Μια άλλη παράμετρος της διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, που επιχειρείται από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και περιλαμβάνει το προσχέδιο, αποτελεί η ενοποίηση όλων των Ταμείων κύριας ασφάλισης, εφάπαξ και λοιπών παροχών σε έναν ενιαίο φορέα (ΕΦΚΑ- Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης).

Δυ­στυ­χώς αυτή η πρό­τα­ση της κυ­βέρ­νη­σης δεν έχει απα­σχο­λή­σει ιδιαί­τε­ρα την δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση για το Ασφα­λι­στι­κό, καθώς πολ­λοί θε­ω­ρούν ότι το σωστό είναι να υπάρ­χει ένας ενιαί­ος ορ­γα­νι­σμός Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης για όλους και όλες σε αυτή τη χώρα. Και ότι επί­σης με αυτόν τον τρόπο θα εξοι­κο­νο­μη­θούν χρή­μα­τα για το Σύ­στη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης.

Όμως συμ­βαί­νει ακρι­βώς το ανά­πο­δο! Η κυ­βέρ­νη­ση θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σει την ενο­ποί­η­ση των Ασφ/κών Τα­μεί­ων για να πε­τύ­χει τα εξής:

• Να εξι­σώ­σει τις πα­ρο­χές των ασφα­λι­σμέ­νων και συ­ντα­ξιού­χων προς τα κάτω, καθώς όσοι παίρ­νουν κά­ποια ψί­χου­λα πάρα πάνω θα θε­ω­ρη­θούν «ρε­τι­ρέ» και «μη αντα­πο­δο­τι­κές» πα­ρο­χές και ότι τάχα αυτοί ευ­θύ­νο­νται για τα ελ­λείμ­μα­τα των Τα­μεί­ων.

 •Θα πάρει τα όποια απο­θε­μα­τι­κά έχουν απο­μεί­νει σε κά­ποια Τα­μεία για θα κα­λύ­ψει τα κενά κά­ποιων άλλων και τις λε­γό­με­νες «προ­σω­πι­κές δια­φο­ρές» (αν μεί­νουν), για να μεί­νουν όλα τα Τα­μεία από ρευ­στό.

• Θα ζη­τά­ει έτσι συ­νε­χείς αυ­ξή­σεις στις κρα­τή­σεις των ει­σφο­ρών των ασφα­λι­σμέ­νων και θα προ­χω­ρά­ει σε συ­νε­χείς μειώ­σεις των συ­ντά­ξε­ων.

• Η ενο­ποί­η­ση 6 Τα­μεί­ων κύ­ριας Ασφά­λι­σης, 9 Τα­μεί­ων Εφά­παξ και 7 Πα­ρο­χών, σε σύ­ντο­μο σχε­τι­κά χρο­νι­κό διά­στη­μα, ανα­μέ­νε­ται να δη­μιουρ­γή­σει τε­ρά­στια προ­βλή­μα­τα στη λει­τουρ­γία του Συ­στή­μα­τος Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης και κατά συ­νέ­πεια την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των ασφα­λι­σμέ­νων και των συ­ντα­ξιού­χων.

Εν­δει­κτι­κά ανα­φέ­ρου­με το πα­ρά­δειγ­μα του 2007, όταν μέσα σε έξι μήνες πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η ενο­ποί­η­ση του ΤΕΒΕ, του Τα­μεί­ου Εμπό­ρων και του ΤΣΑ στον ΟΑΕΕ, όπου για σχε­δόν 10 μήνες υπήρ­χε απί­στευ­τη τα­λαι­πω­ρία στην εξυ­πη­ρέ­τη­ση των πο­λι­τών, με το απί­στευ­το χάος που είχε δη­μιουρ­γη­θεί, ενώ ο χρό­νος κα­θυ­στέ­ρη­σης στην απο­νο­μή συ­ντά­ξε­ων δι­πλα­σιά­στη­κε!

Έτσι όταν το 2006 μία σύ­ντα­ξη σε ένα μόνο Τα­μείο έβγαι­νε σε 2-3 μήνες, το 2007 πήγε στους 6-10 μήνες. Και η δια­δο­χι­κή από 8-10 μήνες, εκτο­ξεύ­τη­κε στους 15-18 μήνες, με το ίδιο προ­σω­πι­κό.

Τώρα οι κα­θυ­στε­ρή­σεις έχουν αυ­ξη­θεί ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρο, γιατί οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα Ασφ. Τα­μεία έχουν μειω­θεί στο μισό του­λά­χι­στον, ενώ καμία μη­χα­νο­γρά­φη­ση δεν μπο­ρεί να λύσει αυτά τα προ­βλή­μα­τα.

• Η δη­μιουρ­γία ενός ενιαί­ου Τα­μεί­ου θα βγά­λει κερ­δι­σμέ­νους όσους με­γα­λο­καρ­χα­ρί­ες-ιδιώ­τες προ­μη­θευ­τές και εται­ρί­ες έχουν δο­σο­λη­ψί­ες κάθε μορ­φής με το Δη­μό­σιο, ενώ ακόμα και η ενιαία εται­ρία «αξιο­ποί­η­σης» της ακί­νη­της και κι­νη­τής πε­ριου­σί­ας των Τα­μεί­ων, αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε πλή­ρως ποιους θα ωφε­λή­σει.

• Τέλος, η συ­νει­δη­τή και ορ­γα­νω­μέ­νη διά­λυ­ση του Δη­μό­σιου Συ­στή­μα­τος Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης που επι­χει­ρεί­ται (αν τους το επι­τρέ­ψου­με), και ένα χα­μη­λό επί­πε­δο πα­ρο­χών, θα οδη­γή­σει, όσους ασφα­λι­σμέ­νους μπο­ρούν να το επω­μι­στούν, στην αγκα­λιά της ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης και τους υπό­λοι­πους στην ακραία εξα­θλί­ω­ση.

Όμως το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση δεν θα επι­τρέ­ψου­με στην κυ­βέρ­νη­ση να υλο­ποι­ή­σει τα σχέ­δια της. Οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις που προ­ε­τοι­μά­ζο­νται από τα συν­δι­κά­τα είναι μόνο η αρχή! Αυτό το σχέ­διο Κα­τρού­γκα­λου, πρέ­πει να έχει του­λά­χι­στον την τύχη του Γιαν­νί­τση.