ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΡΙΝΕΙ ΝΟΜΙΜΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ !

Είναι γνωστή στον ελληνικό λαό η πρόσφατη παρέμβαση του Eurogroup στο θέμα του Ελληνικού και σε αυτό των πλειστηριασμών. Το Eurogroup πίεσε ανεπίτρεπτα, με όπλο την καθυστέρηση εκταμίευσης της δόσης των 5,7 δις ευρώ μέχρις ότου η Επιτροπή του ΣτΕ εκδώσει απόφαση για το ΠΔ. Δεν πρόκειται μόνο για την κατάργηση της κυριαρχίας της χώρας που επιβάλλουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις αλλά και για ωμές παρεμβάσεις στη λειτουργία της δικαιοσύνης, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση, εναρμονίστηκε με τις επιθυμίες του Eurogroup τόσο ως προς τη διαδικασία όσο και ως προς το περιεχόμενο του ΠΔ.  

Α.  Κάθε κυβέρνηση επικαλούμενη λόγους σοβαρού δημοσίου συμφέροντος - παλαιότερα στην περίπτωση των Ολυμπιακών Αγώνων, σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών δεσμεύσεων, ακόμα χειρότερα αύριο και στο μέλλον - ψηφίζει νόμους όπως αυτόν για το Ελληνικό (4062/2012), οι οποίοι ανατρέπουν τον σχεδιασμό των πόλεων. Μετατρέπει έτσι προβλεπόμενους για κοινή χρήση χώρους σε οικόπεδα εντατικής οικοδομικής εκμετάλλευσης, καταργώντας νόμους που ισχύουν για όλη τη χώρα και το σύνολο των κατοίκων της.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με την Επιτροπή που συνέστησε για την εξέταση της νομιμότητας του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος σε εφαρμογή του 4062/2012 στο Ελληνικό έκρινε, χωρίς καμιά παρατήρηση, ότι  το σχέδιο στο σύνολό του είναι νόμιμο και σύμφωνο με το Σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο !

Β.  Η απόφαση του ΣτΕ για το Ελληνικό, υιοθετώντας πλήρως την επιχειρηματολογία της μελέτης του επενδυτή που αγοράζει αντί πινακίου φακής δημόσια έκταση όσο ένας δήμος της Αθήνας, αναγάγει το επιχειρηματικό σε δημόσιο συμφέρον. Δέχεται δηλαδή ότι αυτό που έλειπε στην Αττική είναι η εντατική δόμηση και τα ψηλά κτίρια που στεγάζουν κατοικίες και όλες τις δυνατές χρήσεις εμπορίου, αναψυχής, υπηρεσιών, αθλητισμού, πολιτισμού, καζίνο, κ.λπ. Αποσιωπά αυτό που ο απλός κόσμος ξέρει :

• Ότι η Αθήνα έχοντας εξαπλωθεί σε όλο το λεκανοπέδιο στερείται ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων, πάρκων, κ.λπ. ενώ εκκρεμεί η συστηματική απόδοση του παραλιακού μετώπου στους κατοίκους και τους επισκέπτες.
• Ότι η κοινωνικότητα της πόλης στηρίζεται στις σχέσεις των κατοίκων - γειτόνων και πλήττεται από τα ψηλά κτίρια, τις 16όροφες πολυκατοικίες και τους ουρανοξύστες, τη γκετοποίηση αλλοδαπών αγοραστών στις νέες προνομιούχες συνοικίες.
• Ότι οι χρήσεις που προβλέπει το Σχεδίου στο Ελληνικό είναι ήδη υπερκορεσμένες στο σύνολο της Αττικής και θα ανταγωνιστούν, επ’ ωφελεία του επενδυτή, τις σημερινές λιμνάζουσες οικονομικές λειτουργίες με σοβαρότατες κοινωνικές συνέπειες.

Γ. Το κείμενο των πρακτικών νομιμοποιεί σημαντικές επιλογές του Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης (ΣΟΑ), ασύμβατες με το Σύνταγμα, τους νόμους της χώρας και το Ενωσιακό Δίκαιο. 

• Παραβιάζεται πρόδηλα η Οδηγία 2001/42/EΚ σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, καθώς το σχέδιο για το Ελληνικό εγκρίθηκε χωρίς να έχει προηγηθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).

Απαράδεκτα το πρακτικό υποστηρίζει ότι το ΣΟΑ θα μπορούσε να αναπτυχθεί με το  Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας που ίσχυε όταν ψηφίστηκε ο νόμος 4062/2012 (σημείο 64) ή ότι ο νόμος που ορίζει τη δόμηση στο χώρο, τα ύψη ή την πολεοδόμηση του παραλιακού μετώπου όρισε απλά το πλαίσιο μιας διαδικασίας (σημείο 56). Με τον τρόπο αυτό και άλλους επιδιώκει να ξεπεράσει την έλλειψη της επιβαλλόμενης από το Ελληνικό και Ενωσιακό Δίκαιο, Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Μελέτης ήδη από την περίοδο 2012.

• Στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας αναιρείται όλο το πλέγμα προστασίας  που μέχρι σήμερα εξασφάλιζε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα και την προστασία του θαλάσσιου και παραθαλάσσιου περιβάλλοντος. Γίνεται αποδεκτή η θεσμοθέτηση αποκλειστικών χρήσεων, όπως ξενοδοχεία, νέα μαρίνα και παραθαλάσσια οικόπεδα. Γίνεται αποδεκτό να κτίζονται εμπορικά κέντρα, ουρανοξύστες κατοικιών, να καταργείται πλήρως το προεδρικό διάταγμα των ακτών (ΦΕΚ254/Δ/2004) και τα 600 στρεμμάτων με χαρακτηρισμό μητροπολιτικού πρασίνου και παράκτιων Πάρκων.  
• Ως προς το «υπέρμετρο του ύψους το κτιρίων που δεν συνάδει με το Αττικό Τοπίο», όπως διατύπωσε ομόφωνα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (5/9/2017), το κείμενο των πρακτικών διεισδύει στα πρακτικά του ΚΑΣ (!) για να αποδομήσει τον ενοχλητικό αυτό όρο για τη νομική ασφάλεια του σχεδίου. Αντίθετα με τα αναφερόμενα (σημείο 77) ότι τα ύψη προβλημάτισαν ορισμένα μέλη της Επιτροπής, ουδείς διαφώνησε τελικά ως προς το απαράδεκτο των ψηλών κτιρίων. Σε κάθε περίπτωση το Αττικό Τοπίο βλάπτεται υπέρμετρα από το σχέδιο, το οποίο αντίκειται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Φλωρεντίας για την προστασία του τοπίου.
• Σχετικά με το φερόμενο ως Μητροπολιτικό Πάρκο το κείμενο των πρακτικών παρακάμπτει, χωρίς να εξηγεί, το ότι το αποκαλούμενο πάρκο είναι μόλις το 1/3 αυτού που περιλαμβάνεται στο εγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο, δηλαδή μόλις 668 στρ.
• Η διοίκηση συστηματικά αναίρεσε όλες τις δεσμεύσεις για την έκταση. Αποχαρακτήρισε δασικές εκτάσεις, επέτρεψε την κατεδάφιση ιδιαίτερα αξιόλογων κτιρίων παρά τις προβλέψεις ακόμη και του νέου Ρυθμιστικού της Αθήνας, αναίρεσε την προστασία κηρυγμένων διατηρητέων κτιρίων (ΦΕΚ 181/ΑΑΠ/2013).
• Μια ιδιωτική πόλη δημιουργείται εντός της Αθήνας στην οποία αναιρούνται οι αρμοδιότητες των Δήμων και αντικαθίστανται από φορέα ελεγχόμενο από τον επενδυτή. Αυτή η θεμελιώδης θεσμική ανατροπή δεν απασχόλησε την Επιτροπή και δεν περιλαμβάνεται τίποτε σχετικό στο πρακτικό.

Τα παραπάνω και άλλα πολλά είχαν τεθεί υπ’ όψιν της διοίκησης και του Συμβουλίου από την Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό στη διαβούλευση που διενεργήθηκε τον Αύγουστο του 2017 και επίσης κατατέθηκαν με υπόμνημα 521 φορέων και προσώπων στην Επιτροπή του ΣτΕ για την προέγκριση του ΣΟΑ.  

Ορισμένοι μπορεί να θεωρούν μάταια την προσπάθεια αναίρεσης των αποφάσεων που έχουν αυθαίρετα ληφθεί από το 2014 με την έγκριση του επενδυτικού σχεδίου της μοναδικής κατατεθείσας προσφοράς και τη δέσμευση της διοίκησης ως προς την υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Για μας ο αγώνας ώστε να ανατραπούν τα καταστροφικά για την Αττική σχέδια στο Ελληνικό θα συνεχιστεί μέχρι τέλους. Άλλωστε μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίδεται.

Σκίτσο του Τάσου Αναστασίου, Αυγή, 23/2/2018