Πόσο μακριά μας είναι η απειλή Τραμπ;

Στις 20 Γενάρη ορκίζεται Πρόεδρος της υπερδύναμης, ο ακροδεξιός πολυεκατομμυριούχος Ντ.Τραμπ. Αξιοποιώντας έναν καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο, τη στήριξη ποικίλων ρατσιστικών και εθνικιστικών οργανώσεων (ως και της Κου Κλουξ Κλαν), αλλά κυρίως την κοινωνική καταστροφή του νεοφιλελευθερισμού και τη γενική κατακραυγή εναντίον των υπεύθυνων, «παραδοσιακών» πολιτικών, είχε κερδίσει τις εκλογές το Νοέμβρη σαν δήθεν «αντισυστημικός» υποψήφιος. Τότε, η «αντισυμβατικότητά» του εξαντλούνταν στον πιο ανοιχτό ρατσισμό και σεξισμό κατά μεταναστών και γυναικών. Συσπείρωσε την δεξιά-ακροδεξιά εκλογική βάση, τη στιγμή που δεν υπήρχε ορατή αριστερή απάντηση στην «κατεστημένη» Χίλαρι. Σήμερα αποκαλύπτονται και οι οικονομικές προθέσεις του: η κυβέρνησή του απαρτίζεται από προέδρους της ExxonMobil, μακελάρηδες στρατηγούς των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, στελέχη της Goldman Sachs... Η πολιτική που ευαγγελίζεται είναι ένα μείγμα επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα, στοχοποίησης των μεταναστών και κρατικής προστασίας (επιδοτήσεις, δασμοί, φοροαπαλλαγές) των μεγάλων αμερικάνικων επιχειρήσεων εις βάρος διεθνών ανταγωνιστών τους! Πρόκειται για ένα σχέδιο οικονομικών πολέμων με τους ανταγωνιστές, στρατιωτικών πολέμων με την «τρομοκρατία», λιτότητας και ρατσισμού στο εσωτερικό. Όλα στο όνομα του έθνους («Για να κάνουμε την Αμερική ξανά σπουδαία»). Όνειρο για το μεγάλο κεφάλαιο, εφιάλτης για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς.

Όμως, η απειλή δεν περιορίζεται στις ΗΠΑ. Η επιτυχία του Τραμπ ενθάρρυνε παρόμοιους σχεδιασμούς των ελίτ διεθνώς: από το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία μέχρι το «σκληρό» (για ποιους;) Brexit της Βρετανής πρωθυπουργού Μέι, ακροδεξιά και μεγάλη μερίδα των από πάνω συμμαχούν για να δώσουν τάχα… λύση στην Κρίση! Πολιτικοί εκπαιδευμένοι στο ρατσισμό, στη δικαιολόγηση ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και στην επίκληση της πατρίδας βρίσκουν ακόμη περισσότερη στήριξη από κομμάτια τραπεζιτών και βιομηχάνων. Το «σύστημα» σκέφτεται να αλλάξει ρούχα. Για να μείνει ανέπαφο από την πολιτική κρίση που έχει δημιουργήσει πλέον σε όλη τη Δύση η αφηνιασμένη λιτότητα, με «Μνημόνια» ή χωρίς.

Η απειλή αφορά και την Ελλάδα. Εδώ, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει βουλιάξει στην ανεργία και τη φτώχεια, κάθε κυβέρνηση που υλοποιεί τα Μνημόνια βουλιάζει γρήγορα στην ανυποληψία. Έχει αποδειχτεί έμπρακτα πως όποιοι πληρώνουν το χρέος με τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς μας, όποιοι κάνουν το βίο αβίωτο στους πρόσφυγες, αυτοί, είτε με φιέστες τύπου Ρω είτε επεκτείνοντας τα στρατόπεδα-κολαστήρια, ανοίγουν το δρόμο και στην ακροδεξιά. Ταυτόχρονα, παρατηρούμε κομμάτια του μνημονιακού «επιχειρείν», από τον Μίχαλο του ΕΒΕΑ μέχρι τον ΣΕΒ,  να ανοίγονται σε σενάρια εθνικής προστασίας, δραχμής και… εθνικής ενότητας απέναντι στους δανειστές -όταν αμφισβητείται η ελληνική κυριότητα τραπεζών και επιχειρήσεων! Βέβαια, ούτε σκέψη για κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα. Τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται τέτοιες ψευδεπίγραφες «συγκρούσεις» με ανταγωνιστές-εταίρους που δεν συμφωνούν στη μοιρασιά, ούτε με τις συναφείς επαγγελίες εθνικής ανάπτυξης. Όσοι σχεδίασαν και επωφελήθηκαν από τα Μνημόνια, θέλουν να βγουν πάλι κερδισμένοι εις βάρος μας.

Διαδηλώνουμε απέναντι

-στα σχέδιά τους για εθνική προστασία και εθνική ενότητα, που σημαίνουν «εθνικές» θυσίες για τους φτωχούς,

-στην όξυνση των ανταγωνισμών μεταξύ πρώην «εταίρων» και τους νέους πολέμους,

-στον ρατσισμό της ακροδεξιάς και του κράτους

-σε κάθε έκδοση λιτότητας και κοινωνικού αυτοματισμού

Μνημόνια στο κεφάλαιο – Προστασίες και δικαιώματα σε εργαζόμενους και φτωχούς, σε πρόσφυγες και μετανάστες