Πανδημίας συνέχεια στο ΕΣΥ: Τι δεν έγινε και τι χρειάζεται να γίνει

Όμως, η Ιατρική ως επιστήμη οφείλει να επιμένει στα ορθολογικά επιστημονικά δεδομένα από την αρχή ως το τέλος. Για τον λόγο αυτό, οι ενώσεις γιατρών είχαν επισημάνει από καιρό την επικινδυνότητα του συνωστισμού στα ΜΜΜ, στους εργασιακούς χώρους (πχ εργοστάσια), όπου δεν πληρούνταν οι προδιαγραφές  υγειονομικής ασφάλειας στις παρούσες συνθήκες της πανδημίας, καθώς και στα σχολεία για τα οποία είχαν ζητήσει λειτουργία με 10-15 μαθητές ανα τμήμα. Αυτά όμως μεταφράζονταν σε μέτρα για τα οποία είναι σαφές ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση: προσλήψεις προσωπικού στα ΜΜΜ, εφοδιασμός με οχήματα για τα ΜΜΜ και ενίσχυση σε κτιριακές υποδομές και προσωπικό. 

Εμείς στην πανδημία είχαμε ένα πλεονέκτημα. Τα πήγαμε καλά στην πρώτη φάση της πανδημίας, γιατί ο λαός και έκανε θυσίες, σε βάρος του βιοτικού του επιπέδου, και συμμορφώθηκε στο πρώτο lockdown. Έτσι λοιπόν αρχές Ιουνίου φαινόταν ότι η κατάσταση ήταν ελεγχόμενη με πολύ χαμηλό αριθμό κρουσμάτων. Τι έγινε λοιπόν το καλοκαίρι; Tον Ιούλη, ακόμα και τα αναγγελθέντα μέτρα για ελέγχους των τουριστών 72 ώρες πριν την είσοδο στη χώρα, ακυρώθηκαν τις επόμενες ημέρες, αφού έρχονταν σε ρήξη με επιλογές υψηλών οικονομικών συμφερόντων του Τουρισμού. Στα αεροπλάνα δεν τηρήθηκαν και συνεχίζουν να μην τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας, ενώ και στα πλοία αν και στην αρχή τηρήθηκε ένα μέγιστο όριο επιβατών, στο οποίο μπορούσαν να εφαρμοστούν οι αποστάσεις υγειονομικής ασφάλειας, στη συνέχεια το ίδιο όριο άλλαξε, με αποτέλεσμα τις εικόνες συνωστισμού του Αυγούστου. 

Αυτά για τα οποία οι ενώσεις γιατρών από το καλοκαίρι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, τώρα που ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων είναι μεγαλύτερος από 2500/ημέρα, τώρα με δήλωση του εκπροσώπου Πολιτ. Προστασίας θεωρούνται απαραίτητα: δηλ. αρνητικό τεστ το τελευταίο 48ωρο για την είσοδο στη χώρα.

Το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Lancet σε άρθρο του με τίτλο «Επιστημονική συναίνεση για την πανδημία Covid-19: πρέπει να δράσουμε τώρα», λέει ότι πολλές χώρες επανέρχονται στο lockdown, γιατί δεν χρησιμοποίησαν τον χρόνο του πρώτου lockdown για τη δημιουργία συστημάτων απόκρισης στην πανδημία: «Ελλείψει κατάλληλων προβλέψεων για τη διαχείριση της πανδημίας και των κοινωνικών επιπτώσεων, αυτές οι χώρες αντιμετώπισαν συνεχείς περιορισμούς».

Κερδίσαμε χρόνο και στον χρόνο αυτό το ΕΣΥ όφειλε να έχει ενισχυθεί με το απαιτούμενο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και με κλίνες ΜΕΘ. Δεν προσέλαβαν, όμως, ούτε καν σε αντικατάσταση αυτών που φεύγουν. Συγκεκριμενα, οπως ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο ο Σπύρος Ζακυνθινός, καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, «από τον Ευαγγελισμό κάθε χρόνο φεύγουν 25-30 γιατροί και έρχονται 1 ή 2». 

Δεν άνοιξαν κλίνες ΜΕΘ -είναι περίπου 770 σήμερα, ορισμένες από μετατροπές άλλων κλινικών σε ΜΕΘ, που δεν θα μείνουν παρακαταθήκη στο σύστημα υγείας μετά την πανδημία. Ούτε καν σήμερα δεν υποχρεώνει τον ιδιωτικό τομέα να πάρει περιστατικά.

Όσο για τους επιπλέον 300 γιατρούς των ΜΕΘ, που γίνεται πολύς λόγος τις τελευταίες μέρες, το μεγαλύτερο μέρος από τους 200 είναι ήδη επικουρικοί. Στους υπόλοιπους 100 ζητάνε να παραιτηθούν από επικουρικοί (τριετής σύμβαση) και να πάνε με τρίμηνη σύμβαση όπου υποδεικνύει το Υπουργείο!

Ο ιδιωτικός τομέας επιλέγει -και μάλιστα τα πιο ελαφριά. Αυτά που θα προσφέρουν χρήματα χωρίς κόστος. Περιστατικά που τους φέρνουν 1.600 ευρώ την ημέρα, όσο και ο μισθός ενός ειδικευμένου γιατρού του συστήματος υγείας! Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε συνθήκες «πολέμου» και ούτε το κράτος, ούτε οι ιδιώτες δεν βοηθάνε. Η ευθύνη είναι τεράστια. Σε αυτήν τη φάση, με τους αριθμούς των θανάτων να πολλαπλασιάζονται σε καθημερινή βάση, τα ιδιωτικά μεγάλα θεραπευτήρια είναι άμεση ανάγκη να επιταχθούν δωρεάν για όλα τα νοσήματα.

Η Επιστήμη οφείλει να χρησιμοποιεί τα ίδια κριτήρια βασισμένα σε τεκμηριωμένα ορθολογικά δεδομένα σε κάθε περίπτωση και όχι αναλόγως συνθηκών. Καταλήγουμε σε αυτά στα οποία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επιμένει: ότι ανοσία της αγέλης ως στρατηγική δεν αιτιολογείται, ούτε επιστημονικά ούτε ηθικά, ως μηχανισμός απόκρισης σε μια πανδημία και σίγουρα όχι για την πανδημία COVID-19.

Πρέπει λοιπόν: 

1.Να αποτρέψουμε τον πολλαπλασιασμό των κρουσμάτων με προληπτικά μέτρα σε εργασιακούς χώρους, ικανό αριθμό και προσωπικό στα ΜΜΜ για αποφυγή συνθηκών συνωστισμού. 

2.Να προφυλάξουμε τους ευάλωτους, με ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας, των δομών «Βοήθειας στο Σπίτι», ώστε να αποφευχθεί η έκθεση αυτού του πληθυσμού σε περιβάλλοντα υψηλού κινδύνου. 

3.Να ενδυναμώσουμε και να επιμορφώσουμε τις κοινωνίες, με την εκμάθηση της χρήσης αντισηπτικού και μάσκας σε ηλικιωμένους και παιδια, με ανεύρεση χώρων ψυχαγωγίας-διασκέδασης που να πληρούν τους κανόνες ασφαλείας (εσωτερικους μεγάλους χώρους συνεχώς αεριζόμενους, με επαρκή θέρμανση και τηρούμενο προβλεπόμενο αριθμό ατόμων/ επιφάνεια ή ανοιχτούς στεγασμένους  χώρους). 

4.Να βρούμε, να απομονώσουμε, να διαγνώσουμε, με μαζικά τεστ στον πληθυσμό και στις ειδικές ομάδες πχ εκπαιδευτικούς, μαθητές, κλειστές δομές μεταναστών, μονάδες, γηροκομεία, φυλακές – με δυνατότητα  συνταγογράφησης του τεστ γα όλους. 

Και να θεραπεύσουμε, με δυνατότητα πρόσβασης σε κλίνες ΜΕΘ και απλές κλίνες για τους ανεπίπλεκτους ασθενείς, που στελεχώνονται με το απαιτούμενο και αναγκαίο προσωπικό και διαθέτουν επαρκή και κατάλληλο εξοπλισμό, χωρίς με αυτόν τον τρόπο να παραμελούνται οι λοιπές νοσηρότητες, όπως έγινε στη διάρκεια της προηγούμενης καραντίνας με άσχημα αποτελέσματα (πχ πολλαπλοί ασθενείς με εμφράγματα μυοκαρδίου καθυστερημένης προσέλευσης και  επακόλουθες επιπλοκές).

5. Να ανιχνεύσουμε και να περιορίσουμε, σε καραντίνα, τις επαφές (των κρουσμάτων).

Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει η βούληση. Και όπως είχε πει και ο Καμύ «Να αξιωθούμε μια μέρα να Ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι. Σαν άνθρωποι που αρνούνται να ασκήσουν καθώς και να υποστούν τη φρίκη»!

*Καρδιολόγος στο ΕΣΥ

**Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά