Η ελληνική ταινία Suntan (Ηλιοκαμένος) του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου είναι μια ενδιαφέρουσα σπουδή στα αδιέξοδα των σύγχρονων ανθρώπων και στις σπασμωδικές επιλογές τους προκειμένου να τα αποφύγουν ή να τα αντιμετωπίσουν. Ταυτόχρονα είναι μια ταινία για τις απρόβλεπτες πλευρές ενός καλοκαιριού «έξω από τα όρια» της καθημερινότητας του χειμώνα.
Ο Κώστας, ένας σαραντάχρονος γιατρός, φτάνει στην Αντίπαρο για να αναλάβει καθήκοντα τοπικού γιατρού. Είναι εσωστρεφής και μοναχικός και περνά το χρόνο του με τους ασθενείς του νησιού και στην τοπική ταβέρνα το βράδυ. Γνωρίζει κάποιους κατοίκους και ο χρόνος κυλά μονότονα. Ώσπου φτάνει το καλοκαίρι και στη ζωή του Κώστα εισβάλλει μία παρέα Ελλήνων και ξένων νεαρών. Ο Κώστας γνωρίζει τη νεαρή Άννα και ενδιαφέρεται ερωτικά γι' αυτήν. Σιγά σιγά η παρέα με τους νεαρούς τον απορυθμίζει στην καθημερινότητά του καθώς ξενυχτά, συχνάζει σε παραλία γυμνιστών, καθυστερεί στο ιατρείο του, διώχνει ασθενείς όταν παρέρχεται το ωράριο του ιατρείου του. Όταν η νεανική παρέα εξαφανίζεται για λίγες μέρες και επανεμφανίζεται, ο έρωτας του Κώστα για την Άννα θα λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις...
Ο Παπαδημητρόπουλος μας εισάγει στον μοναχικό κόσμο του Κώστα που τον συνοδεύει το χειμωνιάτικο, σκοτεινό σκηνικό του μικρού νησιού της Αντιπάρου. Ο κόσμος αυτός έρχεται, στη συνέχεια, σε αντίθεση με τον φωτεινό και έντονα κοινωνικό κόσμο του καλοκαιριού με τους τουρίστες και τα νυχτερινά πάρτι. Μας ξεδιπλώνει με χαρακτηριστική ευστοχία τη μοναχική και μάλλον ντροπαλή προσωπικότητα του Κώστα, ο οποίος βρίσκει διέξοδο συντροφιάς στη νεανική παρέα των τουριστών και στην Άννα. Το προβληματικό προσωπικό υπόβαθρο του Κώστα με την ελάχιστη κοινωνικότητα και τη φτωχή προσωπική ζωή αρχίζει να βρίσκει τη λύτρωσή του στη χαρούμενη, ανέμελη και άνετη Άννα με την ελευθεριακή ερωτική συμπεριφορά της. Ωστόσο, η Άννα είναι ένας άλλος κόσμος σε σχέση με τον Κώστα, χωρίς δεσμεύσεις και μελλοντικά σχέδια, όπως θα ήθελε ο ίδιος.
Παράλληλα, τα σκηνοθετικά σχόλια δεν παραμελούν και κάποιες άλλες πλευρές της ιστορίας: η ξέφρενη διασκέδαση χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα και επιφανειακά μόνο ελευθεριακή (ο γυμνισμός στην παραλία), στην ουσία απλά μια «μόδα» της εποχής υιοθετημένη πλέον και από τα εύπορα στρώματα (βλ. τη σκηνή με το γυμνιστή παλιό συμφοιτητή του Κώστα που τον υποδύεται ο σκηνοθέτης Σύλλας Τζουμέρκας), ο συντηρητισμός του δημάρχου για το φαινόμενο του γυμνισμού.
Ο Μάκης Παδημητρίου ερμηνεύει με χαρακτηριστική επάρκεια το γιατρό Κώστα, μάλλον στην καλύτερη ερμηνεία του μέχρι σήμερα, αποδίδοντας με χιούμορ και με εκφραστική δύναμη, χωρίς εξωστρεφείς υπερβολές, τον ψυχικά συνεσταλμένο ρόλο του καθώς και την απελευθερούμενη από το καλοκαίρι δίψα του χαρακτήρα του για συντροφικότητα και αγάπη που τον οδηγεί τελικά σε ακραίες συμπεριφορές. Η νεοφερμένη Έλλη Τρίγγου ερμηνεύει με επιτυχία την ανέμελη Άννα που θέλει να γευτεί τα νιάτα της και το σήμερα χωρίς να νοιάζεται για το μέλλον.
