Οι μάσκες του -τάχα- νέου κινήματος της «Εναλλακτικής Δεξιάς» (Alt-Right) έπεσαν και αποκαλύφθηκε το γνώριμο και τρομακτικό πρόσωπο του φασισμού, που οι περισσότεροι πίστευαν πως είναι ένα λείψανο της ιστορίας.
Η συγκέντρωση με σύνθημα «Ενώστε τη Δεξιά» το περασμένο σαββατοκύριακο στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια δεν αφορούσε μια υποτιθέμενη υπεράσπιση της «ελευθερίας του λόγου», αλλά την υπεράσπιση ενός αγάλματος της Συνομοσπονδίας (ΣτΜ: Συνομοσπονδία του Νότου, δηλαδή οι Πολιτείες που πολέμησαν για την διατήρηση της δουλοκτησίας κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο). Στις γραμμές της συγκέντρωσης ήταν καλοδεχούμενοι οι Ναζί, που γυρνούσαν στους δρόμους ψάχνοντας ανθρώπους να επιτεθούν –και τελικά διέπραξαν μια τρομοκρατική επίθεση με όχημα ενάντια σε ένα πλήθος ειρηνικών διαδηλωτών, σκοτώνοντας την 32χρονη αγωνίστρια της πόλης, Heather Heyer και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους, πολλούς σοβαρά.
Η οργισμένη αντίδραση στην ναζιστική τρομοκρατία στο Σάρλοτσβιλ ήταν άμεση και ισχυρή, με διαδηλώσεις και ολονυχτίες σε εκατοντάδες πόλεις και με τις δηλώσεις καταδίκης των βίαιων ρατσιστών να έρχονται από παντού. Πιο συγκεκριμένα, από παντού εκτός από τον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ.
Είναι μια στιγμή αποφασιστικής σημασίας. «Οι ανοιχτές εκδηλώσεις ρατσισμού θα στείλουν την ακροδεξιά πίσω στο περιθώριο της πολιτικής, ή θα καταφέρουν να την “κανονικοποιήσουν”, επιτρέποντάς της να ενσωματωθεί ακόμα βαθύτερα στην κεντρική πολιτική συζήτηση;» αναρωτήθηκαν οι New York Times.
Η απάντηση εξαρτάται από το τι θα πράξουν τις επόμενες βδομάδες και μήνες τα εκατομμύρια άνθρωποι που απεχθάνονται τον Ντόναλντ Τραμπ και θέλουν να σταθούν ενάντια σε αυτόν και την Δεξιά.
Τώρα είναι η ώρα να νικήσουμε το φόβο που θέλουν οι φασίστες να αισθανθούμε και να οργανώσουμε διαδηλώσεις με συντριπτικά μεγάλους αριθμούς –για να σταματήσουμε αυτόν τον καρκίνο τώρα, προτού αναπτυχθεί σε κάτι πολύ πιο απειλητικό. Αυτό σημαίνει να οργανώσουμε πλατιές κινητοποιήσεις, ανοιχτές σε οποιονδήποτε κινδυνεύει από αυτήν την απειλή –που σημαίνει σχεδόν τους πάντες- για να αποδείξουμε ότι η ακροδεξιά είναι μια μικροσκοπική μειοψηφία.
Μετά την αποτρόπαια βία των ταγμάτων εφόδου στο Σάρλοτσβιλ, ξέρουμε πως η ακροδεξιά δεν επιδιώκει να αποκτήσει την εξουσία κερδίζοντας ψήφους, ούτε νοιάζεται για τη δημοσκοπική δημοφιλία της. Δεν μπορούμε να τους νικήσουμε αν ακολουθήσουμε την συμβουλή των φιλελεύθερων «απλώς αγνοήστε τους».
Αν δεν σταματήσουμε την ακροδεξιά σήμερα, θα σταματήσουν αυτοί τις προσπάθειές μας να οργανωθούμε αύριο –είναι τόσο απλό. Δεν είναι μια μάχη που διαλέξαμε, αλλά είναι μια μάχη που πρέπει να κερδίσουμε.
Να είναι επίσης σαφές ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε στην αστυνομία για να μας προστατεύσει από τους φασίστες, ή στην κυβέρνηση για να μην τους επιτρέπει κινητοποιήσεις. Η υπεράσπιση των κοινοτήτων μας και των κινημάτων μας από τη Δεξιά είναι υπόθεση του καθενός από εμάς.
Αν τα καταφέρουμε, θα μπορούμε να θυμόμαστε το Σάρλοτσβιλ ως σημείο καμπής, όχι μόνο στην πάλη μας ενάντια στη Δεξιά, αλλά και συνολικότερα στην ικανότητά μας να οργανωνόμαστε και να διεκδικούμε τα αιτήματά μας.
Η Διεθνής Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) είναι πλήρως αφοσιωμένη σε αυτόν τον επείγοντα αγώνα, και ενώνουμε τη φωνή μας με τις εκκλήσεις που έχουν γίνει από πολλές διαφορετικές οργανώσεις και άτομα μετά το Σάρλοτσβιλ: για κοινό αγώνα ώστε να αντιμετωπίσουμε και να νικήσουμε το φασισμό.
Θα υπάρξουν κεντρικά γεγονότα τις ερχόμενες εβδομάδες, από τη Βοστώνη ως το Μπέρκλεϊ, αλλά αυτός ο αγώνας πρέπει να διεξαχθεί σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε κοινότητα, μέσα σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε χώρο δουλειάς. Καλούμε όλους τους υποστηρικτές μας και όλη την Αριστερά να αναλάβουν αυτό το καθήκον: Τώρα είναι η ώρα να ενωθούμε και να παλέψουμε.
Το πιο τρομακτικό περιστατικό του περασμένου σαββατοκύριακου στο Σάρλοτσβιλ ήταν φυσικά η τρομοκρατική επίθεση του νεοναζί James Fields, όταν το μέλος της Vanguard America έριξε το αυτοκίνητό του πάνω σε ένα μπλοκ διαδηλωτών που περιλάμβανε μεταξύ άλλων μέλη της ISO, των Democratic Socialists of America και των Industrial Workers of the World (IWW, Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου).
Αλλά το φασιστικό σχέδιο είναι κάτι πολύ ευρύτερο από μεμονωμένες τρομοκρατικές επιθέσεις. Θέλουν να χτίσουν μια οργάνωση πειθαρχημένων μπράβων για να επιτίθενται άγρια και να τρομοκρατούν συστηματικά τους καταπιεσμένους –ένα πρόγραμμα που, όπως δείχνει η ιστορία, αναπόφευκτα συμπεριλαμβάνει δολοφονίες.
Σε αυτό το περιστατικό, ήταν ο James Fields ο δολοφόνος. Αλλά οι ναζί και η ακροδεξιά «ειρηνευτική δύναμη» που ήρθαν βαριά οπλισμένοι στο Σάρλοτβιλ, ήταν όλοι έτοιμοι να επιτεθούν βίαια σε μη-λευκούς, Εβραίους και αριστερούς. Είναι υπερ-πρόθυμοι να σκοτώσουν ανθρώπους για να στρώσουν το δρόμο στον πραγματικό τους σκοπό –μαζικές δολοφονίες και γενοκτονίες.
Το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού ήταν εμφανές όλο το σαββατοκύριακο στο Σάρλοτσβιλ: Εκατοντάδες άντρες κρατούσαν δαυλούς, φώναζαν «Αίμα και Χώμα» (ΣτΜ: το σύνθημα των Γερμανών ναζί «Blut und boden») και επιτίθονταν σε αντιδιαδηλωτές. Ομάδες τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας όπλα και ασπίδες, ψάχνοντας κυρίως μη-λευκούς, όπως ο 20χρονος Deandre Harris, για να τους επιτεθούν.
Όπως έγραψε ο ρεπόρτερ της ProPublica, A.C. Thompson, η ακροδεξιά στο Σάρλοτσβιλ:
«επέδειξε οργανωτική και τακτική ικανότητα άνευ προηγούμενου. Εκατοντάδες μάχιμοι ρατσιστές συγκεντρώθηκαν σε ένα πάρκο τη νύχτα της Παρασκευής, μετακινούμενοι μέσα στο σκοτάδι σε ομάδες των 5 ως 20 ατόμων. Λίγοι ηγέτες με ακουστικά και ασυρμάτους έδιναν εντολές καθώς λίγο παραδίπλα έφτανε ένα φορτηγό γεμάτο δαυλούς. Μέσα σε λίγα λεπτά, οι αριθμοί τους είχαν αυξηθεί σε εκατοντάδες. Σχημάτισαν γρήγορα και αποτελεσματικά μια μακριά παράταξη και άρχισαν να βαδίζουν, με αναμμένους τους δαυλούς, στο κάμπους του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια».
Οι φασίστες στο Σάρλτοσβιλ ήταν γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Ένας μικρός φαντασμένος ναζί που λέγεται Sean Patrick Nielsen καυχήθηκε στην Washington Post, «Είμαι εδώ επειδή οι ρεπουμπλικανικές αξίες μας είναι πρώτον, να υπερασπιζόμαστε την ντόπια λευκή ταυτότητα, η οποία είναι υπό απειλή, δεύτερον, η ελεύθερη αγορά και τρίτον να σκοτώνουμε Εβραίους».
Όλα αυτά έκαναν την αρχική δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ που καταδίκαζε τη βία «από πολλές πλευρές» ακόμα πιο αηδιαστική σε εκατομμύρια ανθρώπους –μια δήλωση που πανηγυρίστηκε από το νεοναζιστικό σάιτ Daily Stormer.
Αυτό είναι ένα ακόμα ανησυχητικό σημάδι των κινδύνων στη σημερινή συγκυρία –μια κυβέρνηση Τραμπ γεμάτη από ακροδεξιούς ρατσιστές, από τον υποστηρικτή της Alt-Right, Steve Bannon, στον ευρωφασίστα σύμμαχο Sebastian Gorka, ως τον ενθουσιώδη οπαδό της Συνομοσπονδίας Jeff Sessions.
Δεν θα έπρεπε να έχουμε καμιά αυταπάτη: ο τοξικός συνδυασμός μιας ακροδεξιάς που καλύπτει το φάσμα από ανοιχτά δηλωμένους Ναζί μέχρι ανθρώπους με πρόσβαση σε ανθρώπους-κλειδιά του Λευκού Οίκου, παρήγαγε την μεγαλύτερη επίδειξη δύναμης του αμερικανικού φασισμού εδώ και αρκετές γενιές στο Σάρλοτσβιλ.
Η δική μας πλευρά έχει δυνητικά ένα πανίσχυρο όπλο να χρησιμοποιήσει ενάντια στην εντεινόμενη απειλή: συντριπτικά μεγάλους αριθμούς. Τα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ –όχι μόνο η τρομοκρατική επίθεση, αλλά και οι ναζιστικές σημαίες, η παρέλαση με τους δαυλούς και η βία- προκάλεσαν τρόμο στην μεγάλη πλειοψηφία της αμερικανικής κοινωνίας.
Από το Σάββατο το βράδυ ως τη Δευτέρα καλέστηκαν διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε πάνω από 400 πόλεις σε όλη τη χώρα –μια έκρηξη διαδηλώσεων που θύμισε τις μέρες μετά την εκλογή του Τραμπ τον περασμένο Νοέμβρη.
Ο Jason Kessler, ο κάτοικος του Σάρλτοσβιλ που είχε βγάλει το αρχικό κάλεσμα για την συγκέντρωση Ενώστε τη Δεξιά, κυνηγήθηκε και εκδιώχθηκε από την ίδια τη συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε, από εξαγριωμένους ντόπιους. Από κάθε γωνιά της χώρας έβρεχε ανακοινώσεις που καταδίκαζαν την ιδεολογία της λευκής ανωτερότητας, την ντόπια τρομοκρατία –και την χλιαρή απάντηση του Τραμπ. Τα μεγάλα, επιχειρηματικά, ΜΜΕ ξαφνικά σταμάτησαν να αναφέρονται στον Richard Spencer και τους φίλους του ως «Εναλλακτική Δεξιά» και άρχισαν να χρησιμοποιούν το πιο ακριβές «οπαδοί της λευκής ανωτερότητας».
Δεκάδες Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο, που έχτισαν τις καριέρες τους υποθάλπτοντας το ρατσισμό και τις αντιδραστικές ιδέες, έσπευσαν να καταδικάζουν τους Ναζί και να πάρουν αποστάσεις από τον Τραμπ –ο οποίος υποχρεώθηκε τελικά τη Δευτέρα να καταδικάσει ρητά τους οπαδούς της λευκής ανωτερότητας.
Ακόμα και τότε, όμως, αξίζει να σημειωθεί ότι η απάντηση του Τραμπ στο Σάρλοτσβιλ ήταν να καλέσει για περισσότερο «νόμο και τάξη» -μια αγαπημένη στους ρατσιστές λέξη που σημαίνει να δοθεί στην αστυνομία και τις μεταναστευτικές υπηρεσίες ακόμα περισσότερη ανεξέλεγκτη εξουσία να συλλαμβάνουν και να κακοποιούν μη-λευκούς ανθρώπους.
Οι δυνάμεις του «νόμου και της τάξης» ήταν σε όλους τους δρόμους του Σάρλοτσβιλ και στέκονταν απαθείς καθώς εξελισσόταν το όργιο δεξιάς βίας.
Αντί να ζητούμε από την κυβέρνηση να μας προστατεύσει, πρέπει να χτίσουμε μαζικές διαδηλώσεις για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλον. Η στρατηγική του να στηριζόμαστε σε μικρές ομάδες αντιφασιστών που θα πολεμούν εκ μέρους των καταπιεσμένων αποδείχθηκε ανεπαρκής στο Σάρλοτσβιλ, από το μέγεθος της κινητοποίησης των μισαλλόδοξων.
Αυτή είναι η στιγμή να χτίσουμε ενιαία μέτωπα με όσο το δυνατόν περισσότερες οργανώσεις για να αντιμετωπίσουμε τη Δεξιά. Όχι μόνο τις αριστερές οργανώσεις και ομάδες, αλλά και τα συνδικάτα, και τις οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα, μέχρι και κάθε πιθανή λέσχη στα πανεπιστήμια.
Στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, μια τέτοιου είδους συμμαχία κατέβασε στο δρόμο πάνω από 1.000 ανθρώπους τον Ιούνη για να αντιμετωπίσουν ομάδες μίσους που πανηγύριζαν τις ρατσιστικές δολοφονίες των Ricky John Best και Taliesin Myrddin Namkai-Meche.
Χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερη οργάνωση τέτοιου είδους τις ερχόμενες εβδομάδες, όταν η ακροδεξιά θα αποβιβαστεί στη Βοστώνη στις 19 Αυγούστου, και στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, καθώς φασίστες όπως ο Richard Spencer επιχειρούν μια προκλητική περιοδεία στα πανεπιστήμια. Το Κίνημα Black Lives Matter έχει καλέσει σε μια πανεθνική μέρα δράσης στις 19 Αυγούστου.
Στις 27 Αυγούστου, η ακροδεξιά σχεδιάζει μια πανκινητοποίηση στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, με σύνθημα «Όχι σε μια Μαρξιστική Αμερική», όπου θα επιχειρήσουν να επαναλάβουν τα ρατσιστικά πογκρόμ της περασμένης άνοιξης. Αλλά οι αντιφασίστες προετοιμάζονται εδώ και εβδομάδες ώστε να στείλουν το μήνυμα ότι δεν θα υποχωρήσουμε μπροστά στη βία και το μίσος.
Ανάμεσα στις πολλές καταδίκες της ακροδεξιάς στο Σάρλοτσβιλ, υπήρξε και ένα διακριτό «φάλτσο» από πολλούς πολιτικούς ηγέτες: ο ισχυρισμός ότι αυτοί οι φασίστες είναι «μη-Αμερικανοί» με κάποιον τρόπο.
Ο βίαιος ρατσισμός έχει βαθιές ρίζες σε αυτήν τη χώρα και η τρομοκρατία ως μέσο υπεράσπισης των διεστραμμένων ιδεών της Δεξιάς είναι τόσο Αμερικανική όσο και τα λευκά σεντόνια και οι κρεμάλες (ΣτΜ: Αναφορά στην Κου Κλουξ Κλαν).
Αλλά επίσης μέρος της αμερικανικής ιστορίας είναι η αντίσταση στη ρατσιστική τρομοκρατία. Αυτοί που μας λένε πως αν αγνοήσουμε τους ρατσιστές αυτοί θα εξαφανιστούν είτε δεν γνωρίζουν αυτό το γεγονός είτε δεν θέλουν να χτίσουμε κινήματα ενάντια στην ακροδεξιά γιατί καταλαβαίνουν ενστικτωδώς ότι τα κινήματά μας δεν θα περιοριστούν σε αυτόν το στόχο.
Είναι η ώρα να μάθουμε από την ιστορία προηγούμενων γενιών που πολέμησαν την Κου Κλουξ Κλαν και από τον ηρωικό αγώνα ενάντια στο φασισμό στην Ευρώπη. Και είναι η ώρα να ενωθούμε στη δράση για να βρούμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε τις δυνάμεις που θέλουν να κλειστούμε σπίτια μας.
Όπως αντλήσαμε δύναμη από τη γενναιότητα που έδειξαν οι κάτοικοι του Φέργκιουσον του Μιζούρι, μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη από τα λόγια της μητέρας της Heather Heyer για την κόρη της: «Δεν θα έκανε ποτέ πίσω από αυτά που πιστεύει. Και πέθανε κάνοντας αυτό το πράγμα, πέθανε παλεύοντας για τα πιστεύω της».
Η απειλή της Δεξιάς αυξάνεται, αλλά πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και να την νικήσουμε, για να έχουμε τη δυνατότητα να αγωνιστούμε για οποιοδήποτε από τα αιτήματά μας. Ένας οργανωτής από το Κολούμπους του Οχάιο, εξέφρασε τα ένστικτα αλληλεγγύης και αγώνα που κατέκλυσαν τη χώρα μετά το Σάρλοτσβιλ:
«Όταν αρχίσαμε να σχεδιάζουμε την κινητοποίηση στο αεροδρόμιο του Κολούμπους [ενάντια στην απαγόρευση μετακινήσεων των μουσουλμάνων από τον Τραμπ] το Γενάρη, πολλά δεξιά και ισλαμοφοβικά καθάρματα άρχισαν να ποστάρουν φωτογραφίες με αυτοκίνητα να πατάνε ζώα και ανθρώπους.
Ο στόχος τους ήταν σαφής: να τραμπουκίσουν και να απειλήσουν, για να κάνουν τον κόσμο να φοβηθεί να κατέβει στη διαδήλωση. Για αρκετές ώρες τη νύχτα, διαγράφαμε αυτές τις φωτογραφίες. Τελικά εμφανίστηκαν εκατοντάδες κι εκατοντάδες άνθρωποι για να παλέψουν ενάντια στην απαγόρευση. Είχαμε το νου μας για περαστικά αυτοκίνητα, αλλά δεν εμφανίστηκαν. Κι έτσι γίναμε μέρος των ιστορικών δράσεων στα αεροδρόμια που νίκησαν την πρώτη εκδοχή της απαγόρευσης στους μουσουλμάνους.
Αυτοί οι φασίστες θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να σιωπήσουμε, θα προσπαθήσουν να μας τρομοκρατήσουν, θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να φοβηθούμε. Αλλά εμείς είμαστε πολλοί, κι αυτοί είναι λίγοι».