Συνέντευξη με τον Αντώνη Νταλακογιώργο, πρόεδρο της ΠΕΝΕΝ
Στις 22 – 25 Οκτώβρη οι Ναυτεργάτες κατέβηκαν σε απεργία. Ποια είναι η κατάσταση στον κλάδο όπου οι εφοπλιστές κάνουν πάρτι σε κέρδη και ευκαιρίες και τι απαιτούν οι Ναυτεργάτες;
Τα Ναυτεργατικά προβλήματα παραμένουν άλυτα και συνεχώς οξύνονται ως αποτέλεσμα της πολιτικής κυβέρνησης – εφοπλιστών.
Αυτή η πολιτική έχει στο επίκεντρο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των Ναυτιλιακών επιχειρήσεων.
Συνεχώς παρέχονται προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο για να θωρακίσει και να γιγαντώσει τα κέρδη του και από την άλλη επιχειρούν μια μετωπική επίθεση στα εναπομείναντα Ναυτεργατικά δικαιώματα που επιδιώκουν να πάρουν πίσω.
Αυτό καταγράφεται στα εργασιακά, στα κοινωνικό – ασφαλιστικά, στα συνδικαλιστικά και στις ΣΣΕ.
Η ΠΕΝΕΝ στην απεργία ανέδειξε αυτά τα προβλήματα και διατύπωσε ένα διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων που συμπυκνώνονται στα παρακάτω:
Υπογραφή ΣΣΕ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, λύσεις στα εργασιακά, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων στην επάνδρωση και οργανικές συνθέσεις καθώς και στα συνταξιοδοτικά μας.
Η ΠΕΝΕΝ έκανε μια οργανωμένη καμπάνια ενημέρωσης για την προετοιμασία της απεργίας της. Υπολογίζετε στην κινητοποίηση και το σκέφτεστε ως επόμενα βήματα;
Θεωρούμε ότι η οργάνωση, η προετοιμασία, η ενημέρωση, η επικοινωνία στο διάστημα πριν την απεργία ήταν άψογη, γεγονός που φάνηκε τόσο στην απεργιακή μας συγκέντρωση, όσο και στην καθολική συμμετοχή του κλάδου μας στην 4ημερη απεργία.
Η απήχηση της γραμμής μας είναι πολύ ευρύτερη των μελών μας και αυτή συσπειρώνει την πλειοψηφία των πληρωμάτων σε όλες τις κατηγορίες πλοίων εσωτερικού.
Το μεγάλο πρόβλημα που ανέδειξε και αυτή η απεργία είναι η αναντιστοιχία ανάμεσα σε μια συμβιβασμένη ηγετική ομάδα (ΠΝΟ) και στις αγωνιστικές διαθέσεις των Ναυτεργατών.
Μια ηγεσία η οποία αποδεικνύεται εξαρτημένη από το εφοπλιστικό κεφάλαιο και την εκάστοτε κυβερνητική αντεργατική ναυτιλιακή πολιτική.
Η υπογραφή της ΣΣΕ πολύ κάτω από τα μισθολογικά αιτήματα (που η ίδια η ΠΝΟ είχε θέσει), η εγκατάλειψη σημαντικών οικονομικών και κλαδικών αιτημάτων, η άτακτη υποχώρηση της στις διεκδικήσεις που αφορούσαν την κυβέρνηση και το ΥΕΝ δείχνει για άλλη μια φορά την ανάγκη οι Ναυτεργάτες, από τα κάτω, μέσα στα πλοία να πάρουν στα δικά τους χέρια τα αιτήματα και να δείξουν την αντιπαράθεση τους με την πολιτική κυβέρνησης – εφοπλιστών.
Η κατάσταση στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα γίνεται ακόμη πιο δύσκολη για τα Ναυτεργατικά δικαιώματα με δεδομένη την πλήρη αδυναμία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ να ακολουθήσουν μια άλλη πορεία, αυτή της αποφασιστικής και αγωνιστικής υπεράσπισης των Ναυτεργατών.
Αυτό δημιουργεί αντικειμενικά τις προϋποθέσεις η ΠΕΝΕΝ να αναλάβει αυτόν το ρόλο συσπειρώνοντας και κινητοποιώντας τους Ναυτεργάτες όλων των ειδικοτήτων.
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο συμβάλει ενεργά στην γενοκτονία των Παλαιστινίων εφοδιάζοντας με καύσιμα το Ισραήλ, ενώ βάζει σε κίνδυνο τις ζωές των πληρωμάτων επιμένοντας να επιχειρεί στην Ερυθρά Θάλασσα. Μπορείς να μας πεις περισσότερα για αυτή την συνενοχή και την δράση της ΠΕΝΕΝ πάνω σε αυτά τα ζητήματα;
Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο μας αποδεικνύει και αυτή τη φορά ότι όπου οσμίζεται κέρδη είναι το πρώτο που επιδιώκει να τα διεκδικήσει και να τα αποκτήσει.
Καθόλου λοιπόν τυχαίο ότι την στιγμή που οι μεγαλύτεροι διεθνείς Ναυτιλιακοί κολοσσοί που έχουν containerships αλλά και δεξαμενόπλοια έχουν αποχωρήσει από τα δρομολόγια μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και το τυχοδιωκτικό ελληνικό κεφάλαιο εξακολουθεί να στέλνει τα πληρώματα στο στόμα του λύκου στην Ερυθρά Θάλασσα η οποία είναι η πιο επικίνδυνη πολεμική ζώνη στον πλανήτη για τα πλοία.
Είναι αυτοί που απαίτησαν από την κυβέρνηση να συμμετάσχει ενεργά στην επιχείρηση «ASPIDES» στέλνοντας διαδοχικά στην περιοχή τις φρεγάτες «ΥΔΡΑ» και «ΨΑΡΑ» για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και αυτά του ιμπεριαλιστικού μπλοκ, ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε.
Αυτή την θανάσιμη εμπλοκή την έχουμε ως ΠΕΝΕΝ καταδικάσει οργανώνοντας για το σκοπό αυτό σειρά κινητοποιήσεων προς την ΕΕΕ, το ΥΕΝ, την ισραηλινή ZIM και πρόσφατα στους Αγίους Θεοδώρους για τα στρατιωτικά καύσιμα που τροφοδοτεί η επιχείρηση Βαρδινογιάννη (MOTOR OIL) τον ισραηλινό στρατό συμμετέχοντας έτσι στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Αντιμετωπίζουμε την εργοδοτική ασυδοσία στο εσωτερικό και την συνενοχή στην γενοκτονία στην Παλαιστίνη με μια κυβέρνηση αποφασισμένη να συνεχίσει να στηρίζει αυτή την πολιτική. Πως βλέπεις την συνέχεια της εργατικής αντίστασης και της αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη;
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η εμπλοκή της χώρας μας στο πλευρό των ΗΠΑ – Ε.Ε. κατά του Παλαιστινιακού λαού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την λαϊκή θέληση, εξυπηρετεί τα στρατηγικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στην περιοχή και η μετατροπή της χώρας μας σε μια απέραντη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την χώρα και το λαό μας.
Το φασιστικό – σιωνιστικό καθεστώς χάρη σε αυτήν τη στήριξη και βοήθεια πραγματοποιεί επί ένα χρόνο την μεγαλύτερη σφαγή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά του Παλαιστινιακού λαού.
Επιβάλλεται οι κινητοποιήσεις και οι δράσεις κατά της εμπλοκής της χώρας μας στο γενοκτονικό πόλεμο στην Παλαιστίνη να ενταθούν, να πολλαπλασιαστούν, να αποκτήσουν μεγαλύτερη μαζικότητα και διάρκεια ώστε να αυξηθεί η πίεση προς την κυβέρνηση και να σταματήσει την βοήθεια προς το σιωνιστικό καθεστώς.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλουμε με όλες τις δυνάμεις μας.
*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αριστερά
