Τοπικά ρίχτερ, μεγάλες ρωγμές…

Από αυ­τούς, το 70% κα­τοι­κεί στην πρω­τεύ­ου­σα Βαρ­κε­λώ­νη. Η μη­τρο­πο­λι­τι­κή της πε­ριο­χή έχει έναν πλη­θυ­σμό της τάξης των 5 εκα­τομ­μυ­ρί­ων κα­τοί­κων, από τα οποία τα 4,5 εκα­τομ­μύ­ρια ζούνε στους 36 δή­μους της αστι­κής της πε­ριο­χής, κάτι που την κάνει τη με­γα­λύ­τε­ρη μη­τρό­πο­λη του ευ­ρύ­τε­ρου με­σο­γεια­κού χώρου. Η χώρα είναι πλού­σια, κυ­ρί­ως λόγω ανε­πτυγ­μέ­νου του­ρι­σμού και των βιο­μη­χα­νι­κών συ­γκρο­τη­μά­των που έχουν την έδρα τους εκεί. Το κατά κε­φα­λή ΑΕΠ των Κα­τα­λα­νών είναι από τα υψη­λό­τε­ρα της Ισπα­νί­ας. Χωρίς την Κα­τα­λο­νία, η Ισπα­νία θα χάσει το 16% του πλη­θυ­σμού της, το 25% των εξα­γω­γών της και το 19% του ΑΕΠ της. Η Κα­τα­λά­νι­κη ση­μαία - η Senyera - που ο θρύ­λος λέει πως ο Φρά­γκος βα­σι­λιάς Κά­ρο­λος - ο φα­λα­κρός - την χά­ρα­ξε, βου­τώ­ντας τα τέσ­σε­ρα δά­κτυ­λα του χε­ριού στη πληγή του και με το αίμα σχη­μά­τι­σε τέσ­σε­ρις κόκ­κι­νες γραμ­μές πάνω στην επι­χρυ­σω­μέ­νη ασπί­δα του. Αυτή η ση­μαία με τις τέσ­σε­ρις κόκ­κι­νες ρίγες κυ­μα­τί­ζει από το 897 μ.Χ , σήμα κα­τα­τε­θέν της Κα­τα­λο­νί­ας και δεν είναι ένα ξαφ­νι­κό κα­πρί­τσιο η ανε­ξαρ­τη­σία της χώρας αυτής αλλά στη­ρί­ζε­ται πάνω σε ιστο­ρι­κά θε­μέ­λια.

Σή­με­ρα η οι­κο­νο­μι­κή κρίση που από 2008 μα­στί­ζει την Ιβη­ρι­κή, με τα μέτρα λι­τό­τη­τας, την ανερ­γία, τους πλει­στη­ρια­σμούς σπι­τιών, μέτρα που επι­βά­λει η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κυ­βέρ­νη­ση Ραχόι, ξα­να­φέρ­νουν στη μνήμη την όχι και τόσο μα­κρι­νή εποχή του Φράν­κο, με τις σκλη­ρές απα­γο­ρεύ­σεις ει­δι­κά στη χώρα των Κα­τα­λα­νών. Απα­γό­ρευ­ση ακόμα και στη χρη­σι­μο­ποί­η­ση της γλώσ­σα τους, που μοιά­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο με τα Γαλ­λι­κά και τα Ιτα­λι­κά παρά με τα Ισπα­νι­κά και που ήταν απα­γο­ρευ­μέ­νη σ’ ολό­κλη­ρη την εποχή της μα­κρό­χρο­νης Φραν­κι­κής δι­κτα­το­ρί­ας. Η χώρα της Κα­τα­λο­νί­ας κατά τον Ισπα­νι­κό εμ­φύ­λιο απο­τέ­λε­σε προ­πύρ­γιο των Δη­μο­κρα­τι­κών που και με την ηρω­ι­κή αντί­στα­ση των αναρ­χι­κών συν­δι­κά­των CNT και FΑΙ, μέσα σε λίγες μέρες το φα­σι­στι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα στη Κα­τα­λο­νία κα­τε­στά­λη, εμπο­δί­ζο­ντας στον εχθρό να πέσει η Βαρ­κε­λώ­νη στα χέρια του. Μέχρι και σή­με­ρα, η “CNT-FAI”, η Αναρ­χο­συν­δι­κα­λι­στι­κή Ομο­σπον­δία, έχει ση­μα­ντι­κή δύ­να­μη στην πόλη.

Όλα αυτά τα στοι­χεία μέ­νουν ζω­ντα­νά και ο Λαός αψή­φη­σε στην πράξη την εκ­στρα­τεία τρο­μο­κρά­τη­σης και εκ­βια­σμών, στο όνομα του ευρώ και της ΕΕ, από τη δεξιά κυ­βέρ­νη­ση Ραχόι, την Ευ­ρω­παϊ­κή κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα του γνω­στού μας Ντρά­γκι, τους με­γά­λους μο­νο­πω­λια­κούς ομί­λους, αλλά και τις ωμές πα­ρεμ­βά­σεις Μέρ­κελ, Όλάντ και Ομπά­μα. Εκ­βια­σμοί που ξε­κί­νη­σαν αρ­κε­τά πριν την ημε­ρο­μη­νία των το­πι­κών εκλο­γών και που γε­νι­κεύ­θη­καν με απει­λές για κλεί­σι­μο των τρα­πε­ζών , με δέ­σμευ­ση κα­τα­θέ­σε­ων , ακόμα και για εκ­δί­ω­ξη της θρυ­λι­κής πο­δο­σφαι­ρι­κής ομά­δας «Barcelona» από το Ισπα­νι­κό πρω­τά­θλη­μα! Παρ’ όλο αυτό τον πο­λύ­μορ­φο μη­χα­νι­σμό εκ­βια­σμών και κα­τα­τρο­μο­κρά­τη­σης οι εκλο­γές της Κυ­ρια­κής 27 του Σε­πτέμ­βρη, χωρίς να ξε­κα­θα­ρί­ζουν απο­λύ­τως το τοπίο, ανέ­δει­ξαν κυ­ρί­αρ­χες στο το­πι­κό κοι­νο­βού­λιο με από­λυ­τη πλειο­ψη­φία τις δυ­νά­μεις του ΝΑΙ για την ανε­ξαρ­τη­σία της Κα­τα­λο­νί­ας. Ένα απο­τέ­λε­σμα που εκτός άλλων δη­μιουρ­γεί και πολύ σο­βα­ρά προ­βλή­μα­τα στον δεξιό Ραχόι που βλέ­πει εν όψει των γε­νι­κών Ισπα­νι­κών εκλο­γών του προ­σε­χούς Δε­κέμ­βρη το κόμμα του να αγκο­μα­χά επι­κίν­δυ­να, απο­τέ­λε­σμα των αντι­λαϊ­κών μέ­τρων τα οποία πήρε σ’ όλο το διά­στη­μα της δια­κυ­βέρ­νη­σης του. Πει­θή­νιο όρ­γα­νο και υπά­κουος εκτε­λε­στής των οδη­γιών του γερ­μα­νι­κού οι­κο­νο­μι­κού διευ­θυ­ντη­ρί­ου και του κον­κλα­βί­ου των Βρυ­ξελ­λών.

Προ­βλή­μα­τα εθνι­κού χα­ρα­κτή­ρα με μακρά ιστο­ρι­κή δια­δρο­μή, όπως αυτό της ανε­ξαρ­τη­σί­ας της Κα­τα­λο­νί­ας, τα φέρ­νουν τώρα πιο έντο­να στην επι­φά­νεια και οι πο­λι­τι­κές άγριας λι­τό­τη­τας μα­κράς διαρ­κεί­ας… Μέτρα αν­θρω­πο­φά­γα που επι­βάλ­λουν οι «σοφοί» της ΕΕ στα κράτη μέλη της , δη­μιουρ­γώ­ντας συ­νε­χώς τριγ­μούς και ρωγ­μές στο λε­γό­με­νο κατ’ ευ­φη­μι­σμό ευ­ρω­παϊ­κό οι­κο­δό­μη­μα. Ρωγ­μές που εκτός άλλων ξανά φέρ­νουν μνή­μες της σύγ­χρο­νης μα­τω­μέ­νης ευ­ρω­παϊ­κής ιστο­ρί­ας… Ας μην το ξε­χνούν λοι­πόν αυτοί που αφαι­ρούν κα­θη­με­ρι­νούς ζω­τι­κούς «αριθ­μούς» μι­σθών , συ­ντά­ξε­ων, επι­δο­μά­των, και άλλων απο­λύ­τως απα­ραί­τη­των για την κα­θη­με­ρι­νή στοι­χειώ­δη αν­θρώ­πι­νη επι­βί­ω­ση. Στραγ­γα­λι­σμός αν­θρώ­πι­νων ανα­γκών εν ψυχρώ, προ­κει­μέ­νου να αυ­ξά­νουν συ­νε­χώς τα κέρδη τους! Με την ίδια ψυχρή «λο­γι­κή» πα­ρα­ποί­η­σαν «αριθ­μούς» και στο λο­γι­σμι­κό ρύπων της Volkswagen και όχι μόνο αυτής, με τον ίδιο πάντα στόχο, το Κέρ­δος…