Ο αγώνας των Σύρων προσφύγων ανοίγει για το κίνημα και την Αριστερά μια τεράστια ευκαιρία. Να συνεχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ της ρατσιστικής και ισλαμοφοβικής προπαγάνδας.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 15 Δεκέμβρη, η κυβέρνηση αποκάλυψε το πραγματικό της πρόσωπο απέναντι στους αγωνιζόμενους Σύρους πρόσφυγες της πλατείας Συντάγματος. Στις 3 μετά τα μεσάνυχτα, διμοιρίες των ΜΑΤ περικύκλωσαν τους Σύρους που κοιμούνταν εκείνη την ώρα στο πεζοδρόμιο της πλατείας απέναντι από τη Βουλή, συνέλαβαν άρον άρον 51 πρόσφυγες –ανάμεσά τους 2 παιδιά και 6 γυναίκες– και τους οδήγησαν στη Διεύθυνση Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη. Το τελεσίγραφο της εκκένωσης είχε ήδη κοινοποιηθεί από την προηγούμενη μέρα, παρά το γεγονός πως δεν είχαν τηρηθεί οι υποσχέσεις ΥΠΕΣ και Δήμου Αθηναίων για στέγαση 300 ανθρώπων και μέχρι τη στιγμή της εκκένωσης είχαν στεγαστεί μόνο 60 από τους πρόσφυγες. Παρά την καταστολή της 26ήμερης κινητοποίησης των Σύρων προσφύγων, ο αγώνας των προσφύγων και του κινήματος αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε πέτυχε πολύ σημαντικές νίκες και αφήνει σοβαρές παρακαταθήκες για τη συνέχεια.
Άσυλο με πλήρη δικαιώματα
Η κινητοποίηση των Σύρων προσφύγων κατάφερε να ενεργοποιήσει για πρώτη φορά τη νέα ταχύρρυθμη διαδικασία απονομής ασύλου, που ενώ είχε αναγγελθεί εδώ και 2 χρόνια δεν είχε τεθεί μέχρι τώρα σε εφαρμογή από την κυβέρνηση. Το ΥΠΕΣ υποσχέθηκε τη χορήγηση ασύλου αυτόματα και διαβατηρίου πρόσφυγα εντός 10-15 ημερών από την αίτηση. Το νέο σύστημα θα ισχύσει για κάθε πρόσφυγα από εμπόλεμες ζώνες όπως η Συρία, η Σομαλία κ.λπ. Για πρώτη φορά επίσης είχαμε μια σχετική κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού και κάποιων δήμων όπως και της περιφέρειας για την κάλυψη αναγκών στέγασης προσφύγων με έστω περιορισμένα αποτελέσματα. Η αναγνώριση από την πλευρά της κυβέρνησης πως έχει –έστω και για τις οικογένειες με παιδιά, τους ηλικιωμένους και τους τραυματίες– υποχρέωση να αναζητήσει τρόπο στέγασης ανοίγει το δρόμο της διεκδίκησης στέγης για όλους τους πρόσφυγες, όπως και για τους ντόπιους αστέγους, ως βασική υποχρέωση της πολιτείας το επόμενο διάστημα. Ανοίγει επίσης το δρόμο της διεκδίκησης κονδυλίων για την κάλυψη αναγκών των προσφύγων και ντόπιων αστέγων από τα ταμεία της ΕΕ, κάτι που μέχρι τώρα η κυβέρνηση είχε παραλείψει επιμελώς, διεκδικώντας και παίρνοντας ευρωπαϊκά κονδύλια για άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης και για στρατιωτικοποίηση των συνόρων.
Ελεύθερη μετακίνηση στην ΕΕ
Παρόλο που το βασικό αίτημα των προσφύγων για δυνατότητα νόμιμης μετακίνησης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ώστε να αιτηθούν άσυλο και να εγκατασταθούν εκεί δεν ικανοποιήθηκε, ο αγώνας των προσφύγων φώτισε καθαρά την υποκρισία της κυβέρνησης Σαμαρά και της ΕΕ σ’ αυτό το πεδίο. Η κυβέρνηση αρνήθηκε ακόμα και να αιτηθεί ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού κατανομής προσφύγων σε περίπτωση μαζικής εισόδου από εμπόλεμες ζώνες, που προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 55/2001, είχε πρωτοεφαρμοστεί στην περίπτωση του Κοσόβου και είχε συμπεριληφθεί στην ελληνική νομοθεσία με το Προεδρικό Διάταγμα 86/2006. Τα παχιά λόγια περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αφορούν αποκλειστικά την «αποτροπή εισόδου» και η ρατσιστική κυβέρνηση Σαμαρά είναι εντελώς ταυτισμένη με αυτή την πολιτική. Τα περί διαφωνιών της ελληνικής κυβέρνησης με την ΕΕ για συμφωνίες όπως του Δουβλίνου αποδείχτηκαν τρίχες κατσαρές στο πανελλήνιο και τη διεθνή κοινή γνώμη κατά τη διάρκεια του 26ήμερου αγώνα των Σύρων προσφύγων απέναντι από το «ναό της Ελληνικής Δημοκρατίας».
Ρήγμα στη ρατσιστική προπαγάνδα
Για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια κυριαρχίας της ρατσιστικής προπαγάνδας περί «λαθρομεταναστών» που εποφθαλμιούν να ζήσουν σε βάρος των ντόπιων στον ελληνικό μνημονιακό παράδεισο, ο αγώνας των Σύρων προσφύγων κατάφερε να σπάσει τα ρατσιστικά στερεότυπα. Οι απόπειρες συκοφάντησης των προσφύγων και της αλληλεγγύης έπεσαν στο κενό. Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά τις συκοφαντίες του γ.γ. του ΥΠΕΣ Συρίγου και του δημάρχου Αθηναίων Καμίνη πως οι πρόσφυγες και οι Οργανώσεις της Αλληλεγγύης χρησιμοποιούν τις γυναίκες και τα μικρά παιδιά ως ασπίδα και τους εκθέτουν στο κρύο και στη βροχή στο Σύνταγμα, όταν οι ίδιοι δεν εξασφάλισαν στέγη σε ένα σημαντικό ποσοστό από αυτά τα παιδάκια. Οι γελοίες κατηγορίες πως το «ανεφάρμοστο» αίτημα περί ελεύθερης μετακίνησης στην ΕΕ ρίχνει τους πρόσφυγες στην αγκαλιά των διακινητών αντί για το άσυλο που προσέφερε η κυβέρνηση επίσης δεν έπεισαν κανέναν. Καθένας καταλαβαίνει ότι το άσυλο που εξασφαλίζει 3μηνη δυνατότητα μετακίνησης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και υποχρέωση επιστροφής και διαμονής στην πρώτη χώρα εισόδου είναι αυτό που εξαναγκάζει πολλούς πρόσφυγες να επιχειρούν να μεταβούν παράνομα από την Ελλάδα σε άλλες χώρες της ΕΕ προκειμένου να αιτηθούν άσυλο εκεί που είναι ο τελικός τους προορισμός. Ότι ακριβώς η ρατσιστική πολιτική «αποτροπής» είναι που ταΐζει τα παράνομα κυκλώματα διακίνησης μεταναστών και προσφύγων, είτε στα ανατολικά είτε στα δυτικά σύνορα της χώρας, με συνευθύνη της κυβέρνησης Σαμαρά και της Ευρώπης-φρουρίου.
Ευκαιρία
Ο αγώνας των Σύρων προσφύγων ανοίγει για το κίνημα και την Αριστερά μια τεράστια ευκαιρία. Να συνεχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ της ρατσιστικής και ισλαμοφοβικής προπαγάνδας από εκεί που το άφησαν οι Σύροι πρόσφυγες. Να επιχειρήσει να ξεχειλώσει τις κατακτήσεις αυτού του αγώνα και να τις γενικεύσει για κάθε πρόσφυγα. Να συνδέσει τον αγώνα των μεταναστών και των προσφύγων με τις υπόλοιπες αντιστάσεις στις μνημονιακές επιταγές και να επιδιώξει –με αφορμή και την προεδρική εκλογή– το συντονισμό όλων των αγώνων σε ένα κοινό ρυάκι, που θα αναγκάσει την κυβέρνηση της φτώχειας και του ρατσισμού να ξεκουμπιστεί ώστε να αποδειχτούν όνειρα θερινής νυκτός τα περί ανεύρεσης 180 πρόθυμων βουλευτών για την προεδρική εκλογή. Να αναγκάσει την επόμενη κυβέρνηση να υλοποιήσει όλα τα βασικά αιτήματα των ντόπιων εργαζομένων και ανέργων, των μεταναστών και των προσφύγων, δίνοντας ελπίδα στην επόμενη μέρα και γυρίζοντας πραγματικά σελίδα για μια καλύτερη ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία για όλους.
