Το Παρίσι, η πόλη σύμβολο του Διαφωτισμού, στις μέρες που πέρασαν, έστειλε σκληρά μηνύματα για το μέλλον της ΕΕ, αλλά και του κόσμου.
Οι 200 ηγέτες, που συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, είχαν, τάχα, να συζητήσουν για την κλιματική αλλαγή. Ήταν ένας καλός λόγος, μια και φέτος όλες οι μετρήσεις για το κλίμα έδωσαν προειδοποιήσεις με αρνητικά ρεκόρ.
Καθόλου τυχαία, ανήμερα της συνόδου, οι δύο μεγαλύτερες πόλεις του πλανήτη, το Πεκίνο και το Νέο Δελχί, πνίγονταν μέσα σε ένα νέφος δηλητηριώδους «ομίχλης». Αν όμως περιμένατε κάποια ουσιαστική πρωτοβουλία γι’ αυτή τη δραματική κατάσταση, τότε περιμένατε άδικα.
Το μενού των «μεγάλων» ήταν παραδοσιακό: η μοιρασιά του κόσμου.
Οι κλειστές συζητήσεις αφορούσαν το μέλλον της Μέσης Ανατολής, όπου σήμερα συνωθούνται, βομβαρδίζοντας, Αμερικανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι και Γερμανοί. Ο διαμελισμός της Συρίας, με τρόπο που να μην αφήνει παραπονούμενο κανέναν από τους «μεγάλους», είναι ο πονοκέφαλος που έχει προστεθεί πάνω στην κατάρρευση του Ιράκ, μετατρέποντας την περιοχή σε κόλαση.
Οι αποικιοκρατικές εξορμήσεις έχουν μια παράδοση: σκοτώνουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Την εποχή του πολέμου ενάντια στην επανάσταση στην Αλγερία, το Παρίσι έζησε μερικές από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του.
Ανάλογες στιγμές ζει τώρα. Με την τιμητική εξαίρεση 6 βουλευτών (του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Πρασίνων), η βουλή ψήφισε την παράταση κατά 3 μήνες της «κατάστασης εκτάκτου ανάγκης». Δηλαδή (με την ψήφο ακόμα και της… Αριστεράς) καταργήθηκαν τα δικαιώματα για τη συγκέντρωση, τη διαδήλωση, το οικιακό άσυλο κ.ο.κ. για ακόμη 3 μήνες! Χιλιάδες στρατιώτες έχουν αναλάβει τη «φρούρηση» του κέντρου του Παρισιού, αλλά και να περιπολούν με ζήλο στις λαϊκές συνοικίες και στα προάστια των μεταναστών. Οι κερδισμένοι από αυτό το πολιτικό κλίμα είναι δεδομένοι: οι ακροδεξιοί ρατσιστές της Μαρί Λεπέν.
Η κατάσταση πολιορκίας, το κράτος «έκτακτης ανάγκης», αποδεικνύει αναντίρρητα ότι η ιμπεριαλιστική εξόρμηση στην Ανατολή είναι ταυτόχρονα και κήρυξη πολέμου μέσα στη Δύση, μέσα στις πρωτεύουσες των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Και η επίθεση αυτή απαντιέται με έναν και μόνο τρόπο: να ενώσουμε την αντίσταση στον πόλεμο και στον ιμπεριαλισμό με την αντίσταση στο ρατσισμό και την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, γνωρίζοντας καλά ότι αυτά αποτελούν και υπεράσπιση των δικών μας δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
