Από μικρός είχα μια συνήθεια η οποία άλλοτε έβγαινε σε καλό και άλλες φορές ήταν ζημιογόνα. Ακόμα και εκεί που δεν «με έπαιρνε» όταν αισθανόμουν ότι κάτι πάει στραβά να αντιδρώ. Ιδιαίτερα αντιδρούσα όταν έβλεπα να μην πηγαίνει κάτι καλά με τους δικούς μου ανθρώπους. Γιατί οι δικοί μας άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη μόνο από όμορφα λόγια αλλά έχουν ανάγκη και από ένα σκούντημα την στιγμή που τους λέμε τις δικές μας αλήθειες.

Στην δική μας πε­ρί­πτω­ση, την πε­ρί­πτω­ση της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας θεωρώ χρέος προς εμένα, τους συ­ντρό­φους και το μέ­τω­πο, να σκου­ντάω όταν κάτι νο­μί­ζω ότι δεν πάει καλά. Νο­μί­ζω ότι αυτό πρέ­πει να κά­νου­με όλοι μας. Σύ­ντρο­φοι απο­κα­λού­μα­στε επει­δή λαμ­βά­νου­με μέρος σε έναν κοινό αγώνα και πραγ­μα­τι­κά δεν θα ήθελα να φιλ­τρά­ρω τις σκέ­ψεις μου πριν τις κα­τα­θέ­σω σε συ­ντρό­φους.

Η κα­τα­κλεί­δα  της 21ης -22ης Νο­εμ­βρί­ου ήταν ότι τώρα αρ­χί­ζει η πολλή δου­λειά για όλους μας. Θε­μα­τι­κές επι­τρο­πές οι οποί­ες με πολλή δου­λειά, με ζύ­μω­ση και αξιο­ποιώ­ντας αν­θρώ­πους ικα­νούς πάνω στα αντι­κεί­με­να, να συν­θέ­σου­με ένα πρό­γραμ­μα που να απα­γκι­στρώ­νει τον πο­λί­τη από τις πο­λι­τι­κές των μνη­μο­νί­ων (πο­λι­τι­κές και ιδε­ο­λο­γί­ες ερ­γα­λεία του κα­πι­τα­λι­σμού) ως μο­νό­δρο­μο και να δεί­χνουν τον άλλο δρόμο. Να μην κιο­τέ­ψου­με και να δεί­ξου­με πως όλοι εμείς ονει­ρευό­μα­στε το μέλ­λον.

Στο όλο εγ­χεί­ρη­μα ο κα­θέ­νας μας θα πρέ­πει να κάνει κτήμα του, την ορ­γά­νω­ση, τις θέ­σεις και την δομή του με­τώ­που. Αν δεν συμ­με­τέ­χει, δεν συν­δια­μορ­φώ­σει, αν δεν κα­τα­λά­βει θα είναι δύ­σκο­λο να το υπο­στη­ρί­ξει έξω στην κοι­νω­νία. Για το μέ­τω­πο των μελών λοι­πόν θα πρέ­πει οι αρ­χι­κές σκέ­ψεις, τα αρ­χι­κά κεί­με­να να στα­λούν σε όλους τους νο­μούς όπου θα συ­ζη­τη­θούν και να γίνει η ανα­τρο­φο­δό­τη­ση από τα μέλη. Εάν σε αυτή την προ­σπά­θεια γίνει κακή αρχή πολύ φο­βά­μαι ότι δεν θα επι­τύ­χου­με τον σκοπό που έχου­με. Οι απο­φά­σεις πίσω από κλει­στές πόρ­τες για πολ­λούς από εμάς δεν έχουν βγά­λει σε καλό. Υπάρ­χουν άν­θρω­ποι που μπο­ρούν να κα­τα­σκευά­σουν δια­δι­κτυα­κή πλατ­φόρ­μα όπου με αριθ­μό μέ­λους και ονο­μα­τε­πώ­νυ­μο να βά­λου­με όλοι μας το λι­θα­ρά­κι που θα μας πάει στο μέλ­λον.

Επι­πλέ­ον ιδε­ο­λο­γι­κά και ακτι­βι­στι­κά κα­λού­μα­στε να υπε­ρα­σπι­στού­με τους πο­λί­τες που πλήτ­το­νται από τις πο­λι­τι­κές του από­λυ­του κυ­νι­σμού. Οι πο­λί­τες πρέ­πει να κα­τα­λά­βουν ότι δεν εί­μα­στε οι φα­φλα­τά­δες της αρι­στε­ράς που μέσα από γυά­λι­να κτί­ρια μι­λά­νε πολύ χωρίς να κά­νουν τί­πο­τε στην πράξη.

Τέλος θα ήθελα να το­νί­σω την ανά­γκη για συ­νε­χή εγρή­γορ­ση παρά τις εορ­τα­στι­κές ημέ­ρες που έρ­χο­νται. Ο αγώ­νας για την ανα­τρο­πή δεν μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει για τα χρι­στού­γεν­να.

*Προ­σω­ρι­νός συ­ντο­νι­στής Λαϊ­κής Ενό­τη­τας Χαλ­κί­δας

Σχετικά

Ετικέτες