Συμπεράσματα από το πανελλαδικό διήμερο της ΑΡΕΝ

Το πα­νελ­λα­δι­κό δι­ή­με­ρο της Αρι­στε­ρής Ενό­τη­τας (ΑΡΕΝ) πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε φέτος το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο 3-4 Νο­έμ­βρη. Δυ­στυ­χώς, για μία φορά ακόμη  πα­ρου­σιά­στη­κε κα­τώ­τε­ρο των προσ­δο­κιών και της ανά­γκης για ου­σια­στι­κή συ­ζή­τη­ση, ώστε να απο­τε­λέ­σει τομή στα μέχρι τώρα δε­δο­μέ­να και να παί­ξει έναν προ­ω­θη­τι­κό ρόλο για τη φοι­τη­τι­κή Αρι­στε­ρά εν γένει.

Όσον αφορά την πο­λι­τι­κή συ­γκυ­ρία, είναι δε­δο­μέ­νο πως η συ­νέ­χεια των πο­λι­τι­κών των μνη­μο­νί­ων και οι αλ­λα­γές που αυτά επι­φέ­ρουν στις σχο­λές μας, οδη­γούν το ση­με­ρι­νό πα­νε­πι­στή­μιο σε τε­ρά­στια προ­βλή­μα­τα υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης, αλλά και συ­νο­λι­κό­τε­ρης επί­θε­σης στα επαγ­γελ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα. Η διά­σπα­ση του ΦΠΨ, οι συγ­χω­νεύ­σεις των ΤΕΙ και η «πα­νε­πι­στη­μιο­ποί­η­σή» τους, αλλά και πολ­λές ακόμη αλ­λα­γές ανα­τρέ­πουν άρδην την ει­κό­να των ελ­λη­νι­κών πα­νε­πι­στη­μί­ων.

Η συ­ζή­τη­ση  κι­νή­θη­κε επί­σης γύρω από τη διε­θνή συ­γκυ­ρία και τα επι­κίν­δυ­να παι­χνί­δια των ιμπε­ρια­λι­σμών στα Βαλ­κά­νια και την Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο, με έμ­φα­ση στη Δη­μο­κρα­τία της Μα­κε­δο­νί­ας και τους χει­ρι­σμούς της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης. Φά­νη­κε να είναι κοι­νώς απο­δε­κτό ότι οι εξε­λί­ξεις αυτές έχουν με­τα­το­πί­σει τη συ­ζή­τη­ση προς τα δεξιά, ορί­ζο­ντας ένα δια­φο­ρε­τι­κό κλίμα και μέσα στις σχο­λές, ενι­σχύ­ο­ντας την ήδη επι­κρα­τού­σα τάση των φοι­τη­τών προς την απο­στρο­φή από την πο­λι­τι­κή.

Στο επί­πε­δο του σχε­δια­σμού των σχη­μά­των της ΑΡΕΝ, η δι­κτύ­ω­ση προ­σπά­θη­σε να κάνει έναν απο­λο­γι­σμό του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος και να ορί­σει εκ νέου τον πο­λι­τι­κό σχε­δια­σμό της. Δυ­στυ­χώς, φαί­νε­ται ότι η δυ­σκο­λία της επο­χής και το κλίμα μέσα στις σχο­λές πιέ­ζει και τις ίδιες τις αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις σε πιο με­τριο­πα­θείς το­πο­θε­τή­σεις, ανα­θε­ω­ρώ­ντας ου­σια­στι­κά πλή­ρως τις πρα­κτι­κές του φοι­τη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, οδη­γώ­ντας την στο να ανα­ζη­τεί συ­νε­χώς νέους τρό­πους πα­ρέμ­βα­σης (με αρ­κε­τά θολά επι­χει­ρή­μα­τα), αλλά και οπι­σθο­χω­ρή­σεις (θε­μα­τι­κές συ­νε­λεύ­σεις, συ­νε­λεύ­σεις ετών κλπ).

Ως Κόκ­κι­νο Δί­κτυο στις σχο­λές, δώ­σα­με έμ­φα­ση στη δια­τή­ρη­ση της πα­ρου­σί­ας των σχη­μά­των της ΑΡΕΝ μέσα στα πα­νε­πι­στή­μια, χωρίς να απο­μα­κρύ­νε­ται από τα μέσα με τα οποία η Αρι­στε­ρά κα­τά­φε­ρε να εδραιω­θεί και να παί­ξει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στο φοι­τη­τι­κό κί­νη­μα. Στο πλαί­σιο της συ­ζή­τη­σης για τη με­τω­πι­κή συ­νερ­γα­σία της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς έχει φανεί τα τε­λευ­ταία τρία χρό­νια, καθώς έχουν επι­χει­ρη­θεί κοινά σχή­μα­τα και κα­τε­βά­σμα­τα στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές, ότι έχει συ­γκρο­τη­θεί ένα πολύ ση­μα­ντι­κό μπλοκ με­ρί­δας της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς, το οποίο έχει κα­τα­φέ­ρει με ισό­τι­μους όρους να δη­μιουρ­γή­σει πε­τυ­χη­μέ­να εγ­χει­ρή­μα­τα.

Στην αντί­θε­τη πλευ­ρά, μία με­ρί­δα των ΕΑΑΚ, με σε­χτα­ρι­στι­κή λο­γι­κή, αντι­με­τω­πί­ζει τη με­τω­πι­κή συ­μπό­ρευ­ση με μα­ξι­μα­λι­σμό και μι­κροη­γε­μο­νι­κές πρα­κτι­κές. Σε αυτή την κα­τά­στα­ση, η ΑΡΕΝ οφεί­λει να παί­ξει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο, παίρ­νο­ντας ση­μα­ντι­κές πρω­το­βου­λί­ες προς την απο­φυ­γή του τέλ­μα­τος στο οποίο έχει εκ­πέ­σει η φοι­τη­τι­κή Αρι­στε­ρά. Δυ­στυ­χώς, η πλειο­ψη­φού­σα τάση μέσα στο πα­νελ­λα­δι­κό δι­ή­με­ρο απέ­φυ­γε να ορί­σει μία εναλ­λα­κτι­κή λύση, κά­νο­ντας βή­μα­τα πίσω ως προς τη με­τω­πι­κή συ­μπό­ρευ­ση των φοι­τη­τι­κών σχη­μά­των της Αρι­στε­ράς. Για ακόμη μία φορά ήρ­θα­με αντι­μέ­τω­ποι με το­πο­θε­τή­σεις που στε­ρού­νταν πο­λι­τι­κών κρι­τη­ρί­ων, με τις οποί­ες η ΑΡΕΝ αδυ­να­τεί να έχει κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στο προ­χώ­ρη­μα της συ­ζή­τη­σης το επό­με­νο διά­στη­μα.

Η ει­κό­να του πα­νελ­λα­δι­κού δι­η­μέ­ρου ήταν χωρίς μα­ζι­κό­τη­τα και η συ­ζή­τη­ση «χλια­ρή» και χα­ρα­κτη­ρί­στη­κε κυ­ρί­ως από την αδυ­να­μία να αντι­με­τω­πί­σει ου­σια­στι­κά τα ζη­τή­μα­τα και να κα­τα­λή­ξει σε συ­γκε­κρι­μέ­νο σχε­δια­σμό και κα­θή­κο­ντα που θα οδη­γού­σαν σε πρω­το­βου­λί­ες με στόχο τη δη­μιουρ­γία εναλ­λα­κτι­κής πρό­τα­σης για τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους. Εάν αυτή η κα­τά­στα­ση δεν «ανα­τρα­πεί», είναι αμ­φί­βο­λο το εάν η ΑΡΕΝ θα μπο­ρέ­σει να παί­ξει κά­ποιον ου­σια­στι­κό ρόλο στην ανα­συ­γκρό­τη­ση της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς.

Σε αντί­θε­ση με τη συ­ζή­τη­ση που διε­ξή­χθη, οι ίδιες οι σχο­λές στις οποί­ες πα­ρεμ­βαί­νει η δι­κτύ­ω­ση της ΑΡΕΝ, δέ­χο­νται δρι­μεία επί­θε­ση της κυ­βέρ­νη­σης τόσο στα επαγ­γελ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα, αλλά και στο ίδιο το άσυλο το οποίο ανοί­γει εκ νέου με ακόμη πιο αντι­δρα­στι­κούς όρους απ’ ό,τι στο πα­ρελ­θόν. Ακόμη, η χρο­νιά η οποία εξε­λίσ­σε­ται, φαί­νε­ται ότι θα με­τα­το­πί­σει τη συ­ζή­τη­ση των φοι­τη­τών στο επί­πε­δο της κε­ντρι­κής πο­λι­τι­κής, θέ­το­ντας το δί­λημ­μα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή ΝΔ και στους κόλ­πους των φοι­τη­τών/τριών, κάτι το οποίο θέτει ως κα­θή­κον τη δη­μιουρ­γία εναλ­λα­κτι­κής πρό­τα­σης, η οποία ανα­γκα­στι­κά συν­δέ­ε­ται με την πο­λι­τι­κή προ­σπά­θεια για την ανα­συ­γκρό­τη­ση της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς και το ξε­πέ­ρα­σμα του κα­τα­κερ­μα­τι­σμού της.

Οφεί­λου­με ως ΑΡΕΝ να προ­σπα­θή­σου­με από την επό­με­νη κιό­λας ημέρα να ορί­σου­με, μαζί με τα κομ­μά­τια της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς που «μοι­ρα­ζό­μα­στε» τους ίδιους προ­βλη­μα­τι­σμούς, την εναλ­λα­κτι­κή μας πρό­τα­ση, χτί­ζο­ντας αντι­στά­σεις τόσο μέσα στους κοι­νω­νι­κούς χώ­ρους, όσο και στην υπό­λοι­πη κοι­νω­νία, απα­ντώ­ντας στα προ­βλή­μα­τα των σχο­λών μα­χη­τι­κά και οι­κο­δο­μώ­ντας –και μέσα από αυτή τη δια­δι­κα­σία– μα­ζι­κή ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρή εναλ­λα­κτι­κή στο δί­λημ­μα Τσί­πρας ή Μη­τσο­τά­κης.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά