"SUNTAN": Ένα καλοκαίρι "έξω από τα όρια"

Ο Κώ­στας, ένας σα­ρα­ντά­χρο­νος για­τρός, φτά­νει στην Αντί­πα­ρο για να ανα­λά­βει κα­θή­κο­ντα το­πι­κού για­τρού. Είναι εσω­στρε­φής και μο­να­χι­κός και περνά το χρόνο του με τους ασθε­νείς του νη­σιού και στην το­πι­κή τα­βέρ­να το βράδυ. Γνω­ρί­ζει κά­ποιους κα­τοί­κους και ο χρό­νος κυλά μο­νό­το­να. Ώσπου φτά­νει το κα­λο­καί­ρι και στη ζωή του Κώστα ει­σβάλ­λει μία παρέα Ελ­λή­νων και ξένων νε­α­ρών. Ο Κώ­στας γνω­ρί­ζει τη νεαρή Άννα και εν­δια­φέ­ρε­ται ερω­τι­κά γι' αυτήν. Σιγά σιγά η παρέα με τους νε­α­ρούς τον απο­ρυθ­μί­ζει στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά του καθώς ξε­νυ­χτά, συ­χνά­ζει σε πα­ρα­λία γυ­μνι­στών, κα­θυ­στε­ρεί στο ια­τρείο του, διώ­χνει ασθε­νείς όταν πα­ρέρ­χε­ται το ωρά­ριο του ια­τρεί­ου του. Όταν η νε­α­νι­κή παρέα εξα­φα­νί­ζε­ται για λίγες μέρες και επα­νεμ­φα­νί­ζε­ται, ο έρω­τας του Κώστα για την Άννα θα λάβει ανε­ξέ­λεγ­κτες δια­στά­σεις...

Ο Πα­πα­δη­μη­τρό­που­λος μας ει­σά­γει στον μο­να­χι­κό κόσμο του Κώστα που τον συ­νο­δεύ­ει το χει­μω­νιά­τι­κο, σκο­τει­νό σκη­νι­κό του μι­κρού νη­σιού της Αντι­πά­ρου. Ο κό­σμος αυτός έρ­χε­ται, στη συ­νέ­χεια, σε αντί­θε­ση με τον φω­τει­νό και έντο­να κοι­νω­νι­κό κόσμο του κα­λο­και­ριού με τους του­ρί­στες και τα νυ­χτε­ρι­νά πάρτι. Μας ξε­δι­πλώ­νει με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή ευ­στο­χία τη μο­να­χι­κή και μάλ­λον ντρο­πα­λή προ­σω­πι­κό­τη­τα του Κώστα, ο οποί­ος βρί­σκει διέ­ξο­δο συ­ντρο­φιάς στη νε­α­νι­κή παρέα των του­ρι­στών και στην Άννα. Το προ­βλη­μα­τι­κό προ­σω­πι­κό υπό­βα­θρο του Κώστα με την ελά­χι­στη κοι­νω­νι­κό­τη­τα και τη φτωχή προ­σω­πι­κή ζωή αρ­χί­ζει να βρί­σκει τη λύ­τρω­σή του στη χα­ρού­με­νη, ανέ­με­λη και άνετη Άννα με την ελευ­θε­ρια­κή ερω­τι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά της. Ωστό­σο, η Άννα είναι ένας άλλος κό­σμος σε σχέση με τον Κώστα, χωρίς δε­σμεύ­σεις και μελ­λο­ντι­κά σχέ­δια, όπως θα ήθελε ο ίδιος.

Πα­ράλ­λη­λα, τα σκη­νο­θε­τι­κά σχό­λια δεν πα­ρα­με­λούν και κά­ποιες άλλες πλευ­ρές της ιστο­ρί­ας: η ξέ­φρε­νη δια­σκέ­δα­ση χωρίς ου­σια­στι­κό αντί­κρι­σμα και επι­φα­νεια­κά μόνο ελευ­θε­ρια­κή (ο γυ­μνι­σμός στην πα­ρα­λία), στην ουσία απλά μια «μόδα» της επο­χής υιο­θε­τη­μέ­νη πλέον και από τα εύ­πο­ρα στρώ­μα­τα (βλ. τη σκηνή με το γυ­μνι­στή παλιό συμ­φοι­τη­τή του Κώστα που τον υπο­δύ­ε­ται ο σκη­νο­θέ­της Σύλ­λας Τζου­μέρ­κας), ο συ­ντη­ρη­τι­σμός του δη­μάρ­χου για το φαι­νό­με­νο του γυ­μνι­σμού.

Ο Μάκης Πα­δη­μη­τρί­ου ερ­μη­νεύ­ει με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή επάρ­κεια το για­τρό Κώστα, μάλ­λον στην κα­λύ­τε­ρη ερ­μη­νεία του μέχρι σή­με­ρα, απο­δί­δο­ντας με χιού­μορ και με εκ­φρα­στι­κή δύ­να­μη, χωρίς εξω­στρε­φείς υπερ­βο­λές, τον ψυ­χι­κά συ­νε­σταλ­μέ­νο ρόλο του καθώς και την απε­λευ­θε­ρού­με­νη από το κα­λο­καί­ρι δίψα του χα­ρα­κτή­ρα του για συ­ντρο­φι­κό­τη­τα και αγάπη που τον οδη­γεί τε­λι­κά σε ακραί­ες συ­μπε­ρι­φο­ρές. Η νε­ο­φερ­μέ­νη Έλλη Τρίγ­γου ερ­μη­νεύ­ει με επι­τυ­χία την ανέ­με­λη Άννα που θέλει να γευ­τεί τα νιάτα της και το σή­με­ρα χωρίς να νοιά­ζε­ται για το μέλ­λον.