"Η οικολογική κρίση, ιδιαίτερα η κλιματική αλλαγή, επιταχύνεται επικίνδυνα και, ως τέτοια, πλήττει όλο και πλατύτερα τμήματα του πληθυσμού, ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων. Αλλά προκαλεί και μεγάλες ευαισθησίες, και ένα πραγματικό, έστω και ανισομερές, κίνημα νεολαίας σε όλο τον κόσμο, για το μέλλον του πλανήτη.
Οι απαντήσεις από τις άρχουσες τάξεις δεν είναι απλώς ανεπαρκείς. Οδηγούνται σε αδιέξοδο, επειδή η ίδια η κρίση, ιδιαίτερα η κλιματική, απαιτεί ριζικές λύσεις, που δεν μπορεί να τις δώσει το αδηφάγο κεφάλαιο, όσο “πράσινο” και να βαφτεί.
Στην Ελλάδα βλέπουμε τις κυρίαρχες πολιτικές αφηγήσεις να θέλουν κι άλλη συσσώρευση κερδών, κεφαλαίου, και καταστροφής. Όχι μόνο σε τσιμεντοποιήσεις (Ελληνικό, παραλίες, κλπ.), αλλά και γενικότερα, όπως με τις εξορύξεις στη Μεσόγειο, και με τους συνδεόμενους αυξημένους εξοπλισμούς (και τους κινδύνους τους), αντί για την αναγκαία μείωσή τους, ή με τις μεταφορές (οδικές, θαλάσσιες). Και ασφαλώς, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε διάφορες "πράσινες" μπίζνες όπως η καταστροφή δασών για την εγκατάσταση τεράστιων αιολικών μονάδων, με μεγάλα κέρδη για τους κατασκευαστικούς ομίλους, και πλήρη αδιαφορία για τις κοινωνικές ανάγκες και το φυσικό περιβάλλον.
Από την άλλη, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, κινήματα, πληθυσμοί που αγωνίζονται για τη ζωή τους, την ύπαρξή τους, το φυσικό περιβάλλον, σε πείσμα των αρχουσών τάξεων που δεν νοιάζονται για τίποτα εκτός από το κυνήγι του κέρδους.
Μαζί με τη στήριξη αυτών των αγώνων, είναι πιο αναγκαία από ποτέ μια νέα πολιτική πρόταση από τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής/αντικαπιαλιστικής Αριστεράς, αντιπαραθετική προς το κυρίαρχο σύστημα, με άξονα τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτή τη συζήτηση φιλοδοξούμε να ανοίξουμε με την εκδήλωση μας."