Η γαλλική κοινωνία ζει ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Η κυβέρνηση Ολάντ ένιωσε αρκετά ισχυρή για να ανακοινώσει το ξήλωμα όλου του «Εργατικού Κώδικα» και των βασικότερων εργατικών κατακτήσεων, με αποτέλεσμα να ανοίξει το καπάκι της λαϊκής οργής, που ξεχείλισε σε εκατοντάδες γαλλικές πόλεις.
Στις 9 Μαρτίου μισό εκατομμύριο μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα, απαιτώντας την απόσυρση του κυβερνητικού νομοσχεδίου. Εκατοντάδες σχολές και σχολεία τελούν υπό κατάληψη. Στις 17 και 24 Μαρτίου οι δρόμοι πλημμύρισαν και πάλι, με τη νεολαία να γίνεται όλο και μαχητικότερη απέναντι στη βία των CRS (με οδοφράγματα και συγκρούσεις με την αστυνομία).
Στην πανεθνική μέρα δράσης στις 31 Μάρτη κάλεσαν 7 εργατικές συνομοσπονδίες (στις 9 Μάρτη καλούσαν μόνο 2). Μαζικές κινητοποιήσεις και καταστολή ξανά.
Τι αφορά το προς ψήφιση νομοσχέδιο; Πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, χαλάρωση της εργατικής νομοθεσίας για τη νυχτερινή εργασία, κατάργηση του 35ωρου, περικοπές στην πληρωμή των υπερωριών, διακοπών και αδειών. Ήδη η πλειοψηφία της εργαζόμενης νεολαίας σήμερα δουλεύει με συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης και προγράμματα «κατάρτισης» τύπου voucher. Έτσι ο νόμος βάζει οριστικά ταφόπλακα σε προοπτικές μόνιμης εργασίας, οδηγώντας το σύνολο των εργασιακών σχέσεων σε περαιτέρω αποδιάρθρωση.
Η νεολαία είναι αυτή που έδωσε τον τόνο στο νέο κίνημα. Και πλέον παρασύρει και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Τα περισσότερα συνδικάτα είχαν εξαγγείλει αρχικά την επιθυμία τους να υπάρξουν μικροαλλαγές στο σχέδιο νόμου και καλούσαν σε εθιμοτυπικές κινητοποιήσεις «κατόπιν εορτής». Στις 14 Μαρτίου, μάλιστα, ο πρωθυπουργός Βαλς ανακοίνωσε βελτιώσεις στο νόμο, κυρίως στα επίμαχα σημεία της απελευθέρωσης απολύσεων και των αποζημιώσεων απόλυσης. Τώρα όμως ακόμα και φιλοκυβερνητικά συνδικάτα απαιτούν την πλήρη απόσυρσή του.
Το 70% του κόσμου δηλώνει αντίθετο στη μεταρρύθμιση. Την ίδια ώρα τα αφεντικά ζητούν την επιστροφή του νόμου στην αρχική εκδοχή του. Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα παρουσιάζει ρωγμές, με τη Νεολαία του και τα περισσότερα συνδικάτα που ελέγχει να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, ενώ βουλευτές του δηλώνουν ότι δεν θα το ψηφίσουν.
Ένα μαζικό κίνημα σπάει τον «γύψο» που είχε επιβληθεί στο όνομα της «αντιτρομοκρατίας», αλλά και την καταθλιπτική κινηματική νηνεμία των τελευταίων χρόνων στη χώρα που συχνά λειτούργησε ως «κοινωνικό εργαστήρι» της Ευρώπης. Τα νέα είναι σημαντικά, καθώς μπορούν να ανοίξουν έναν νέο κύκλο κινηματικών εκρήξεων, που θα αντιστρέψει το ζοφερό κλίμα που διαμορφώνεται στην Ευρώπη.
