Επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, ειδικά με τη ΝΔ και τον Κυριάκο, ας δούμε κάποιες ‘’συμπτώσεις’’ που συνέπεσαν εσχάτως στο Ισραήλ και την Ελλάδα και έχουν ως θύματά τους τις λεγόμενες ‘’μειονότητες’’ ή τους πολίτες ‘’δεύτερης κατηγορίας’’ ή τους ‘’αντεθνικώς δρώντες’’ κατά τις όχι και τόσο παλιές, αλλά πολύ σύγχρονες εκδοχές της ακροδεξιάς.
Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη όρεξη να ασχοληθώ ξανά με τις εκλογές στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο να γράψω οτιδήποτε πριν από τις κάλπες στις 25 του Ιούνη, ίσως και μετά από αυτές.
Όμως οι τελευταίες εξελίξεις, ο τρόπος, οι μέθοδοι, η δημόσια επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκαλούν εύλογο ενδιαφέρον, καθώς και ανάλογη αν θέλετε αγανάκτηση και οργή. Κι αυτό, γιατί ολοφάνερα και παρά τις ελλαδικές προσλαμβάνουσες από το μαύρο παρελθόν της Δεξιάς και γενικότερα του ελλαδικού αστισμού, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τα θέματα των μειονοτήτων, είτε αναγνωρισμένων είτε ‘’αόρατων’’ είτε ‘’εξαφανισμένων’’ είτε ‘’ανύπαρκτων’’ [‘’Μουσουλμάνοι’’, Εβραίοι, Τούρκοι, Πομάκοι, Τσάμηδες, (σλαβο)Μακεδόνες, λοιποί ‘’ανεπιθύμητοι συμπατριώτες’’] αυτό που συμβαίνει με τη και στη δυτική Θράκη αρχίζει και αποκτάει διαστάσεις και ομοιότητες με μία άλλη πολύ γειτονική στην Ελλάδα πραγματικότητα. Πάρα πολύ άσχημες διαστάσεις και ομοιότητες, και μάλιστα πολύ σύγχρονες, ‘’εξαιρετικές’’ και νεοφασιστικές για να θεωρηθούν, τηρουμένων των αναλογιών, απλές συμπτώσεις, όλα όσα κυκλοφορεί, διαδίδει και ‘’πουλάει’’ στην προεκλογική αγορά η ΝΔ.
Αναφερόμαστε σε όσα συντελούνται τις τελευταίες εβδομάδες αν όχι τους τελευταίους μήνες στο Κράτος του Ισραήλ, όπου ένα κύμα βίας και δολοφονιών, ανεξιχνίαστων στο σύνολό τους, έχει χτυπήσει τις αραβικές πόλεις και γειτονιές της επικράτειας. Από τις αρχές της χρονιάς, τουλάχιστον 91 (το Αλ Τζαζίρα, σε δικό του απολογισμό, μιλάει για τουλάχιστον 102) Ισραηλινοί αραβικής καταγωγής και ανεξαρτήτως θρησκεύματος, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, έχουν δολοφονηθεί, εκτελεστεί και πυροβοληθεί στη μέση του δρόμου και ακόμη και μέρα μεσημέρι, χωρίς η αστυνομία να έχει μπει ιδιαιτέρως στον κόπο να συλλέξει στοιχεία είτε για τους δράστες είτε κυρίως για τον ακριβή αριθμό των θυμάτων, καθώς άγνωστο πόσοι άλλοι έχουν απλώς ‘’εξαφανιστεί’’.
Η επίσημη θέση της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Μπενγιαμίν Νετανιάχου είναι πως οι άραβες Ισραηλινοί είτε έχουν πέσει θύματα του οργανωμένου εγκλήματος είτε ‘’σκοτώνονται μεταξύ τους επειδή είναι στη φύση τους’’ όπως καταγράφηκε on camera να λέει στον ‘’πιο ακροδεξιό κι από την ακροδεξιά’’ υπουργό Εσωτερικής Ασφαλείας, Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ, ο γενικός διοικητής της αστυνομίας, Κόμπι Σαμπτάι, μία συνομιλία που τοποθετείται στα τέλη του περασμένου Απριλίου.
Το καινούργιο όσο και δηλητηριώδες φρούτο στην όλη εκρηκτική κατάσταση είναι το γεγονός πως για να καταπολεμήσει τάχα την κατάσταση, έπειτα από το χρονικά τελευταίο μακελειό στη Γαλιλαία με έξι νεκρούς στις 8 Ιουνίου, η κυβέρνηση Νετανιάχου ανακοίνωσε στις 11 Ιουνίου την πρόθεση της να αναθέσει την ‘’επιτήρηση’’, την ‘’αστυνόμευση’’ και τον ‘’προσωρινό έλεγχο’’ των αραβικών συνοικιών και πόλεων στις μυστικές υπηρεσίες ασφαλείας και συγκεκριμένα, τη Σιν Μπετ. Αυτή τη στιγμή, και τυπικά, οι μυστικές υπηρεσίες του Κράτους του Ισραήλ (Μοσάντ, Σιν Μπετ/Σαμπάκ) δεν έχουν δικαίωμα δράσης εντός της κρατικής επικράτειας. Το νομικό επιχείρημα, βέβαια, προκαλεί γέλια στους Άραβες πολίτες του Ισραήλ, καθώς όπως υποστηρίζουν δικηγόροι και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως ο Ζαουσάν Ζαχέρ ‘’η Σιν Μπετ έχει εμπλοκή εδώ και χρόνια στις ζωές των Αράβων Ισραηλινών, καθώς αυτοί θεωρούνται ύποπτος εσωτερικός εχθρός ήδη από το 1948, έτος ίδρυσης του Κράτους του Ισραήλ. Μας κατασκοπεύουν, συλλέγουν πληροφορίες, έχουν δίκτυα παρακολούθησης και το γνωρίζουμε’’.
Όπως είναι γνωστό και το γεγονός ότι η Σιν Μπετ είναι ο προνομιακός διαχειριστής του κατασκοπευτικού λογισμικού, Πήγασος (Pegasus), που μπορεί να ‘’κλειδώσει’’ έναν ύποπτο για ‘’αντεθνική δράση’’ σε κάθε πιθανή συσκευή επικοινωνιών, ψυχαγωγίας και διασκέδασης που αυτός διαθέτει, αρκεί να έχει διαδικτυακή σύνδεση – από το κινητό τηλέφωνο έως τη smart τηλεόρασή του.
Όμως η δεδηλωμένη πρόθεση του Νετανιάχου να αναθέσει τον ‘’προσωρινό έλεγχο’’ των αραβικών συνοικιών σε ολόκληρο το Ισραήλ στη Σιν Μπετ, είναι μία οφθαλμοφανής ‘’ποιοτική αναβάθμιση’’ του όλου πλαισίου που διέπει τις τεταμένες σχέσεις των αράβων Ισραηλινών ειδικά με τις τελευταίες κυβερνήσεις συνεργασίας όπου πρωταγωνιστεί το Λικούντ, αν σκεφθεί κανείς όχι απλώς την ‘’ιστορικά’’ κατώτερη θέση πολίτη δεύτερης κατηγορίας που επιφυλάσσεται στο 20% του πληθυσμού του Ισραήλ (σχεδόν δύο εκατομμύρια είναι οι Ισραηλινοί αραβικής καταγωγής) αλλά τον ισχύοντα από τον Αύγουστο του 2018, φυλετικό Νόμο περί Εθνους όπου διαδηλώνεται ο ‘’καθαρά εβραϊκός χαρακτήρας’’ του Κράτους του Ισραήλ, με ό,τι αυτός έφερε στην επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση των Αράβων που είδαν να επιδεινώνονται ειδικά οι εργασιακές τους συνθήκες ακόμη και στις πλέον παρακατιανές δουλειές – κατάσταση που έφερε από το παράθυρο και την περαιτέρω εκρηκτική αύξηση της φτώχειας και την αλματώδη άνοδο της εγκληματικότητας στις συνοικίες τους.
Αντί πολλών, συνιστώ επί τούτου το συγκλονιστικό άρθρο της δημοσιογράφου Άιρις Λεάλ, που δημοσιεύτηκε ‘’ζεστό’’ στις 11 Ιουνίου στη ‘’Χααρέτζ’’ με τον εύγλωττο τίτλο : Το αίμα των Αράβων Ισραηλινών βρίσκεται στα χέρια του Νετανιάχου.
Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι, το Κράτος του Ισραήλ ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 έχει δομήσει την οικονομία του πάνω στην κατασκευή ‘’περιττών πληθυσμών’’ και ‘’καταστάσεων εθνοφυλετικής εξαίρεσης’’ είτε αυτές αφορούσαν σχεδόν παγιωμένα το απαρτχάιντ των Παλαιστινίων είτε αργά αλλά σταθερά και των αράβων Ισραηλινών. Είναι μία οικονομία της ασφάλειας, της επιτήρησης, της κατασκευής ενόχων και εχθρών, της μόνιμης εξαίρεσης, μία οικονομία στρατιωτικοποιημένη, πειθαρχική, στρατοπεδευτική.
Κακά τα ψέματα, όταν κάποιοι και στην Ελλάδα χειροκροτούν και υποστηρίζουν το τείχος στον Έβρο (πατέντα αποτροπής και ελέγχου βγαλμένη από τα εγχειρίδια των Ισραηλινών στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, που έχει επεκταθεί σε όλον τον κόσμο με πρώτα τα σύνορα της Αμερικής με το Μεξικό) και επιδοκιμάζουν τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, όπως κάποτε επιδοκίμαζαν την άγρια εργασιακή εκμετάλλευση των αλλοδαπών εργατών γης, θα έπρεπε να το περιμένουν πως θα ξαναερχόταν η ώρα και η στιγμή που περιττός ‘’άλλος’’ θα ήταν κάποιος εντός της ‘’εθνικής σφαίρας’’ της κατά τα άλλα ημετέρας πατρίδας… Ωρα είναι λοιπόν να αναβιώσουν τα εσωτερικά σύνορα και στην Ξάνθη και τη Ροδόπη, επειδή η ελλαδική ακροδεξιά, το ελλαδικό παρακράτος, ο αστισμός γενικότερα ‘’ανακάλυψαν’’ εκ νέου τους ‘’εσωτερικούς εχθρούς’’, τους υπαγόμενους στη δικαιοδοσία της ΚΥΠ – συμπτωματικά, τις ίδιες μέρες με τα παραπάνω περιγραφόμενα δραματικά γεγονότα στο Ισραήλ.
[Παρεμπιπτόντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει παρακάνει τελευταία με τις εξόχως δηλωτικές αντιγραφές και τις απόλυτα κακόπιστες απομιμήσεις ξένων ηγετών. Σε συνέντευξή του στην ‘’Καθημερινή της Κυριακής’’ και τον Αλέξη Παπαχελά, ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής του πολιτικής (έχει και τέτοια!;) δεν πρόκειται να υποκύψει στις απόψεις των ‘’Ιλουμινάτι της οικολογίας’’. Την ίδια φράση είχε χρησιμοποιήσει δύο φορές ο Αυστραλός πρώην πρωθυπουργός, Σκοτ Μόρισον που ανήκε στο Φιλελεύθερο Κόμμα της χώρας. Λίγο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας κόβιντ19 και κατά την έναρξη των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού 2019-2020 (θυμίζουμε ότι οι Αντίποδες έχουν καλοκαίρι από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο) πυρκαγιές που κράτησαν δύο μήνες και κατέκαψαν έκταση εκατοντάδων χιλιάδων τετραγωνικών μιλίων, όση περίπου είναι η έκταση της Βρετανίας, ο Μόρισον έκανε διακοπές στη Χαβάη. Επέστρεψε άρον-άρον λόγω της γενικής κατακραυγής και μπροστά στις επιθέσεις του Τύπου επειδή ακόμη και η εκλογική του περιφέρεια στην Νέα Νότια Ουαλία είχε γίνει στάχτες ενώ αυτός παραθέριζε, ο Μόρισον είπε το αμίμητο : ‘’Είχα δικαίωμα να κάνω διακοπές με τα παιδιά μου, ήταν μία υπόσχεση που έπρεπε να κρατήσω ό,τι κι αν λένε οι Ιλουμινάτι της οικολογίας’’. Μερικές εβδομάδες μετά, σε ένα οικονομικό συνέδριο, ο Μόρισον υπεραμύνθηκε της περιβαλλοντικής του πολιτικής υποστηρίζοντας ότι η Αυστραλία δεν ήταν διατεθειμένη να εφαρμόσει ‘’πλήρως’’ τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα και να εγκαταλείψει άμεσα τον άνθρακα και τις εξορύξεις που τις αποφέρουν 35 δισεκατομμύρια δολάρια επειδή ‘’ό,τι κι αν λένε οι Ιλουμινάτι της οικολογίας, η Αυστραλία μόνη της δεν μπορεί να σταματήσει την κλιματική αλλαγή’’. Μάλλον αντίστοιχου επιπέδου θα είναι και η περιβαλλοντική πολιτική του Μητσοτάκη για να επικαλείται στην ‘’Καθημερινή’’ τον Αυστραλό πρωθυπουργό χωρίς να τον κατονομάζει].
