Παραθέτουμε 2 κείμενα αναγνωστών μας για τις αντιδράσεις κατοίκων του Αιγάλεω, μπροστά στην απόφαση του Δήμου για ανέγερση βρεφονηπιακού σταθμού στο χώρο του Μπαρουτάδικου

Το πρό­σχη­μα της κοι­νω­νι­κής πο­λι­τι­κής σε βάρος του πε­ρι­βάλ­λο­ντος.

Κοι­νω­φε­λή έργα σε ελεύ­θε­ρους κοι­νο­χρή­στους χώ­ρους πρα­σί­νου; Όχι ευ­χα­ρι­στώ!

Το Αι­γά­λεω είναι ένας δήμος της Δυ­τι­κής Αθή­νας κυ­ρί­ως με ερ­γα­τι­κό πλη­θυ­σμό (Στοι­χεία ΕΛ­ΣΤΑΤ: 1991: 78.563, 2001: 77.917, 2011: 69.660). Πα­λαιό­τε­ρα ήταν βιο­μη­χα­νι­κή πε­ριο­χή, στις εγκα­τα­στά­σεις της οποί­ας ερ­γά­ζο­νταν, κυ­ρί­ως, οι κά­τοι­κοι. Ακόμα πιο παλιά υπήρ­χαν πε­ρι­βό­λια (τις δε­κα­ε­τί­ες 60, 70) αφού το Αι­γά­λεω βρί­σκε­ται, στο με­γα­λύ­τε­ρο τμήμα του, στην δυ­τι­κή όχθη του Κη­φι­σού πο­τα­μού. Σή­με­ρα είναι αστι­κή πε­ριο­χή με τις βιο­μη­χα­νι­κές εγκα­τα­στά­σεις να έχουν πε­ριο­ρι­στεί στην πε­ριο­χή του Ελαιώ­να και γύρω από την Εθνι­κή οδό, όπως είναι σή­με­ρα, μετά την κά­λυ­ψη του Κη­φι­σού. Το Αι­γά­λεω δεν έχει πρό­σβα­ση σε ορει­νούς όγκους αφού πε­ρι­βάλ­λε­ται από αστι­κούς δή­μους (Χαϊ­δά­ρι, Πε­ρι­στέ­ρι, Αγ. Βαρ­βά­ρα, Αθήνα, Κο­ρυ­δαλ­λός, Νί­καια, Ρέντη), ενώ δια­σχί­ζε­ται από του­λά­χι­στον πέντε οδι­κούς άξο­νες υψη­λής όχλη­σης (Εθνι­κή οδός Αθη­νών-Λα­μί­ας, Λε­ω­φό­ρο Αθη­νών. Ιερά Οδό, Θηβών, Πέ­τρου Ράλλη).

Στο βό­ρειο τμήμα του δήμου, με­τα­ξύ Λ. Αθη­νών, Ιεράς Οδού και Θηβών, και κοντά στα σύ­νο­ρα με το Πε­ρι­στέ­ρι, λει­τούρ­γη­σε ερ­γο­στά­σιο που κα­τα­σκεύ­α­ζε πυ­ρί­τι­δα, πυ­ρο­μα­χι­κά και όπλα από το 1874 έως το 1970 στο χώρο που είναι σή­με­ρα γνω­στός ως Μπα­ρου­τά­δι­κο ή Πυ­ρι­τι­δο­ποιείο. Μετά το στα­μά­τη­μα της λει­τουρ­γί­ας του ερ­γο­στά­σιου το 1970 ο χώρος, έκτα­σης πε­ρί­που 380 στρεμ­μά­των, πέ­ρα­σε στο δη­μό­σιο και κυ­ρί­ως στο δήμο Αι­γά­λεω και κα­το­χυ­ρώ­θη­κε σαν χώρος πρα­σί­νου. Το Μπα­ρου­τά­δι­κο είναι το με­γα­λύ­τε­ρο αστι­κό άλσος της Δυ­τι­κής Αθή­νας, αντί­στοι­χο του Εθνι­κού Κήπου, του Πε­δί­ου του Άρεως κλπ. (Εικ. 1) και με ιδιαί­τε­ρη ση­μα­σία για την συμ­με­το­χή του στην δια­μόρ­φω­ση των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών συν­θη­κών κυ­ρί­ως των υπο­βαθ­μι­σμέ­νων δυ­τι­κών συ­νοι­κιών αλλά και για το σύ­νο­λο του λε­κα­νο­πέ­διου λόγω της έκτα­σής του. Η ση­μα­σία του γί­νε­ται ακόμα με­γα­λύ­τε­ρη μετά την υπο­βάθ­μι­ση των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών συν­θη­κών του λε­κα­νο­πέ­διου μετά την κα­τα­στρο­φι­κή πυρ­κα­γιά που έπλη­ξε τον βιό­το­πο της Πάρ­νη­θας τα τε­λευ­ταία χρό­νια.

Εικ. 1. Τμήμα του Λε­κα­νο­πέ­διου από το Google. Οι αριθ­μοί με κόκ­κι­νο χρώμα αντι­στοι­χούν σε: 1. Μπα­ρου­τά­δι­κο, 2. Εθνι­κός Κήπος, 3. Πεδίο Άρεως, 4. Όρος Αι­γά­λεω, 5. Γε­ω­πο­νι­κό Παν/μιο, 6. Φι­λο­πάπ­που, 7. Λυ­κα­βη­τός, 8. Τουρ­κο­βού­νια, 9. Πα­νε­πι­στη­μιού­πο­λη Ζω­γρά­φου.

Ήδη από την αρχή της πα­ρα­χώ­ρη­σής του άρ­χι­σαν οι τά­σεις «αξιο­ποί­η­σης» του χώρου για «κοι­νω­φε­λή» έργα (Εικ. 2). Το πρώτο με­γά­λο πλήγ­μα στο χώρο ήταν η κα­τα­σκευή των ση­με­ρι­νών ΑΤΕΙ Αθη­νών (τότε ΚΑΤΕΕ το 1977). Αρ­γό­τε­ρα συ­νε­χί­στη­κε η «αξιο­ποί­η­ση» με την κα­τα­σκευή σχο­λεί­ων, αθλη­τι­κών κέ­ντρων, εγκα­τα­στά­σε­ων του ΟΑΕΔ, Δη­μο­τι­κού Θε­ά­τρου, κλπ. Το απο­τέ­λε­σμα αυτών των πρα­κτι­κών είναι να έχει μειω­θεί το χώρος πε­ρί­που στο μισό!!! Οι «κοι­νω­φε­λείς» αυτές πο­λι­τι­κές ασκή­θη­καν από όλες τις διοι­κή­σεις του δήμου από τη με­τα­πο­λί­τευ­ση και μετά.

Εικ. 2. Ο χώρος του Μπα­ρου­τά­δι­κου όπως φαί­νε­ται από το Google. Οι αριθ­μοί με κί­τρι­νο χρώμα αντι­στοι­χούν σε: 1. ΑΤΕΙ Αθή­νας, 2. Σχο­λεία, 3. Σχολή του ΟΑΕΔ, 4. Δη­μο­τι­κό Θέ­α­τρο, 5. Αθλη­τι­κοί χώροι, 6. Ανα­ψυ­κτή­ριο, 7. Πα­τι­νάζ. Πρέ­πει να ση­μειω­θεί ότι τα μισά σχο­λεία που πε­ρι­βά­λουν το χώρο του Μπα­ρου­τά­δι­κου δεν λει­τουρ­γούν σή­με­ρα λόγω συγ­χω­νεύ­σε­ων.

Σή­με­ρα επι­διώ­κε­ται να μπει και άλλο τσι­μέ­ντο σε έναν από τους χώ­ρους του Μπα­ρου­τά­δι­κου (το λε­γό­με­νο Πα­τι­νάζ) με το πρό­σχη­μα της «κοι­νω­φε­λούς» πο­λι­τι­κής. Το σχέ­διο της ση­με­ρι­νής διοί­κη­σης είναι η ανέ­γερ­ση βρε­φο­νη­πια­κού σταθ­μού σε οι­κό­πε­δο που κατά τη διοί­κη­ση είναι εκτός άλ­σους, άρα δεν εκ­ποιεί­ται κατ’ αυ­τούς χώρος πρα­σί­νου.

Ο εν λόγω χώρος είναι προ­έ­κτα­ση του Μπα­ρου­τά­δι­κου (Εικ. 3), είναι χώρος πρα­σί­νου, δε­ντρο­φυ­τε­μέ­νος και δεν έχει δια­κρι­τά όρια με το άλσος. Ο λαός του Αι­γά­λεω και όχι μόνο, χρη­σι­μο­ποιεί τον χώρο ως χώρο ανα­ψυ­χής, πο­λι­τι­στι­κών δρα­στη­ριο­τή­των, συ­νά­θροι­σης, παι­χνι­διού των παι­διών, κλπ για πάνω από 30 χρό­νια, ενώ με πρω­το­βου­λί­ες των κα­τοί­κων ο χώρος φρο­ντί­ζε­ται, κα­θα­ρί­ζε­ται και προ­στα­τεύ­ε­ται ως ελεύ­θε­ρος χώρος πρα­σί­νου.

Η ομό­φω­νη από­φα­ση του δη­μο­τι­κού συμ­βου­λί­ου για την ανέ­γερ­ση του βρε­φο­νη­πια­κού σταθ­μού προ­κά­λε­σε την αντί­δρα­ση των κα­τοί­κων αφού η υλο­ποί­η­σή του θα προ­σθέ­σει τσι­μέ­ντο (ο σχε­δια­σμός προ­βλέ­πει 600 τ.μ. κτί­σμα­τος σε 1100 τ.μ. οι­κο­πέ­δου) στην πε­ρί­με­τρο του άλ­σους που είναι ήδη τσι­με­ντο­ποι­η­μέ­νη από τα «κοι­νω­φε­λή» δη­μο­τι­κά έργα.

Έγινε από­πει­ρα να ξε­κι­νή­σει το έργο στις 8 Μαρ­τί­ου 2012 με τους κα­τοί­κους να μπαί­νουν μπρο­στά στις μπουλ­ντό­ζες για να μην ξε­κι­νή­σουν το κα­τα­στρε­πτι­κό τους έργο. Στις 10 Σε­πτεμ­βρί­ου 2012 η δη­μο­τι­κή αρχή κά­λε­σε τα ΜΑΤ στην προ­σπά­θειά της να εγκα­τα­στα­θεί ο ερ­γο­λά­βος και να ξε­κι­νή­σουν τα έργα χωρίς όμως απο­τέ­λε­σμα λόγω της συ­νε­χι­ζό­με­νης αντί­δρα­σης των κα­τοί­κων.

Εικ. 3. Ο χώρος του Πα­τι­νάζ όπως φαί­νε­ται από το Bingmapsστον οποίο η δη­μο­τι­κή αρχή θέλει να φτιά­ξει βρε­φο­νη­πια­κό σταθ­μό.

Όλο αυτό το διά­στη­μα συ­νε­χί­ζο­νται οι αντι­δρά­σεις των κα­τοί­κων με ανοι­κτές συ­νε­λεύ­σεις, πα­ρεμ­βά­σεις στο δη­μο­τι­κό συμ­βού­λιο, πο­ρεί­ες στην πε­ριο­χή και πε­ρι­φρού­ρη­ση της πε­ριο­χής για να μην επι­τρέ­ψουν την υλο­ποί­η­ση του έργου.

Λόγω της αντί­δρα­σης των κα­τοί­κων το έργο δεν έχει ξε­κι­νή­σει. Οι δη­μο­τι­κές αρχές, όμως, επι­χει­ρούν να υπερ­βούν τις αντι­δρά­σεις με το τέ­χνα­σμα του «δη­μο­ψη­φί­σμα­τος». Επει­δή για νο­μο­τε­χνι­κούς λό­γους δεν μπο­ρεί να γίνει δη­μο­ψή­φι­σμα, προ­σπα­θούν να βα­φτί­σουν δη­μο­ψή­φι­σμα το μά­ζε­μα υπο­γρα­φών, από πε­ριο­ρι­σμέ­νο τμήμα του δήμου, και με ψευδή διλ­λή­μα­τα του τύπου «θέ­λε­τε να γίνει βρε­φο­νη­πια­κός σταθ­μός;».

Το άλσος, όμως, δεν αφορά μόνο δύο συ­νοι­κί­ες της πε­ριο­χής, για τις ανά­γκες των οποί­ων προ­βλέ­πε­ται ο βρε­φο­νη­πια­κός σταθ­μός, αλλά το σύ­νο­λο των κα­τοί­κων του Αι­γά­λεω αλλά και της Δυ­τι­κής Αθή­νας και του λε­κα­νο­πέ­διου γε­νι­κό­τε­ρα, αν ανα­λο­γι­στεί κα­νείς τις ση­με­ρι­νές πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές συν­θή­κες και τη ση­μα­σία των ελεύ­θε­ρων κοι­νό­χρη­στων χώρων πρα­σί­νου.

Η από­πει­ρα να φτια­χτεί ο βρε­φο­νη­πια­κός σταθ­μός, πι­θα­νόν δεν εντάσ­σε­ται στα πλαί­σια «κοι­νω­φε­λούς» πο­λι­τι­κής (ακόμα και σε αυτή την πε­ρί­πτω­ση η αντί­δρα­ση θα ήταν η ίδια, όχι γιατί δεν υπάρ­χει ανά­γκη κοι­νω­φε­λών έργων, αλλά γιατί αυτά δεν μπο­ρεί να γί­νο­νται σε βάρος του πε­ρι­βάλ­λο­ντος) αλλά στα πλαί­σια αξιο­ποί­η­σης του Mπα­ρου­τά­δι­κου (έκ­θε­ση ΙΣΤΑ­ΜΕ) όπου ανα­φέ­ρε­ται σαν ένα από τα «φι­λέ­τα προς αξιο­ποί­η­ση μαζί με το Ελ­λη­νι­κό και άλ­λους χώ­ρους...

Δη­μιουρ­γεί­ται όμως ένα τε­ρά­στιο ερω­τη­μα­τι­κό για την στάση των δη­μο­τι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων της αρι­στε­ράς, οι οποί­ες έχουν συμ­φω­νή­σει ομό­φω­να στην κα­τα­σκευή του έργου. Άραγε έχει με­γα­λύ­τε­ρη ση­μα­σία η προ­στα­σία του πε­ρι­βάλ­λο­ντος στην Κε­ρα­τέα, στις Σκου­ριές, στο Ελ­λη­νι­κό και όπου αλλού από ότι στο Αι­γά­λεω;

Δη­μή­τρης Θε­ο­χά­ρης

Γε­ω­λό­γος






Δη­μο­ψή­φι­σμα και ΜΑΤ: η διπλή όψη της δη­μο­κρα­τί­ας στο Δ. Αι­γά­λεω

Το ζή­τη­μα της ανέ­γερ­σης παι­δι­κού σταθ­μού στο Άλσος του Μπα­ρου­τά­δι­κου στο ΑΙ­ΓΆ­ΛΕΩ  εγεί­ρει κρί­σι­μα ερω­τή­μα­τα

Επει­δή οι κά­τοι­κοι του Δήμου εί­μα­στε απο­δέ­κτες και ενί­ο­τε «θύ­μα­τα» της πο­λι­τι­κής της Διοί­κη­σης και του Δη­μο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου ΟΛΩΝ ΑΝΕ­ΞΑΙ­ΡΕ­ΤΩΣ ΤΩΝ ΠΑ­ΡΑ­ΤΑ­ΞΕ­ΩΝ σας ρω­τά­με: Με ποια κοι­νω­νι­κή αντί­λη­ψη σχε­διά­ζε­τε κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή; Εκ­ποιώ­ντας χώρο πρα­σί­νου, χα­ρα­κτη­ρι­σμέ­νο από το Δα­σαρ­χείο ως δα­σι­κή έκτα­ση, χώρο παι­χνι­διού, ελευ­θε­ρί­ας δη­μιουρ­γι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας για τα παι­διά, χώρο ψυ­χι­κής και σω­μα­τι­κής άσκη­σης που απο­τε­λεί συ­στα­τι­κό στοι­χείο για την ισόρ­ρο­πη ανά­πτυ­ξη των παι­διών; Ενώ επι­χει­ρεί­τε να τα «μα­ντρώ­σε­τε» σε ένα τσι­με­ντέ­νιο κτί­ριο με υπαλ­λή­λους ως επι­τη­ρη­τές; Αυτό στη γλώσ­σα της Παι­δα­γω­γι­κής Επι­στή­μης ονο­μά­ζε­ται ιδρυ­μα­το­ποί­η­ση. Ποιο χώρο αντι­σταθ­μι­στι­κά προ­τεί­νε­τε, ως  χώρο ψυ­χο­συ­ναι­σθη­μα­τι­κής εκτό­νω­σης των παι­διών; Είναι κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή η κα­τάρ­γη­ση μιας νη­σί­δας οξυ­γό­νου, από την οποία ανα­πνέ­ει κοι­νω­νι­κά και βιο­λο­γι­κά ο κό­σμος, σε μια τόσο επι­βα­ρυ­μέ­νη πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά ερ­γα­τι­κή πε­ριο­χή όπως το ΑΙ­ΓΆ­ΛΕΩ;

Ως απά­ντη­ση στή­νε­τε την πα­γί­δα του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος. Είναι δυ­να­τόν ο «κοι­νός νους» να πεί­θε­ται ότι το ζή­τη­μα του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, ζή­τη­μα δη­μό­σιας υγεί­ας, μπο­ρεί να τί­θε­ται στη διά­θε­ση της λαϊ­κής βού­λη­σης, με το πρό­σχη­μα της λαϊ­κής συμ­με­το­χής και την πα­γί­δα της δη­μο­κρα­τι­κής δια­βού­λευ­σης; Αυτό το δη­μο­ψή­φι­σμα είναι πλα­στό και ψευ­δε­πί­γρα­φο. Η τσι­με­ντο­ποί­η­ση του Μπα­ρου­τά­δι­κου, που αφορά όλο το λε­κα­νο­πέ­διο, ως πνεύ­μο­νας πρα­σί­νου, δεν μπο­ρεί να συρ­ρι­κνω­θεί στο ερώ­τη­μα «θέλω ή δε θέλω παι­δι­κό σταθ­μό», με­τα­ξύ 500 κα­τοί­κων δύο γει­το­νιών.

Χει­ρα­γω­γεί­τε τους απλούς αν­θρώ­πους παί­ζο­ντας με την αναμ­φί­βο­λη αδυ­να­μία τους να πλη­ρώ­σουν ιδιω­τι­κούς σταθ­μούς. Αυτή η δη­μο­κρα­τία είναι δη­μο­κρα­τία χει­ρα­γώ­γη­σης και το δη­μο­ψή­φι­σμα απάτη. Ως δη­μο­κρά­τες στεί­λα­τε τα ΜΑΤ να κα­τα­στεί­λουν με βία τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες των κα­τοί­κων; Κα­τα­πνί­γε­τε το δη­μο­κρα­τι­κό κε­κτη­μέ­νο της λαϊ­κής δια­μαρ­τυ­ρί­ας με τον πιο τρο­μο­κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό του κρά­τους, τα ΜΑΤ. Ταυ­τό­χρο­να, κα­τη­γο­ρεί­τε τους κα­τοί­κους που αντι­στέ­κο­νται, για ιδε­ο­λο­γι­κή τρο­μο­κρα­τία. Απα­ντή­στε τώρα ποιος είναι τρο­μο­κρά­της; Οι δια­μαρ­τυ­ρό­με­νοι κά­τοι­κοι ή οι μη­χα­νι­σμοί των όπλων και της βίας;.

Εμείς που αντι­δρού­με σε αυτά τα σχέ­δια, μια υπό­σχε­ση μπο­ρού­με να δώ­σου­με: θα αγω­νι­στού­με για να μην πλη­ρώ­νει κα­νέ­νας πα­τέ­ρας ή μάνα ιδιω­τι­κούς σταθ­μούς, όμως ΑΡ­ΚΕ­ΤΑ! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΤΣΙ­ΜΕ­ΝΤΟ ΣΤΟ ΜΠΑ­ΡΟΥ­ΤΑ­ΔΙ­ΚΟ

Αντί επι­λό­γου μια εύ­λο­γη απο­ρία: Πα­ρα­κο­λου­θού­με την Αρι­στε­ρά να στη­ρί­ζει σθε­να­ρά και με κάθε τρόπο τους δί­καιους αγώ­νες των πο­λι­τών και των το­πι­κών κοι­νω­νιών για το πε­ρι­βάλ­λον, αγώ­νες στους οποί­ους συμ­με­τέ­χου­με όλοι. Στο Αι­γά­λεω βλέ­που­με μια «αρι­στε­ρή» πα­ρά­τα­ξη να αντι­μά­χε­ται με λύσσα το δί­καιο αγώνα των κα­τοί­κων να σώ­σουν ό,τι σώ­ζε­ται από ένα Μπα­ρου­τά­δι­κο που δια­χρο­νι­κά τσι­με­ντο­ποι­ή­θη­κε για «κοι­νω­φε­λείς» πάντα σκο­πούς. Και ανα­ρω­τιό­μα­στε: Το Αι­γά­λεω άραγε είναι η τρύπα στην πο­λι­τι­κή γε­ω­γρα­φία της αρι­στε­ράς; Είναι η άλλη πλευ­ρά του κα­θρέ­φτη;

Βάσω Μπα­θρέ­λου

Μέλος της Συ­νέ­λευ­σης Κα­τοί­κων


 . .      






Ετικέτες