λώ­νει δη­μό­σια ότι είναι ο ίδιος. Όμως, τι το “επα­να­στα­τι­κό” υπήρ­χε στο σύν­θη­μα “Ψωμί, Ει­ρή­νη και Γη” των Μπολ­σε­βί­κων που ξε­σή­κω­σε το ρώ­σι­κο πλη­θυ­σμό και τον όπλι­σε με τη θέ­λη­ση να κάνει μια επα­νά­στα­ση σαν κι αυτή του Οκτώ­βρη του 1917; Με λίγα λόγια, αυτό που κάνει μια διεκ­δί­κη­ση να γί­νε­ται επα­να­στα­τι­κή δεν είναι τόσο οι εγ­γε­νείς της ιδιό­τη­τες αλλά μάλ­λον η κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή δυ­να­μι­κή που αυτή απε­λευ­θε­ρώ­νει και ανα­πτύσ­σει μέσα σε ένα δε­δο­μέ­νο ιστο­ρι­κό πλαί­σιο και σε μια συ­γκε­κρι­μέ­νη ιστο­ρι­κή στιγ­μή. Και εί­μα­στε ανα­γκα­σμέ­νοι να δια­πι­στώ­σου­με ότι το πρό­γραμ­μα με­τα­βα­τι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων του Μπέρ­νι Σά­ντερς όντως ανα­πτύσ­σει τώρα μια τέ­τοια ανα­τρε­πτι­κή δυ­να­μι­κή...(2)

Υπάρ­χουν απο­δεί­ξεις; Ναι, και τις προ­σφέ­ρουν οι αντι­δρά­σεις των μεν και των δε. Δη­λα­δή, των από πάνω και των από κάτω που το ερ­μη­νεύ­ουν, το κάθε στρα­τό­πε­δο με τον τρόπο του και σύμ­φω­να με τα δικά του συμ­φέ­ρο­ντα, σαν μια ξε­κά­θα­ρη προ­τρο­πή για εξέ­γερ­ση ενά­ντια στο σύ­στη­μα και στις κύ­ριες οι­κο­νο­μι­κές και πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις του. Για τους μεν από κάτω (μι­σθω­τούς, μειο­νό­τη­τες, γυ­ναί­κες, ιθα­γε­νείς, με­τα­νά­στες και θύ­μα­τα κάθε κα­τα­πί­ε­σης), αυτό το πρό­γραμ­μα έχει ήδη γίνει πηγή έμπνευ­σης, όπλο μάχης και ση­μαία που ανε­μί­ζουν ψηλά και δυ­να­τά. Και σαν τέ­τοιο έχει ήδη απο­δεί­ξει, με πρω­το­φα­νή επι­τυ­χία, τις τε­ρά­στιες δυ­να­τό­τη­τές του. Αλλά για τους άλ­λους, δη­λα­δή τους από πάνω (Τραμπ, το κα­τε­στη­μέ­νο των Δη­μο­κρα­τι­κών, τα με­γά­λα ΜΜΕ και πρω­τί­στως, τα με­γά­λα κα­πι­τα­λι­στι­κά συμ­φέ­ρο­ντα) είναι απλού­στα­τα η χει­ρό­τε­ρη υπαρ­ξια­κή απει­λή ή μάλ­λον « ο χει­ρό­τε­ρος εφιάλ­της » όπως αρέ­σκε­ται να επα­να­λαμ­βά­νει δη­μό­σια ο ίδιος ο Μπέρ­νι.

Και έτσι, συμ­βαί­νει ότι έμελ­λε ανα­πό­φευ­κτα να συμ­βεί: Οι από πάνω κη­ρύσ­σουν πό­λε­μο μέ­χρις εσχά­των στον Μπέρ­νι και στο λαϊκό κί­νη­μα που τον στη­ρί­ζει. Είναι λο­γι­κό και δεν θα μπο­ρού­σε να γίνει δια­φο­ρε­τι­κά από τη στιγ­μή που ο Μπέρ­νι και οι φίλοι και φίλες του, με επι­κε­φα­λής τις νε­α­ρές βου­λεύ­τριες και γε­ρου­σιά­στριες Αλε­ξά­ντρια Οκά­σιο-Κορ­τέζ, Ιλχάν Ομάρ, Ρα­σί­ντα Τλαίμπ και Πρα­μί­λα Τζα­για­πάλ, τολ­μούν να ονο­μα­τί­ζουν δη­μό­σια τους (κα­πι­τα­λι­στές) εχθρούς των οποί­ων υπό­σχο­νται το προ­σε­χές τέλος. Και αυτός ο πό­λε­μος είναι -ήδη- αμεί­λι­κτος: Επι­τρέ­πο­νται τα πάντα, ακόμα και τα πιο ακραία και απο­τρό­παια και βάρ­βα­ρα χτυ­πή­μα­τα επει­δή αυτό που δια­κυ­βεύ­ε­ται σε αυτή τη τα­ξι­κή σύ­γκρου­ση μέχρι θα­νά­του είναι πα­ρα­πά­νω από τε­ρά­στιο και έχει ιστο­ρι­κές δια­στά­σεις…

Ση­μειώ­σεις

1. Συ­νέ­ντευ­ξη στον C.J. Polychroniou: https://​truthout.​org/​articles/​noam-​chomsky-​sanders-​threatens-​the-​est​abli​shme​nt-​by-​inspiring-​popular-​movements/

Από­ψεις και το­πο­θε­τή­σεις σαν κι αυτή του Νοάμ Τσόμ­σκι αλλά και γε­γο­νό­τα και εξε­λί­ξεις στην κο­ρυ­φή και ει­δι­κό­τε­ρα στη βάση της βοειο­α­με­ρι­κα­νι­κής κοι­νω­νί­ας, κα­λύ­πτο­νται με πλη­ρο­φο­ρί­ες και ανα­λύ­σεις, κεί­με­να, βί­ντεο και ει­κό­νες των ίδιων των αμε­ρι­κα­νι­κών κι­νη­μά­των, προ­ο­δευ­τι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, και ιστο­σε­λί­δων, που ανε­βαί­νουν κάθε δυο ώρες στο Facebook “Έλ­λη­νες για το μα­ζι­κό κί­νη­μα του Μπέρ­νι Σά­ντερς” που επι­με­λού­μα­στε εδώ και 4 χρό­νια: https://​www.​facebook.​com/​Eur​opea​nsFo​rBer​nies​Mass​Move​ment/

2. Είναι του­λά­χι­στον τρα­γι­κό που η ελ­λη­νι­κή αρι­στε­ρά, σχε­δόν σε όλες τις απο­χρώ­σεις της, δεν κα­τα­φέρ­νει να κα­τα­νο­ή­σει ότι τα τε­κται­νό­με­να στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες εδώ και 4 χρό­νια είναι ιστο­ρι­κής ση­μα­σί­ας για την αρι­στε­ρά και το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα ολά­κε­ρου του κό­σμου, και άρα και για αυτή την ίδια. Και όμως, θα ήταν προς το συμ­φέ­ρον της αν απο­φά­σι­ζε να ανα­πτύ­ξει τις σχέ­σεις της και το κί­νη­μα έμπρα­κτης αλ­λη­λεγ­γύ­ης με το βο­ρειο­α­με­ρι­κα­νι­κό μα­ζι­κό ρι­ζο­σπα­στι­κό κί­νη­μα, τώρα που αυτό βρί­σκε­ται στο επί­κε­ντρο μιας γι­γά­ντιας τα­ξι­κής ανα­μέ­τρη­σης η έκ­βα­ση της οποί­ας είναι εντε­λώς αβέ­βαιη. Και όλα αυτά ανε­ξάρ­τη­τα από το διε­θνι­στι­κό της κα­θή­κον που τόσο έχει πα­ρα­με­λη­θεί σε αυ­τούς του χα­λε­πούς και­ρούς...

3. Μια από τις πιο πρό­σφα­τες εκ­δη­λώ­σεις αυτού του κα­θη­με­ρι­νού αδυ­σώ­πη­του πο­λέ­μου ενά­ντια στον Μπέρ­νι ήταν η δη­μο­σί­ευ­ση των απο­τε­λε­σμά­των των εμ­βλη­μα­τι­κών προ­κρι­μα­τι­κών εκλο­γών του Δη­μο­κρα­τι­κού κόμ­μα­τος στην πο­λι­τεία της Αϊόβα, με κα­θυ­στέ­ρη­ση που ξε­πέ­ρα­σε τις ...72 ώρες ! Γε­γο­νός που επέ­τρε­ψε στο νεαρό ευ­νο­ού­με­νο του κα­τε­στη­μέ­νου και του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου Πητ Μπού­τι­τζιτζ να πο­ζά­ρει ως θριαμ­βευ­τής τους και στον Τζο Μπάϊ­ντεν να απο­φύ­γει να πλη­ρώ­σει το τί­μη­μα του τα­πει­νω­τι­κού του εκλο­γι­κού απο­τε­λέ­σμα­τος, ενώ εμπό­δι­σε τον Μπέρ­νι να εκ­με­ταλ­λευ­τεί την κα­θα­ρή νίκη του καθώς συ­γκε­ντρώ­νει 3.000 πε­ρισ­σό­τε­ρες ψή­φους από τον Μπού­τι­τζιτζ. Το ότι η εται­ρία Shadow που ευ­θύ­νε­ται για το σκάν­δα­λο, ερ­γά­στη­κε για λο­γα­ρια­σμό της Χί­λα­ρι Κλί­ντον το 2016, και ότι προ­σφέ­ρει τώρα τις υπη­ρε­σί­ες της και πλη­ρώ­νε­ται από τις προ­ε­κλο­γι­κές εκ­στρα­τεί­ες του Μπάι­ντεν και του Μπού­τι­τζιτζ είναι φυ­σι­κά απλή σύμ­πτω­ση...

Κεί­με­νο με­τα­φρα­σμέ­νο από τα γαλ­λι­κά

ΠΗΓΗ: www.​contra-​xreos.​gr