Περιπτύξεις με δολοφόνους

Λίγα 24ωρα πριν, ο Κυρ. Μητσοτάκης αγκάλιαζε τον –διωκόμενο για υποθέσεις διαφθοράς στην ίδια του τη χώρα– πρωθυπουργό του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου, με τον οποίο συνυπέγραψε τη συμφωνία για τον αγωγό East Med. Υποτίθεται ότι ο αγωγός είναι μια απλή οικονομική συμφωνία, ενώ στην πραγματικότητα εντάσσεται στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για την Αν. Μεσόγειο, σχεδιασμοί που τόση σχέση έχουν με το διεθνές δίκαιο, όσο και οι υπόλοιπες ενέργειες της Ουάσινγκτον στον πλανήτη.

Ο στόχος είναι η απομάκρυνση της Ευρώπης από την ανάγκη για ρωσικούς υδρογονάνθρακες (και συνακόλουθα η εξάρτηση από αμερικανικές εταιρίες), αλλά και ο θαλάσσιος οικονομικός αποκλεισμός της Τουρκίας, η οποία έχει έρθει σε ρήξη με τη Δύση και ειδικά με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις (προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ) διαπίστωσαν αυτή την αλλαγή και έσπευσαν να σηκώσουν το χέρι σαν τον σπασίκλα προς τον δάσκαλο-ιμπεριαλιστή: «Εμείς είμαστε εδώ. Δώστε μας το ρόλο της Τουρκίας» είπαν και εν πολλοίς αυτό το αίτημα εισακούστηκε.

Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά, η τουρκική, που επίσης μιλάει για διεθνές δίκαιο κ.λπ. Όμως, όπως αναφέρει η «ΕφΣυν» (5/1/2020) «στο επιχείρημα της Άγκυρας ότι τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη συγκατάθεσή της […], η Αθήνα και η Λευκωσία διοχετεύουν την ύπαρξη μιας “μυστικής” συμφωνίας με το Ισραήλ για την ασφάλεια του μελλοντικού αγωγού». Δηλ. μιλάμε και πάλι για πολεμικές ιαχές. «Η πολιτική στήριξη του Ισραήλ», συνεχίζει η εφημερίδα για όποιον δεν κατάλαβε, «δεν είναι αμελητέα. Γι’ αυτήν διαδραματίζει έντονο παρασκηνιακό ρόλο το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ».

Αυτή η φιλοπόλεμη συνεργασία με το Ισραήλ, έδωσε το δικαίωμα στον Νετανιάχου να υποθέσει ότι μπορεί να κάνει κι άλλες φιλοπόλεμες δηλώσεις από την Αθήνα, όχι πια σε σχέση με την Τουρκία, αλλά και σε σχέση με το Ιράν. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ήταν ο πρώτος και ο μόνος ηγέτης παγκοσμίως που υποστήριξε την εγκληματική ενέργεια του Τραμπ, δηλ. τη δολοφονία του Ιρανού υποστράτηγου Κασέμ Σολεϊμανί, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων Κουντς. Αυτή την απόλυτη επιδοκιμασία του για την ενέργεια αυτή ο Νετανιάχου την έκανε από την… Αθήνα. Σχολιάζοντας τη δολοφονία, δήλωσε κυνικά: «Όπως ακριβώς το Ισραήλ έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, οι ΗΠΑ έχουν ακριβώς το ίδιο δικαίωμα. Ο Σολεϊμανί είναι υπεύθυνος για το θάνατο Αμερικανών πολιτών και άλλων αθώων και σχεδίαζε και άλλες επιθέσεις». 

Ούτε ο Έλληνας πρωθυπουργός, ούτε κάποιος άλλος από τους οικοδεσπότες του –που όλοι τους δίνουν όρκους πίστης και υποταγής στο Διεθνές Δίκαιο όταν αναφέρονται στην Τουρκία– δεν θύμισε στον Νετανιάχου, ότι ακόμη κι αν ο Σολεϊμανί είχε σκοτώσει Αμερικανούς, δεν τους είχε βρει άκακους στην πατρίδα τους, αλλά τους είχε βρει οπλισμένους σαν αστακούς σε μια πολύ μακρινή χώρα (στο Ιράκ) όπου είχαν εισβάλει παρανόμως και όπου είχαν δολοφονήσει παρανόμως όχι έναν-δύο, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες πολιτικούς τους αντιπάλους οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν άμαχοι!

Ο Κυρ. Μητσοτάκης επίσης δεν φρόντισε να θυμίσει στον Νετανιάχου ότι η δολοφονία του Σολεϊμανί ήταν εκ προμελέτης έγκλημα των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ: Τον περασμένο Οκτώβριο ο Γιόσι Κοέν, επικεφαλής της Μοσάντ, είχε μιλήσει ανοιχτά σχετικά με την προοπτική δολοφονίας του Σολεϊμανί λέγοντας τα εξής: «Ξέρει πολύ καλά ότι η δολοφονία του δεν είναι αδύνατη» (ο Σολεϊμανί είχε καυχηθεί ότι το Ισραήλ είχε αποπειραθεί να τον δολοφονήσει και το 2006 και είχε αποτύχει). «Παρά την αλαζονεία του», συνέχισε ο Κοέν «δεν έχει κάνει αναγκαστικά το λάθος που θα τον έθετε στη λίστα των υψηλόβαθμων στόχων δολοφονίας, την οποία καταρτίζει η Μοσάντ»! (η έμφαση δική μας). 

Επίσης ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θύμισε στον Νετανιάχου ότι μόνον τα τελευταία δέκα χρόνια η Μοσάντ έχει δολοφονήσει τουλάχιστον πέντε Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες (το μαρτυρά ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Ρόνεν Μπέργκμαν) σε μια προσπάθεια να καταστρέψει το –ειρηνικό– πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μιας και μιλάμε για πυρηνικά, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θύμισε στον Νετανιάχου ότι το Ισραήλ είναι η μοναδική χώρα που διαθέτει πυρηνικά όπλα στη Μέση Ανατολή (σύμφωνα με δημοσιεύματα, πάνω από 120 πυρηνικές κεφαλές, αριθμός ικανός να ισοπεδώσει όλη την περιοχή).

Όπως αποκαλύπτει ένας άλλος Ισραηλινός δημοσιογράφος, ο Γιόσι Μέλμαν, από το 1947 οπότε ιδρύθηκε, η Μοσάντ έχει δολοφονήσει 60-70 πολιτικούς αντιπάλους του σιωνιστικού κράτους εκτός συνόρων του Ισραήλ. Ούτε αυτό βέβαια το θύμισαν στον φιλοξενούμενό τους οι Έλληνες οικοδεσπότες που κόπτονται για το διεθνές δίκαιο. Πολύ περισσότερο δεν του θύμισαν ποτέ τις εκατοντάδες παραβιάσεις, εκ μέρους του Ισραήλ, των αποφάσεων του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ούτε βέβαια ότι το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος που έχει εισβάλει όχι σε μία, αλλά σε ΟΛΕΣ τις γειτονικές του χώρες.

Τώρα ο Μητσοτάκης θα πάει στις ΗΠΑ και θα συναντήσει τον φυσικό αυτουργό του εγκλήματος που μπορεί να αναφλέξει μια τεράστια περιοχή του πλανήτη, δηλ. τον Ντ. Τραμπ –σημειωτέον κι αυτός κατηγορούμενος (από τη Βουλή της χώρας του για κατάχρηση εξουσίας και παρακώλυση της καλής λειτουργίας του Κογκρέσου). 

Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα μιλήσει στον Τραμπ για την «τουρκική προκλητικότητα» και για τις μπίζνες στην Αν. Μεσόγειο. Θα «ξεχάσει» να αναφέρει και πάλι το έγκλημα της δολοφονίας του Σολεϊμανί. Γιατί να το κάνει άλλωστε; Μήπως ο Τσίπρας θα έκανε κάτι διαφορετικό; Όταν, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε βρεθεί κι αυτός δίπλα στον Τραμπ, είχε δηλώσει ότι «μοιραζόμαστε κοινές αξίες» με τον Αμερικανό πρόεδρο. Ήταν από τις λίγες φορές που έλεγε αλήθεια… 

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά