Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παίζει με τον πόνο των ανέργων!

Βέ­βαια και εδώ ακο­λου­θεί­ται η πε­πα­τη­μέ­νη. Αντί να ενι­σχύ­ε­ται η συ­νε­ται­ρι­στι­κή αντί­λη­ψη σε το­μείς που προ­σφέ­ρο­νται ή να ενι­σχύ­ο­νται εγ­χει­ρή­μα­τα διευ­κό­λυν­σης της ανά­λη­ψης της λει­τουρ­γί­ας επι­χει­ρή­σε­ων που κλεί­νουν από τους ίδιους τους ερ­γα­ζό­με­νους – όπως θα μπο­ρού­σε να γίνει πχ. με την αλυ­σί­δα κα­τα­στη­μά­των «ΜΑ­ΡΙ­ΝΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ», σε συ­νερ­γα­σία με τους ντό­πιους προ­μη­θευ­τές και τους αγρο­το­κτη­νο­τρο­φι­κούς συ­νε­ται­ρι­σμούς – προ­ω­θεί­ται η λο­γι­κή της εκ­χώ­ρη­σης το­μέ­ων του δη­μο­σί­ου ιδιαί­τε­ρα στην κα­θα­ριό­τη­τα, στη φύ­λα­ξη των κτη­ρί­ων και κυ­ρί­ως στις κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες, με προ­φα­νή στόχο την κα­τάρ­γη­ση στα­θε­ρών και μο­νί­μων θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας στο δη­μό­σιο και το πέ­ρα­σμα τους τε­λι­κά στους ιδιώ­τες.

Είναι τυ­χαίο άραγε το γε­γο­νός ότι ο νόμος για την «Κοι­νω­νι­κή Οι­κο­νο­μία και Κοι­νω­νι­κή Επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα και λοι­πές δια­τά­ξεις» (ΝΟΜΟΣ 4019) ψη­φί­στη­κε το 2011, στην αρχή δηλ. της μνη­μο­νια­κής πε­ριό­δου; Είναι τυ­χαίο που οι θια­σώ­τες του ακραί­ου νε­ο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμού, στους οποί­ους συ­γκα­τα­λέ­γε­ται και ο κ. Κ. Μη­τσο­τά­κης έλεγε τότε σε τη­λε­ο­πτι­κή εκ­πο­μπή και σε ερώ­τη­ση απο­λυ­μέ­νης τότε κα­θα­ρί­στριας του Υπουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών ότι η «…η λύση στο πρό­βλη­μα σας είναι η σύ­στα­ση κοι­νω­νι­κών επι­χει­ρή­σε­ων» και ότι «ναι, θα γί­νε­ται ερ­γο­λά­βοι και επι­χει­ρη­μα­τί­ες…».

Το πο­λι­τι­κό σκη­νι­κό μπο­ρεί να άλ­λα­ξε από τότε και ο κ. Μη­τσο­τά­κης να βρί­σκε­ται σή­με­ρα στην αντι­πο­λί­τευ­ση, η πο­λι­τι­κή που πρέ­σβευε όμως και το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο μο­ντέ­λο δια­κυ­βέρ­νη­σης που πρό­τει­νε τότε, συ­νε­χί­ζε­ται από την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ, εν­δυό­με­νο αυτή την φορά, τον μαν­δύα της κοι­νω­νι­κής και αλ­λη­λέγ­γυας οι­κο­νο­μί­ας.

Το ιδε­ο­λό­γη­μα του συ­γκε­κρι­μέ­νου νο­μο­σχε­δί­ου κι αυτό που στην ουσία προ­τεί­νει, είναι μια αφή­γη­ση που λέει ότι στις ση­με­ρι­νές συν­θή­κες, οξυ­μέ­νης οι­κο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής κρί­σης, με ένα φο­ρο­λο­γι­κό και ασφα­λι­στι­κό σύ­στη­μα που στόχο έχει το να γίνει απα­γο­ρευ­τι­κό να ασκεί κα­νείς ελεύ­θε­ρα ένα επάγ­γελ­μα, είτε είναι αγρό­της είτε είναι επι­στή­μο­νας είτε είναι επαγ­γελ­μα­το­βιο­τέ­χνης, «μπο­ρεί» να λει­τουρ­γή­σει μια «κοι­νω­νι­κή οι­κο­νο­μία» ως νη­σί­δα ή ως η εξαί­ρε­ση του κα­νό­να, που στόχο θα έχει την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των λαϊ­κών ανα­γκών. Είναι προ­φα­νές ότι αυτό το πράγ­μα είναι απί­θα­νο να συμ­βεί. Αυτό που θα συμ­βεί σί­γου­ρα και που απο­τε­λεί νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη εμ­μο­νή, είναι το «πέ­ρα­σμα» υπη­ρε­σιών του δη­μο­σί­ου στα χέρια των ιδιω­τών και μά­λι­στα των με­γά­λων πο­λυ­ε­θνι­κών.

Είναι του­λά­χι­στον κο­ροϊ­δία από την πλευ­ρά της κυ­βέρ­νη­σης, όταν ο βα­σι­κός πυ­ρή­νας της πο­λι­τι­κής της είναι η εφαρ­μο­γή των νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρων μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, να καλ­λιερ­γεί αυ­τα­πά­τες και να παί­ζει με τον πόνο των ανέρ­γων ότι μπο­ρεί να γί­νουν «ατο­μι­κοί» επι­χει­ρη­μα­τί­ες. Εκτός κι αν κι αυτό το νο­μο­σχέ­διο «ανή­κει» στο λε­γό­με­νο πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα, οπότε είναι προ­φα­νές ότι απευ­θύ­νε­ται και θα εφαρ­μο­στεί σε ένα πα­ράλ­λη­λο σύ­μπαν με εξω­γή­ι­νους!

Το ΜΕΤΑ καλεί τους ερ­γα­ζό­με­νους να αγω­νι­στούν ενά­ντια στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και την εκ­ποί­η­ση της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας, για την πα­ρο­χή δω­ρε­άν δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών ποιό­τη­τας προς τους πο­λί­τες και για μα­ζι­κές προ­σλή­ψεις στους το­μείς της παι­δεί­ας, της υγεί­ας, της πρό­νοιας και της το­πι­κής αυ­το­διοί­κη­σης, για την επα­να­φο­ρά και τη διεύ­ρυν­ση των ερ­γα­σια­κών, κοι­νω­νι­κών και δη­μο­κρα­τι­κών δι­καιω­μά­των που χά­θη­καν τα τε­λευ­ταία χρό­νια, για την κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων και τη ρήξη με την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και τον πα­ρα­γω­γι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό της χώρας μας σε όφε­λος του ελ­λη­νι­κού λαού, για  να αντι­με­τω­πι­στεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά η μά­στι­γα της ανερ­γί­ας στη χώρα μας.