Από την 25η Γενάρη, οπότε και τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση προχώρησε επί έξι μήνες σε μια σκληρή διαπραγμάτευση με τις κυρίαρχες ελίτ στην Ε.Ε. Το αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης, αναντίρρητα προϊόν εκβιασμού εξαιτίας και της αδιαλλαξίας των εταίρων, αλλά και της μη προετοιμασίας από την ελληνική πλευρά ενός εναλλακτικού σχεδίου στην περίπτωση μη συμφωνίας, ήταν η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου.

Η συμ­φω­νία αυτή δεν μπο­ρεί να εφαρ­μο­στεί, δεν είναι οι­κο­νο­μι­κά βιώ­σι­μη και εντεί­νει την ύφεση και την κοι­νω­νι­κή ανι­σό­τη­τα. Η δέ­σμευ­ση από τις τε­λευ­ταί­ες απο­φά­σεις των κα­θο­δη­γη­τι­κών ορ­γά­νων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για τη διε­ξα­γω­γή ενός έκτα­κτου συ­νε­δρί­ου, που δε θα ήταν συ­νέ­δριο «εσω­τε­ρι­κού ξε­κα­θα­ρί­σμα­τος», θα έδινε τη δυ­να­τό­τη­τα εκ­πό­νη­σης σή­με­ρα ενός εναλ­λα­κτι­κού σχε­δί­ου απε­μπλο­κής -στο άμεσο μέλ­λον- από τα μνη­μό­νια, ενός ρι­ζο­σπα­στι­κού προ­γράμ­μα­τος δια­κυ­βέρ­νη­σης στις νέες συν­θή­κες αλλά και θα απα­ντού­σε στα με­γά­λα ερω­τή­μα­τα που έθεσε η συ­γκυ­ρία, δεν τη­ρή­θη­κε.

Το διάγ­γελ­μα του Πρω­θυ­πουρ­γού και η προ­κή­ρυ­ξη των εκλο­γών κα­θό­ρι­σε και το πε­ριε­χό­με­νο της πο­λι­τι­κής με την οποία θα διεκ­δι­κή­σει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την ψήφο του ελ­λη­νι­κού λαού, δη­λα­δή τη δια­χεί­ρι­ση και την πιστή εφαρ­μο­γή της συμ­φω­νί­ας.

Σε ό,τι με αφορά, δεν πι­στεύω και δεν μπορώ να υπη­ρε­τή­σω αυτό το σχέ­διο. Η κά­θο­δός μου στις εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις των τε­λευ­ταί­ων 8 χρό­νων –από το 2007 μέχρι και τις εκλο­γές της 25ης Γε­νά­ρη 2015- προ­έ­τασ­σε δια­φο­ρε­τι­κές διεκ­δι­κή­σεις για τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας, τα πλητ­τό­με­να από τις πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας στρώ­μα­τα, τους νέους αν­θρώ­πους.

Υπό αυτή την έν­νοια, δε θα συμ­με­τέ­χω στις λί­στες των ψη­φο­δελ­τί­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Πα­ρα­μέ­νω πο­λι­τι­κά και κοι­νω­νι­κά ενερ­γή, γιατί οι αγώ­νες για κοι­νω­νι­κή δι­καιο­σύ­νη δε στα­μα­τούν. Εκεί, όλοι και όλες, θα συ­να­ντιό­μα­στε.

Ηρώ Μ. Διώτη

Βου­λευ­τί­να Λά­ρι­σας ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

Σχετικά

Ετικέτες