Εδώ και δύο ημέρες, ιατροί συνάδελφοι της Ορθοπεδικής Κλινικής διαπίστωσαν με έκπληξη ότι στο πρόγραμμα του ΕΚΑΒ η εφημερία της Ορθοπεδικής Κλινικής είχε αναγραφόμενη 7ωρη διάρκεια (ωράριο 8-15.00). Έγινε λοιπόν γνωστό ότι χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, από 31.3, είχε ληφθεί κεντρική απόφαση αναστολής της 24ωρης καθημερινής Ορθοπεδικής εφημερίας του Ασκληπιείου Βούλας.
Έτσι λοιπόν, ήρθε η εξαιρετικά δυσάρεστη στιγμή, κατά την οποία πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια κλείνει το μεσημέρι η πύλη του μοναδικού Δημόσιου Νοσοκομείου στα Νότια προάστια, γιατι κεντρικά αποφασίστηκε η κατάργηση της 24ωρης ορθοπεδικής εφημερίας, χωρίς να υπάρχει επαρκής απάντηση, που να σχετίζεται με την πανδημία Covid.
Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, δεδομένης της μετατροπής των Νοσοκομείων ΕΕΣ (Ερυθρού Σταυρού) και Θριασίου σε Covid νοσοκομεία, με αποτέλεσμα σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΜΟΝΟ το ΚΑΤ να μπορει να θεωρηθεί ότι μπορεί να εξυπηρετήσει την αντιμετώπιση του τραύματος. Ουσία του θέματος, ο πληθυσμός της ΝΑ Αττικής πρακτικά να μένει ακάλυπτος σε ό,τι αφορά το θέμα τραύμα.
Ρεαλιστικά μιλώντας, κλειστή πύλη – κλειστό Νοσοκομείο σημαίνει κατάργηση της δυνατότητας πρόσβασης σε καθημερινή βάση στο Δημόσιο Νοσοκομείο, σε ΟΛΟΥΣ ΙΣΟΤΙΜΑ. Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για κατά μέτωπο επίθεση στα δικαιώματα και στο αδιαπραγμάτευτο κοινωνικό αγαθό της υγείας και της ζωής, χωρίς να υπάρχει σαφής αιτιολογική συσχέτιση με την πανδημία Covid.
Ήδη, στις 7/4 ήταν η μέρα δράσης για την Υγεία, ημέρα κατά την οποια οι Νοσοκομειακοι Ιατροί υπενθύμισαν τα από έτους αιτήματα για μαζικές μόνιμες προσλήψεις, μονιμοποίηση των συμβασιούχων και επίταξη των ιδιωτικών κλινικών για την αντιμετώπιση Covid και non – Covid νοσηροτήτων, με όρους επιστημονικής - ιατρικής δεοντολογίας και ανθρώπινης αξιοπρεπειας. Σε ένα εξαντλημένο Συστημα Υγείας, στο οποίο όλοι οι Υγειονομικοί εργαζονται 13 μήνες τώρα χωρίς άδειες, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, πολλές φορές και πάνω από τις δυνάμεις τους, είναι ιδιαίτερα ζημιογόνος η διακοπή λειτουργίας τμημάτων που καλύπτουν υγειονομικές ανάγκες μιας μεγάλης Υγειονομικής περιφέρειας της Αττικής.
Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων η κατάργηση της πρόσβασης σε Δημόσιο νοσοκομείο των θυμάτων ατυχημάτων, που εκτείνεται πέρα κι από την Αττική, στον Πειραιά, το Λαύριο και τα νησιά, ενώ το καλοκαίρι αφορά και τους τουρίστες,
Πρόκειται για καθαρά ταξική πολιτική μιας κυβέρνησης, που σε περίοδο σφοδρής πανδημίας, επιλέγει, με κυνισμό, την επιβίωση μόνο όσων έχουν να πληρώσουν ιδιωτικά θεραπευτήρια. Covid και non-covid περιστατικά αποτελούν επικίνδυνη περιπέτεια για τους «εξαρτώμενους» από το μισθό τους.
Αυτό δεν μπορεί να περάσει έτσι. Ο λαός σώζει το λαό και σε αυτήν την περίπτωση. Οι οργανωμένες συλλογικές δυνάμεις του κινήματος προκαλούνται και θα απαντήσουν για την υπεράσπιση της ζωής κάθε εργαζόμενης κι εργαζόμενου.
Και δεν μπορούμε σαν Υγειονομικοί να σιωπήσουμε, ώστε κανείς να μην μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε για ό,τι δυνητικά προκύψει μελλοντικά.
