Συγκέντρωση διαμαρτυρίας εκπαιδευτικών πραγματοποιήθηκε σήμερα (15/4) έξω από το υπουργείο Παιδείας, με κύριο αίτημα η κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και να υιοθετήσει τις θέσεις των ομοσπονδιών του κλάδου, για ένα ενιαίο σύστημα διορισμών μονίμων και αναπληρωτών.

Συ­γκέ­ντρω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, έξω από το Υπουρ­γείο Μα­κε­δο­νί­ας Θρά­κης. Στη συ­γκέ­ντρω­ση κα­λού­σαν οι πέντε ΕΛΜΕ της πόλης καθώς και οι Δι­δα­σκα­λι­κοί Σύλ­λο­γοί της.

Η συ­γκέ­ντρω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας έγινε σε αντι­στοι­χία με αυτή της Αθή­νας καθώς τα δευ­τε­ρο­βάθ­μια σω­μα­τεία (ΟΛΜΕ και ΔΟΕ) κα­λού­σαν την ίδια πε­ρί­που σε συ­γκέ­ντρω­ση και απο­κλει­σμό του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας. Αιτία για τις αντι­δρά­σεις των εκ­παι­δευ­τι­κών απο­τε­λεί η πρό­τα­ση που κα­τα­τέ­θη­κε από το Υπουρ­γείο Παι­δεί­ας για τη θε­σμο­θέ­τη­ση με­τα­βα­τι­κού συ­στή­μα­τος πρό­σλη­ψης ανα­πλη­ρω­τών για το επό­με­νο έτος. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της πρό­τα­σης είναι ότι δεν ανα­φέ­ρε­ται που­θε­νά για μό­νι­μους διο­ρι­σμούς ενώ χρη­σι­μο­ποιεί τον νόμο της Δια­μα­ντο­πού­λου (3848/10) για την τεκ­μη­ρί­ω­ση των νο­μι­κών επι­χει­ρη­μά­των του. Η πρό­τα­ση του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας έχει ως νο­μι­κό άλ­λο­θι την από­φα­ση του ΣτΕ σύμ­φω­να με την οποία κάθε άλλος διο­ρι­σμός πλην του ΑΣΕΠ (ενιαί­ος πί­να­κας του 40%, 30μη­νη ή 24μη­νη πρου­πη­ρε­σία) κρί­νε­ται αντι­συ­νταγ­μα­τι­κός, γιατί αντί­κει­ται στις αρχές της ισό­τη­τας και της αξιο­κρα­τί­ας οι οποί­ες κα­το­χυ­ρώ­νο­νται συ­νταγ­μα­τι­κά. Επί­σης σύμ­φω­να πάλι με από­φα­ση του ΣτΕ το υπάρ­χον σύ­στη­μα διο­ρι­σμού ανα­πλη­ρω­τών κρί­νε­ται συ­νταγ­μα­τι­κά ανε­κτό με κα­τα­λη­κτι­κό ση­μείο τρέ­χον σχο­λι­κό έτος 2015-2016. Ως κε­ρα­σά­κι στη νο­μι­κή τούρ­τα το ΣτΕ κρί­νει ότι ναι μεν η προ­ϋ­πη­ρε­σία των ανα­πλη­ρω­τών και ωρο­μί­σθιων εκ­παι­δευ­τι­κών συ­νι­στούν μεν αντι­κει­με­νι­κά κρι­τή­ρια, η από­κτη­ση όμως της προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας αυτής ανά­γε­ται σε προ­σλή­ψεις, οι οποί­ες δεν είχαν υπα­χθεί στον έλεγ­χο ανε­ξάρ­τη­της αρχής, δη­λα­δή, του ΑΣΕΠ και άρα δεν μπο­ρεί να θε­ω­ρη­θεί αξιο­κρα­τι­κή.

Ου­σια­στι­κά με βάση αυτές τις νο­μι­κές προσ­σεγ­γί­σεις η πρό­τα­ση του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας αβα­ντά­ρει σε υπερ­θε­τι­κό βαθμό την επι­τυ­χία στους δια­γω­νι­σμούς του ΑΣΕΠ και απα­ξιώ­νει εντε­λώς την πρου­πη­ρε­σία στην οποία βάζει πλα­φόν στην μο­ριο­δό­τη­σή της (ανώ­τα­το όριο 16,80 μόρια) καθώς και την πρι­μο­δό­τη­ση των δυ­σπρό­σι­των σχο­λεί­ων. Επί­σης δεν μο­ριο­δο­τού­νται όλα τα τέκνα των εκ­παι­δευ­τι­κών (από τρία ανή­λι­κα και πάνω).

Με αυτό τον τρόπο ανα­τρέ­πο­νται συ­νο­λι­κά οι υπάρ­χο­ντες πί­να­κες των ανα­πλη­ρω­τών και επι­τυγ­χά­νε­ται πα­ράλ­λη­λα ο στό­χος των κυ­βερ­νώ­ντων για πε­ρισ­σό­τε­ρη διαί­ρε­ση και αν­θρω­πο­φα­γία για μια θέση στο μνη­μο­νια­κό ήλιο. Αξί­ζει να ση­μειω­θεί ότι οι προ­σφυ­γές στο ΣτΕ δεν έγι­ναν από κά­ποιο υπουρ­γείο ή κυ­βερ­νη­τι­κό φορέα, αλλά από επι­τυ­χό­ντες του ΑΣΕΠ που θε­ώ­ρη­σαν ότι αδι­κού­νταν από τις ρυθ­μί­σεις προ­σλή­ψε­ων που ίσχυαν.

Οι συ­νέ­πεις της κα­τάρ­γη­σης της επε­τη­ρί­δας ως σύ­στη­μα προ­σλή­ψε­ων γί­νο­νται ακόμα πιο αντι­λη­πτές. Η υπο­βάθ­μι­ση του πτυ­χί­ου όσων λάμ­βά­νουν μέρος σε δια­γω­νι­σμό, όντας από­φοι­τοι ενός Πα­νε­πι­στη­μί­ου, καθώς η τα­χύ­τα­τη ανά­πτυ­ξη της μπίζ­νας των φρο­ντι­στη­ρί­ων που υπό­σχο­νται επι­τυ­χία στον ΑΣΕΠ, είναι οι πιο εμ­φα­νείς πα­ρά­με­τροι της κα­θιέ­ρω­σης αυτού του μέ­τρου. Γι αυτό όμως το σκέ­λος της νο­μι­μό­τη­τας δεν έχου­με δει καμ­μία προ­σφυ­γή στο ΣτΕ.

Εν κα­τα­κλεί­δι η πο­λι­τι­κή που έχει εκ­φρα­στεί από ΕΕ και ΟΟΣΑ και κα­λεί­ται να εφαρ­μό­σει η τω­ρι­νή κυ­βέρ­νη­ση είναι πο­λι­τι­κή μα­ζι­κών πε­ρι­κο­πών θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας, αδιο­ρι­στί­ας και πε­ραι­τέ­ρω ελα­στι­κο­ποί­η­σης των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων. Οι το­πο­θε­τή­σεις κυ­βερ­νη­τι­κών στε­λε­χών, οι προ­τά­σεις των ομά­δων ερ­γα­σί­ας στα πλαί­σια του προ­σχη­μα­τι­κού Εθνι­κού Δια­λό­γου δεί­χνουν την κα­τεύ­θυν­ση που θα ακο­λου­θη­θεί. Ήδη έχει δια­ρεύ­σει η προ­ο­πτι­κή της επέ­κτα­σης της δι­δα­κτι­κής ώρας ή και του ερ­γα­σια­κού ωρα­ρί­ου καθώς και της κα­τάρ­γη­σης δι­δα­κτι­κών αντι­κει­μέ­νων που θα οδη­γή­σουν ασφα­λώς στην εξοι­κο­νό­μη­ση προ­σω­πι­κού. Η  πλήρη κα­τάρ­γη­ση των ΕΑΕΠ και του ολο­ή­με­ρου σχο­λεί­ου καθώς και η κα­τάρ­γη­ση τμη­μά­των έντα­ξης και πα­ράλ­λη­λης στή­ρι­ξης είναι προ των πυλών. Βε­βαί­ως δεν μπο­ρού­με να μην ανα­φέ­ρου­με την προ­ο­πτι­κή της χρη­μα­το­δό­τη­σης των υπο­στη­ρι­κτι­κών δομών και των δομών ει­δι­κής αγω­γής από ιδιω­τι­κούς φο­ρείς με ότι αυτό συ­νε­πά­γε­ται.

Μόνο εφυ­ση­χα­σμός δε μπο­ρεί να υπάρ­ξει κάτω από αυτές τις πρου­πο­θέ­σεις. Η μόνη λύση που έχου­με είναι ο κοι­νός αγώ­νας όλων των κομ­μα­τιών του εκ­παι­δευ­τι­κού κλά­δου (δά­σκα­λοι, κα­θη­γη­τές, μό­νι­μοι, ανα­πλη­ρω­τές) σε συ­μπό­ρευ­ση με τους υπό­λοι­πους αγω­νι­ζό­με­νους κλά­δους, τους γο­νείς και τη νε­ο­λαία, για την ανα­τρο­πή των μνη­μο­νια­κών αντιεκ­παι­δευ­τι­κών αντιερ­γα­τι­κών μέ­τρων.

*Εκ­παι­δευ­τι­κός Α' ΕΛΜΕ Θεσ­σα­λο­νί­κης

Ετικέτες