Σχετικά με τις εξαγγελίες για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Τις τελευταίες ημέρες, σε ανώδυνες πρωινές παρουσιάσεις που γίνονται μέσω “συνεντεύξεων” σε συστημικά ΜΜΕ ακούμε πολλά και διάφορα από τα αρμόδια υπουργικά χείλη σχετικά με επικείμενο εργασιακό νομοσχέδιο.

Θα πρέπει κάποια από αυτά να σχολιαστούν από εμάς τους ίδιους τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Εργασίας.

Να ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα. Το διαβόητο “δικαίωμα” στο 16ώρο που χορηγεί με ευκολία ο Υπουργός Γεωργιάδης, με αφορμή την υιοθέτηση Ευρωπαϊκής Οδηγίας αντιβαίνει την ελληνική νομοθεσία που επιβάλλει τουλάχιστον 11ωρη ανάπαυση μεταξύ 2 περιόδων εργασίας (ΠΔ88/1999) και απαγορεύει την απασχόληση σε 2ο εργοδότη όταν έχει συμπληρωθεί το πλήρες ημερήσιο ωράριο εργασίας (ΠΔ27/1932). Αν θέλει ο Υπουργός να χορηγήσει το “δικαίωμα στο 16ώρο” ας επιχειρήσει να καταργήσει λοιπόν τα δύο αυτά ΠΔ. Για το πρώτο πάντως ήδη έσπευσε με ...διευκρινιστική γραπτή δήλωση να επιβεβαιώσει οτι ισχύει! Βέβαια, το πώς, από ποιον και πότε ελέγχεται η εφαρμογή της 11ώρης ανάπαυσης είναι άλλου ...ανεξάρτητου Διοικητή ευαγγέλιο.

Στην ουσία του θέματος: Η 12ωρη,16ωρη ...και βάλε ημερήσια εργασία δεν είναι δικαίωμα “για όσους το επιθυμούν” όπως το παρουσιάζει ο Υπουργός. Είναι δυσβάστακτη υποχρέωση για όσους/ες εργαζόμενους/ες δεν μπορούν να θρέψουν το εαυτό του και την οικογένεια τους με ένα μισθό . Και αυτή την “υποχρέωση” την έχει επιβάλει η τωρινή και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις που με τις πολιτικές τους έχουν μετατρέψει την αγορά εργασίας σε αρένα, τον μισθό σε επίδομα και την δουλειά σε ευγενική παραχώρηση του εργοδότη προς τον εργαζόμενο. Με αποτέλεσμα να έρχεται τώρα ο Υπουργός Γεωργιάδης και να τρολάρει τους εργαζόμενους υπονοώντας ότι εργάζονται από ...χόμπι. Και προφανώς, με τις εξαγγελίες αυτές ο Υπουργός δίνει ένα σαφές μήνυμα στην εργοδοσία ότι πρόθεσή του είναι να παραχωρήσει πολλά τέτοια “δικαιώματα”.

Η άλλη “διευκόλυνση” του Υπουργού, δηλαδή η περίφημη και πολυδιαφημισμένη μείωση (έως και κατάργηση) της επιβάρυνσης στους συνταξιούχους που συνεχίζουν να εργάζονται, εδράζεται σύμφωνα με τον ίδιο του Υπουργό, στην ανάγκη να καλυφθούν τα κενά...προσφοράς στην αγορά εργασίας. Δηλαδή στην Ελλάδα της επίσημης ανεργίας του 11%, αντί να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας πχ στον τουρισμό, στην εστίαση, στην εργασία γης κλπ που είναι οι βασικοί τομείς με έλλειψη εργατικών χεριών, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μας λέει ότι θα δώσει κίνητρα στους... συνταξιούχους για να καλύψουν αυτές τις κενές θέσεις! Και φυσικά, το έτερο επιχείρημα ότι δηλαδή η δουλειά μετά την σύνταξη βοηθάει ψυχολογικά (!) τους ηλικιωμένους θα ήταν απλώς αστείο, αν δεν θύμιζε -τηρουμένων των αναλογιών- το “Η εργασία απελευθερώνει” άλλων εποχών και καθεστώτων. Μήπως η Κυβέρνηση θα βοηθούσε περισσότερο ψυχολογικά τους συνταξιούχους αν χορηγούσε αξιοπρεπείς συντάξεις και αν φρόντιζε να τους παρέχει όλες εκείνες τις κοινωνικές /πολιτιστικές/υγειονομικές υπηρεσίες που μπορούν να κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους τους συνταξιούχους;

Και φυσικά, το κλου του βολικού μονόλογου του Υπουργού ήταν η εξαγγελία ότι όσοι εργοδότες εισάγουν την ψηφιακή κάρτα εργασίας θα απαλλάσσονται από τις ...γραφειοκρατικές διαδικασίες της Επιθεώρησης Εργασίας. Δηλαδή, επειδή θα πρέπει (για πολλούς και περισσότερο σχετικούς με τις δημόσιές προμήθειες λόγους) να τρέξει γρήγορα το project “Ψηφιακή κάρτα εργασίας” και καθώς οι εργοδότες θα ...αναγκαστούν πλέον να έχουν στο νου τους να σημαίνεται την σωστή ώρα εργασίας η κάρτα των εργαζομένων (γιατί προφανώς δεν αλλάζει κάτι στο γεγονός ότι η αγορά εργασίας όπως έχει διαμορφωθεί δεν επιτρέπει σε κανέναν εργαζόμενο να κτυπήσει απλώς κάρτα και να φύγει!), ε... ας τους απαλλάξουμε από την υποχρέωση να δηλώνουν εκ των προτέρων ωράρια, υπερωρίες και άλλες περιττές πληροφορίες. Με αυτόν τον τρόπο, οποιοσδήποτε έλεγχος από τους Επιθεωρητές Εργασίας με τα τάμπλετ της τραγικά υποστελεχωμένης “Ανεξάρτητης” Επιθεώρησης Εργασίας δεν θα έχει κανένα νόημα, αφού οι αλλαγές ωραρίων κλπ θα δηλώνονται κανονικά και με τον νόμο στο ΕΡΓΑΝΗ μετά τον έλεγχο. Αλλωστε, ο Υπουργός το δήλωσε: “Δεν μου αρέσουν τα πρόστιμα...”

Το παραμύθι του “ευτυχισμένου” εργαζόμενου που οικειοθελώς ψάχνει δεύτερη εργασία, ζητά να δουλέψει 12ωρα για να πάρει ρεπό για το ...λιομάζωμα (νόμος Χατζηδάκη), που σερβίρει υποβρυχίως για να πάρει πουρμπουάρ, που χτυπάει κάρτα και μένει στη δουλειά για μαύρη υπερωρία πρέπει επιτέλους να τελειώσει. Η Κυβέρνηση εκπληρώνει την διατεταγμένη αποστολή της και τα δίνει όλα στους φυσικούς της συμμάχους: Το κεφάλαιο, την εργοδοσία, τα παρασιτικά κοινωνικά στρώματα που ευημερούν χάρη στον κλεμμένο μόχθο των εργαζομένων και το σπαταλημένο δημόσιο χρήμα. Είναι ώρα και η δική μας πλευρά να συνειδητοποιήσει ότι αν θέλουμε να διατηρήσουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που απέμειναν και να ανακτήσουμε όσα χάσαμε, θα πρέπει να αντιδράσουμε. Μέσα από συλλογικούς αγώνες, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, παντού!

Καλούμε τους συναδέλφους/ισσες ως μια πρώτη μορφή αντίδρασης να κατεβούμε όλοι και όλες συμβολικά την Τρίτη 8 Αυγούστου στις 12 το μεσημέρι στην διαμαρτυρία που καλούν συνδικάτα και φορείς για τα παραπάνω θέματα στην είσοδο του Υπουργείου μας. Είναι σημαντικό να βρεθούμε και να ιδωθούμε για λίγο εκεί. Έξω από τα γραφεία στα οποία πιθανόν θα κληθούμε να συντάξουμε έγγραφα, αποφάσεις, εγκυκλίους που θα υλοποιούν τα παραπάνω.