Παίζοντας κοινοβουλευτικό κρυφτό με τη συμφωνία για τους πρόσφυγες

ότι αύριο Τετάρτη, 30 του Μάρτη, η Βουλή θα κύρωνε τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής για τους πρόσφυγες, σε ένα συγκεντρωτικό νομοσχέδιο διευθέτησης όλων των νομικών εκκρεμοτήτων. 

Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στο  πρόγραμμα εργασιών της Βουλής, που διανέμεται στους βουλευτές όλων των κομμάτων, η συνεδρίαση της Ολομέλειας  περιλαμβάνει άρσεις ασυλίας βουλευτών και κυρώσεις συμφωνιών της Ελλάδας με τη Νότια Κορέα. Η συμφωνία – και το σχετικό σχέδιο νόμου -  για τους πρόσφυγες, δεν αναφέρεται πουθενά. Επίσης δεν αναφέρεται αν και  όπως τυπικά προβλέπεται, θα προηγηθεί ή όχι συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής (στην περίπτωση μας, οι επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης). Τελικά η συμφωνία θα έρθει ή όχι στη Βουλή; Και πώς θα έρθει; Κρυφά, «νύχτα», στη ζούλα; 

Το θέμα δεν είναι καθόλου αμελητέο, κατά πρώτον, επειδή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δηλώσει όχι απλώς τις έντονες επιφυλάξεις του, αλλά την (προσωπική) δυσαρέσκεια τους, καθώς και ορθά επισημαίνουν ότι η συμφωνία παραβιάζει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και προστατευτικού πλαισίου για τους προσφυγικούς πληθυσμούς. Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα υπήρξε η Βασιλική Κατριβάνου με το σχετικό άρθρο της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», από το οποίο όμως ελάχιστα σοφότεροι γίναμε για τη στάση που θα κρατήσουν οι δυσαρεστημένοι, από τη συμφωνία, βουλευτές στην ψηφοφορία κύρωσης αυτής και των συνοδευτικών κειμένων της. Θα την καταψηφίσουν ή θα την υπερψηφίσουν; Με τόσες ενστάσεις, νομικές, ανθρωπιστικές, πολιτικές, φαντάζει κομματάκι δύσκολο να σηκώσουν το χέρι υπέρ της, ειδικά αν τεθεί – πράγμα μάλλον απίθανο  - και θέμα ονομαστικής ψηφοφορίας – εκτός και αν εφευρεθεί μια μεθόδευση της στιγμής, προκειμένου να αποφευχθούν τέτοια «ατυχήματα» ή όπως έχει συμβεί στο πρόσφατο συναινετικά τριτομνημονιακό παρελθόν, οι λεονταρισμοί της αρθρογραφίας μεταμορφωθούν σε βελάσματα της ψηφοφορίας. 

Την ίδια στιγμή πάντως και για σήμερα, Τρίτη, έχει προγραμματιστεί η αναβληθείσα, λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες, προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για τη δικαιοσύνη, την οποία, ας το θυμίσουμε, έχει ζητήσει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν χρειάζεται ίσως να τονιστεί ότι η συγκεκριμένη συζήτηση λειτουργεί σαν αντιπερισπασμός και απόπειρα πρόκλησης μιας τεχνητής έντασης και πόλωσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, προκειμένου να κρυφτεί κάτω από το χαλί και πολύ πρόχειρα, η απόλυτη ταύτιση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης και στο πεδίο της προσφυγικής κρίσης. Έτσι, παραμονές της ψήφισης (;) της συμφωνίας θα καλλιεργηθεί η εντύπωση του «χάσματος», των «αγεφύρωτων διαφορών» και της «μάχης με τη διαπλοκή» στα μαρμαρένια αλώνια, στο φιλοθεάμον, φανατικό κοινό των δύο πόλων του μνημονιακού κατεστημένου. Ό,τι πρέπει δηλαδή προκειμένου στη συνέχεια και από κοινού, μαζί, αδελφωμένα και συναινετικά, να υπερψηφίσουν την άθλια συμφωνία της 18ης Μαρτίου και τα συνοδευτικά της έγγραφα και διατυπώσεις. 

Με μια τέτοια όμως διαδικασία (κοινοβουλευτική, κύρωσης κτλ) θα πέσει και το τελευταίο φύλλο συκής σχετικά με τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, η οποία έχει μετατραπεί με την υψηλή εποπτεία των ευρωπαϊκών κέντρων αποφάσεων στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, σε αποκλειστικά διμερές θέμα Ελλάδας και Τουρκίας. Με άλλα λόγια, το κείμενο που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή θα τεκμηριώνει τελεσίδικα ότι οι προσφυγικοί πληθυσμοί γίνονται μπαλάκια στο πινγκ πονγκ, το οποίο ανοίγει πάνω από το Αιγαίο μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, ενώ ο περίφημος «νόμιμος διάδρομος απευθείας από την Τουρκία» και μόνο για 72.000 ανθρώπους, θα ανοίξει αν και εφόσον  κοινοβούλια για παράδειγμα των σεσημασμένων... πρόθυμων(!) της Αυστρίας, της Πολωνίας ή της Ουγγαρίας θα καταρτίσουν, για τον σκοπό αυτό, τις δικές τους διμερείς συμφωνίες με την Τουρκία. Κοινώς και όπως λέει η λαϊκή παροιμία, ζήσε Μαύρε μου τον Μάη να φας τριφύλλι! 

Για το επόμενο, ικανό διάστημα, οι πρόσφυγες αποτελούν «ύλη» της Ελλάδας και της Τουρκίας και όχι ενός διεθνούς ή ευρωπαϊκού πλαισίου. Κατά κάποιον τρόπο, σε αυτόν τον γεωγραφικό χώρο, θα επικρατεί μια κατάσταση εξαίρεσης για τους πρόσφυγες, ένα ιδιότυπο «τέταρτο μνημόνιο» που θα πρέπει να φέρουν σε πέρας από κοινού οι κυβερνήσεις στην Αθήνα και την Άγκυρα και να περάσουν με επιτυχία τις εξετάσεις των ευρωπαϊκών ηγεσιών. Εξετάσεις απανθρωπιάς, κυνισμού, εξετάσεις βεβήλωσης και καταπάτησης κατακτήσεων ετών για τα δικαιώματα και την έννοια του ανθρώπου.