Τα προσφυγικά τείχη της Άγκυρας

Την ώρα που οι ευρωπαίοι ηγέτες συνεδρίαζαν για μια ακόμη φορά χωρίς απτά, ανακουφιστικά και προστατευτικά αποτελέσματα για τους πρόσφυγες, και ενώ έστρεφαν (ξανά) τα βέλη της – σχετικά πιο ήπιας – κριτικής του για την τακτική της Τουρκίας στο θέμα, η Άγκυρα προχώρησε σε ορισμένες κινήσεις που αφενός αποδεικνύουν ότι ακολουθεί πιστά τα ευρωπαϊκά πρότυπα και «κεκτημένα» μπροστά στο δράμα των προσφύγων. Έτσι λοιπόν, από την παρακολούθηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης των γειτόνων μας και τις ανταποκρίσεις ξένων, ειδησεογραφικών πρακτορείων μαθαίνουμε τα εξής :

1. Η Τουρκία έχει ξεκινήσει εδώ και μέρες, τις εργασίες κατασκευής ενός γιγαντιαίου τείχους μήκους 81 χιλιομέτρων και ύψους τριών μέτρων,  στα σύνορα με τη Συρία και ακριβώς στις βασικές διόδους και τα περάσματα των προσφύγων. Το τείχος ανεγείρεται από τις ειδικές μονάδες μηχανικού του τουρκικού στρατού, στην πραγματικότητα αποτελεί συναρμολόγηση προκατασκευασμένων τμημάτων, προκειμένου να επιταχυνθεί η κατασκευή του, θα διαθέτει φυλάκια σε προκαθορισμένες αποστάσεις, κάμερες ασφαλείας και – όπου κριθεί σκόπιμο – διπλή σειρά από συρματόπλεγμα. Ως πρότυπο έργο, θεωρείται το αντίστοιχο τείχος στα σύνορα ΗΠΑ και Μεξικού, ενώ τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι «το τείχος δεν θα μειώσει απαραίτητα τον αριθμό εκείνων, που θα θελήσουν να φθάσουν μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη, αλλά ότι θα τους αναγκάσει να αναζητήσουν δυσκολότερο πέρασμα είτε προς τον Λίβανο είτε προς τη θάλασσα». Αν σε ορισμένους παρατηρητικούς οι δηλώσεις θυμίζουν τον κυνισμό και τη μισανθρωπία και Ελλήνων πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων, προφανώς δεν υπάρχει απλώς… σύμπτωση.  
2. Οι Σύροι, Χαλδαίοι και Αρμένιοι πρόσφυγες οι οποίοι είναι και χριστιανοί στο θρήσκευμα «αναγκάζονται να κρύβουν τις θρησκευτικές τους προτιμήσεις ή την καταγωγή τους στις επαρχίες και τις πόλεις, όπου εγκαθίστανται στην Ανατολία, όπως το Αφιόν Καραχισάρ, το Ερζερούμ, τη Γιοζγκάτ και την Αμάσεια», σύμφωνα με τα τουρκικά ρεπορτάζ. Και αυτό γιατί η καθημερινότητα τους ειδικά στις συναλλαγές τους με το τουρκικό δημόσιο φανερώνει προκαταλήψεις, δυσφορία και έντονη επιφυλακτικότητα. Ειδικά για όσους έχουν και αρμενική καταγωγή η ανοιχτή εχθρότητα υπηρεσιών και πολιτών δεν κρύβεται, καθώς οι περιοχές που εγκαθίστανται υπήρξαν επίκεντρο της γενοκτονίας του 1915 – παρότι βέβαια τα τουρκικά ΜΜΕ αποφεύγουν να χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο. Σε κάθε περίπτωση όμως και διόλου τυχαία, το τελευταίο τρίμηνο έχουν κατατεθεί πάνω από 45.000 αιτήσεις μετεγκατάστασης και ασύλου για τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστρία, αποκλειστικά από χριστιανούς Σύρους και Αρμένιους, που δεν θεωρούν ότι μπορούν να παραμείνουν στην Τουρκία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα σχετικά ρεπορτάζ υπήρξαν από τα πιο δημοφιλή σε αναγνωσιμότητα στο τουρκικό διαδίκτυο το τελευταίο διήμερο.
3. Σε ειδική συνέντευξη Τύπου, ο υπουργός Εσωτερικών, Εφκάν Αλά, προανήγγειλε την άμεση ίδρυση ειδικής μονάδας επέμβασης για τη «συνοριακή ασφάλεια», με αφορμή «την κατάσταση στα σύνορα (σ.σ. και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…)». Η νέα αυτή μονάδα «πολιτικής προστασίας και άμεσης επέμβασης» θα συγκεντρώσει και θα ενοποιήσει προϋπάρχουσες ειδικές μονάδες συνοριοφυλακής, από τα τελωνεία, την ακτοφυλακή και την αστυνομία, καθώς και αερομεταφερόμενες μονάδες του στρατού, προκειμένου, όπως τονίστηκε «να ιδρυθεί ένα ενιαίος μηχανισμός πολιτικής προστασίας των συνόρων, με κοινό συντονιστικό κέντρο και διάρθρωση». Οποιαδήποτε ομοιότητα με το σχέδιο μετεξέλιξης της Frontex σε ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή, μάλλον είναι… συμπτωματική.

Με όλα τα παραπάνω, η Τουρκία δείχνει πραγματικά έτοιμη να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή «οικογένεια» των χωρών που έχουν υψώσει φράκτες και τείχη στα σύνορα (Ελλάδα, Ισπανία, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ουγγαρία, Σλοβενία, Κροατία), που έχουν εξάψει τα ρατσιστικά και μισαλλόδοξα πάθη εναντίον των προσφύγων και έχουν σπεύσει να καθιερώσουν ειδική νομοθεσία και ειδικές μονάδες στρατοχωροφυλακής προκειμένου να μιλήσουν στη νέα γλώσσα της «ασφάλειας» και της «αντιτρομοκρατίας». Επίσης και ολοφάνερα, τα 3 δις που η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δώσει στην κυβέρνηση Νταβούτογλου για να «διαχειριστεί» τις «προσφυγικές ροές» έχουν αρχίσει να πιάνουν τόπο… 

Φαντάζομαι ότι για αυτές τις εξελίξεις είναι υπερήφανοι και ορισμένοι της υποτιθέμενης δικής μας «Αριστεράς», που ήθελαν και  θέλουν να αναδείξουν την Τουρκία στον χωροφύλακα και τον δεσμοφύλακα των προσφύγων της Μέσης Ανατολής, με αντάλλαγμα να μη φθάνουν οι δυστυχισμένοι, κατατρεγμένοι και καταδιωκόμενοι άνθρωποι στην πόρτα μας.