Το πιο δύσκολο αντίο στον Κίμωνα

Είχε γεννηθεί το 1985 και ήταν παιδί φτωχής, λαϊκής οικογένειας από την Νάουσα. Μεγάλωσε με την μητέρα του, με όλες τις δυσκολίες μιας μονογονεϊκής οικογένειας με πενιχρό εισόδημα, καλλιεργώντας όμως ένα σπάνιο ήθος. Δύο χρόνια μετά την είσοδο του στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού στη Θεσσαλονίκη, άφησε τα καράβια και πέρασε στο ΤΕΙ Αθήνας στο τμήμα Τοπογράφων. Πρόσφατα, πριν καταταγεί, είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του και περίμενε την ορκωμοσία του.

Από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στην κομμουνιστική αριστερά, στην αρχή στην ΚΟΕ και από τις αρχές του 2012 στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Συμμετείχε σε όλους τους μεγάλους λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες. Στο κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, στρατεύτηκε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και στους αγώνες για το άρθρο 16, όντας μέλος της Αριστερής Ενότητας. Συμμετείχε καθημερινά και αδιάλειπτα στους αντιμνημονιακούς αγώνες της τελευταίας περιόδου, στις πλατείες, στις παρελάσεις. Πάντα μπροστά, ανθεκτικός στα δακρυγόνα, με απλωμένο το χέρι στο διπλανό του. Ευαίσθητος, λιγομίλητος, εργατικός, αποφασιστικός. Όποιος τον γνώρισε θα τον θυμάται για το ανεξάντλητο φιλότιμό του, για την ευρύχωρη καρδιά του.

Η θλίψη είναι ανείπωτη και τα ερωτηματικά είναι μεγάλα για τις συνθήκες που οδήγησαν στην αυτοκτονία του. Του περίσσεψε η γενναιότητα, του τέλειωσε η ελπίδα. Η κίνηση απελπισίας ενός νέου ανθρώπου, ενός συντρόφου και αγωνιστή, μας γεμίζει πόνο και οργή. Για τη θητεία που για τόσους και τόσους νέους είναι το τέρμα της ζωής τους. Για την κοινωνική και προσωπική απόγνωση που σκορπά ένα σύστημα που τρώει τα παιδιά του.

Κίμωνα θα σε θυμόμαστε. Η εικόνα σου θα μείνει πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά μας, γιατί ήσουν πάντα μαζί μας. Χαρούμενος ή σκυθρωπός, προβληματισμένος ή αποφασισμένος, ήσουν πάντα εκεί. Θα συνεχίσουμε τους αγώνες που ξεκινήσαμε μαζί. Για ένα καλύτερο αύριο. Για μια κοινωνία όπως την ονειρευόσουν.

Καλό ταξίδι, σύντροφε.