Πρόταση για αύξηση των μισθών κατά 10%, άμεσα και για νέες απεργιακές κινητοποιήσεις το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη, επιδιώκοντας το συντονισμό με τμήματα των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα που προγραμματίζουν διακλαδική απεργία

Η Οδύσσεια του ελληνικού Λαού που ξεκίνησε το 2010 δεν έχει τελειωμό παρά τις περί του αντιθέτου πρωθυπουργικές κορόνες, που εκφωνήθηκαν από το νησί του Οδυσσέα.

Η κυβέρνηση συνεχίζει τις καταστροφικές πολιτικές σε συνεργασία με τους δανειστές, συνεχίζει να οδηγεί μεγάλα τμήματα του των εργαζομένων και του λαού στη φτώχεια  και το κοινωνικό περιθώριο, συνεχίζει τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, συνεχίζει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, συνεχίζει και εντείνει τον περιορισμό των δικαιωμάτων στη δουλειά, στο μισθό, στη σύνταξη, στην υγεία, στην παιδεία.

Η κυβέρνηση μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια, πλην όμως η πραγματικότητα την διαψεύδει. Το παραμύθι της Ιθάκης για τη λεγόμενη καθαρή έξοδο από τα μνημόνια δεν πείθει ούτε τους ίδιους, καθώς είναι προαποφασισμένες οι δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% μέχρι το 2022 και ύψους 2% μέχρι το 2060, θα υπάρχει ενισχυμένη εποπτεία και τριμηνιαίος έλεγχος των δανειστών για την πιστή τήρηση των συμφωνηθέντων με πρώτο έλεγχο των θεσμών αμέσως μετά τη ΔΕΘ και βέβαια όλο το μνημονιακό νομικό καθεστώς που επιβλήθηκε τα 8 χρόνια θα συνεχίσει να εφαρμόζεται αυστηρώς και διά ροπάλου.

Οι εξαγγελίες για επαναφορά του πλαισίου συλλογικών συμβάσεων είναι κενές περιεχομένου. Όσο για την αύξηση του κατώτατου μισθού το μόνο που αναμένουμε είναι κάποιο επικοινωνιακό πυροτέχνημα χωρίς ουσία, ενώ δεν υπάρχει καθόλου στη συζήτηση η επαναφορά της δυνατότητας υπογραφής Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Σε ό,τι αφορά τις συντάξεις, εξαγγέλλονται υποσχέσεις για  αναστολή της νέας μείωσης συντάξεων μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έχει ψηφίσει και έχει δεσμευτεί για τη μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις κατά 3,23 δισεκατομμύρια € για το 2019 σε σχέση με το 2018. Έχει συμφωνήσει δηλαδή σε μείωση των συντάξεων ανεξάρτητα από όλους τους άλλους παράγοντες. Και βέβαια η πιθανότητα μικρής αναστολής των νέων περικοπών αφορά μόνο τους παλαιούς συνταξιούχους και όχι αυτούς που από το Μάη του 2016 συνταξιοδοτούνται (συνταξιούχους και εργαζόμενους) για τους όποιους η κυβέρνηση σιωπά, ζητώντας τους ουσιαστικά να «αποδεχτούν» αγόγγυστα  τις νέες δραματικές μειώσεις του νόμου Κατρούγκαλου.

Στα παραπάνω, θα πρέπει να προστεθεί πως είναι ήδη ψηφισμένη η μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020, και πρόσφατα στάλθηκαν και πάλι τα ραβασάκια του ΕΝΦΙΑ και συνεχίζουν να είναι σε ισχύ οι 714 εφαρμοστικοί νόμοι και οι δεκάδες χιλιάδες μνημονιακές νομοθετικές ρυθμίσεις και υπουργικές αποφάσεις.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει επιπλέον κινδύνους και απορρόφηση κρατικών κονδυλίων σε βάρος των εργατικών αναγκών, με την εντεινόμενη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, υπό τη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή στον πλανήτη (το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ), που μαζί με τη FRONTEX της ΕΕ αποτελούν θανάσιμη απειλή για τους λαούς, για ντόπιους και μετανάστες εργάτες.

Η ακροδεξιά θεωρεί ευνοϊκό το πολιτικό περιβάλλον για να επανεμφανιστεί με το δολοφονικό, ρατσιστικό κι εθνικιστικό της δηλητήριο στο δρόμο κι αυτό δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό των εργαζομένων.

Αυτό που απαιτείται σήμερα, ως απάντηση στις αντικοινωνικές κυβερνητικές μνημονιακές πολιτικές, στις κινήσεις πολιτικού αντιπερισπασμού της και στις αντιλαϊκές προτάσεις και πρακτικές της ΝΔ και όλου του μνημονιακού πολιτικού κατεστημένου,  είναι ο ενωτικός και συντονισμένος αγώνας όλων, εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών, νεολαίας και μεταναστών/προσφύγων

Το γεγονός του ότι για την έξοδο από τα μνημόνια πανηγύρισαν, μαζί με τον έλληνα πρωθυπουργό, και οι «Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες», δηλαδή η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Μοσκοβισί και το ΔΝΤ, δείχνει ότι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να… χορεύουν και να πανηγυρίζουν με τους λύκους και πως ο μόνος δρόμος είναι η συνέχιση του αγώνα για την ανατροπή της μνημονιακής «κληρονομιάς» και των εκπροσώπων τους.

Οι εργαζόμενοι όμως δεν είναι λωτοφάγοι και δεν ξεχνούν, ούτε αυτούς (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια, στη χρεοκοπία και στην ανατροπή των κοινωνικών, εργασιακών και δημοκρατικών τους δικαιωμάτων τους, ούτε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που πήρε τη μνημονιακή σκυτάλη για να οδηγήσει την αντιλαϊκή κούρσα μέχρι τέλους, υπογράφοντας το 3ο μνημόνιο, με το οποίο υλοποιούνταν και οι εκκρεμότητες του 1ου και 2ου, υποθηκεύοντας παράλληλα το δημόσιο πλούτο της χώρας μας στους δανειστές και ξεπουλώντας τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, την ενέργεια και τις μεταφορές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Η ΑΔΕΔΥ, μαζί με τις Ομοσπονδίες, οφείλει το επόμενο διάστημα να συντονίσει τον αγώνα για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τη διασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία των συμβασιούχων, των επικουρικών και των εργολαβικών συναδέλφων και τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να συντονίσει και να κλιμακώσει τον αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Η εμπειρία των αποσπασματικών πρωτοβουλιών Ομοσπονδιών για τα παραπάνω θέματα αναδεικνύει την αναγκαιότητα να προχωρήσουμε τώρα στο συντονισμό όλων των αγωνιζόμενων και πληττόμενων τμημάτων του δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου, Παράλληλα, είναι πλέον η ώρα που το Συνδικαλιστικό κίνημα στο Δημόσιο οφείλει να προβάλλει και να διεκδικήσει λύσεις στα μισθολογικά αιτήματά του. Δεν μπορεί κανείς να συμβιβάζεται με την παρατεταμένη λιτότητα και τους μισθούς πείνας, ιδιαίτερα για τους συναδέλφους των χαμηλότερων μισθολογικών κλιμακίων και των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ προσδιορίζει την έναρξη των νέων απεργιακών κινητοποιήσεων το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτώβρη, επιδιώκοντας το συντονισμό με τμήματα των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα που προγραμματίζουν κινητοποιήσεις.

Τέλος, η ΑΔΕΔΥ, τα Νομαρχιακά Τμήματα, οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στο κίνημα για την ακύρωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Συνεχίζοντας στην πρώτη γραμμή του αγώνα, υπερασπιζόμενοι τα ταξικά συμφέροντα, διεκδικούμε:

  1. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Άμεσα 10% αύξηση σε κάθε ΜΚ, δηλ. στους ΥΕ από 780 σε 860 ευρώ, στους ΔΕ από  858 σε 950 ευρώ, στους ΤΕ από 1.037 σε 1.140 ευρώ και στους ΠΕ από 1.092 σε 1.200 ευρώ, υπολογισμός της διετίας 2016 και 2017 στη μισθολογική εξέλιξη, καταβολή δώρου Χριστουγέννων 2018, νέο μισθολόγιο μέσα στο 2019 που θα αποκαθιστά τα εισοδήματα, θα αίρει τις αδικίες στις διάφορες κατηγορίες και θα επαναφέρει το 13ο και 14ο μισθό.
  2. Άμεση επαναφορά του εβδομαδιαίου ωραρίου στις 37,5 ώρες, με προοπτική το 35ωρο χωρίς μείωση μισθών,
  3. Άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
  4. Κατάργηση της ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασία. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου, για εργασίες που εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Επαναφορά στην εργασία όλων των απολυμένων συμβασιούχων. Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού που να καλύπτει πλήρως τις λειτουργικές ανάγκες των υπηρεσιών.
  5. Επέκταση, αύξηση και μη περικοπή από κανέναν εργαζόμενο του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, που το λαμβάνει σήμερα. Επέκταση του θεσμού των Βαρέων – ανθυγιεινών στο δημόσιο, χωρίς απαίτηση εξαγοράς των χρόνων που έχουν διανυθεί για τις κατηγορίες που στον ιδιωτικό τομέα είναι στα ΒΑΕ με ευνοϊκές ρυθμίσεις στα όρια συνταξιοδότησης, το χρόνο εργασίας. Λήψη μέτρων που θα διασφαλίζουν την υγεία και την ζωή των εργαζομένων.
  6. Καμιά περικοπή στις συντάξεις. Σταδιακή αποκατάσταση όλων των συντάξεων. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών – συνταξιοδοτικών νόμων, που ανάμεσα στα άλλα προβλέπουν και τη συνεχή μείωση της κρατικής συνταξιοδοτικής δαπάνης.
  7. Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου αξιολόγησης των εργαζομένων στο Δημόσιο.
  8. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών, κοινωνικών υπηρεσιών και στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών της Παιδείας, της Υγείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Πρόνοιας, του Ρεύματος, του Νερού και των Μεταφορών. Επανάκτηση από το δημόσιο, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί και των τραπεζών.
  9. Όχι στους πλειστηριασμούς και την υφαρπαγή της εργατικής κατοικίας και της λαϊκής περιουσίας. Κανένα σπίτι στα χέρια κράτους – τραπεζίτη.
  10. Κατάργηση των μνημονίων και της επιτροπείας που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας από το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και το ΔΝΤ.
  11. Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες (Υγεία, Παιδεία, ασφάλιση, κοινωνική προστασία, περιβάλλον κ.λπ.) και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς.
  12. Διαγραφή του χρέους.
  13. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες – Ίσα δικαιώματα σε ντόπιους και ξένους εργάτες.

30/8/2018