Στις 6 Δεκεμβρίου τιμάμε τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Στις 6 Δε­κεμ­βρί­ου υψώ­νου­με ένα τεί­χος αντί­στα­σης στις δο­λο­φο­νί­ες, τις βιαιο­πρα­γί­ες και τις αυ­θαι­ρε­σί­ες της αστυ­νο­μί­ας.



Το Εφε­τείο Λα­μί­ας με πολ­λούς ακρο­βα­τι­σμούς και μη­χα­νεύ­μα­τα αθώ­ω­σε τον ένα κα­τη­γο­ρού­με­νο και απο­φυ­λά­κι­σε τον δο­λο­φό­νο, ο οποί­ος βρέ­θη­κε αμέ­σως στη φι­λό­ξε­νη αγκα­λιά της εκ­κλη­σί­ας.



Στις 6 Δε­κεμ­βρί­ου τι­μά­με τη μνήμη όχι μόνο του απρό­κλη­τα δο­λο­φο­νη­μέ­νου δε­κα­πε­ντά­χρο­νου Αλέ­ξαν­δρου Γρη­γο­ρό­που­λου, αλλά και των ανα­ρίθ­μη­των δο­λο­φο­νη­μέ­νων από την αστυ­νο­μία, χωρίς ποτέ να απο­δο­θεί δι­καιο­σύ­νη.



Στις 6 Δε­κεμ­βρί­ου τι­μά­με τη συ­νε­χώς δο­κι­μα­ζό­με­νη νε­ο­λαία, που φυ­το­ζω­εί χωρίς ου­σια­στι­κή παι­δεία, χωρίς επαγ­γελ­μα­τι­κή απο­κα­τά­στα­ση, χωρίς ελ­πί­δα και μέλ­λον, που πρέ­πει να ζήσει με τη ζο­φε­ρή δια­πί­στω­ση «στις τρά­πε­ζες λεφτά, στη νε­ο­λαία σφαί­ρες».



Η 6η Δε­κεμ­βρί­ου είναι η ημέρα του Αλέ­ξαν­δρου, η ημέρα των νέων αν­θρώ­πων, που βάλ­λο­νται από πα­ντού.



Ας τους τι­μή­σου­με κι ας δεί­ξου­με πως δεν τους ξε­χνά­με.



Τη­ρώ­ντας όλα τα μέτρα προ­στα­σί­ας (φο­ρώ­ντας μά­σκες και κρα­τώ­ντας απο­στά­σεις) θα βρε­θού­με στην οδό Με­σο­λογ­γί­ου και Τζα­βέλ­λα, στον τόπο της δο­λο­φο­νί­ας του Αλέ­ξαν­δρου, στο μνη­μείο που έχει στη­θεί.



Για να αφή­σου­με ένα λου­λού­δι, ένα γράμ­μα, μία υπό­σχε­ση.

Για να πα­ρα­μεί­νου­με άν­θρω­ποι.

Μπο­ρεί­τε να δείτε όλες τις υπο­γρα­φές και να υπο­γρά­ψε­τε εδώ: https://​docs.​google.​com/​forms/​d/​e/​1FA​IpQL​Sfsv​zADr​s5S-​zW0​X3QB​Zxkc​bQDA​qXWH...