Τηλεοπτικές άδειες: Ένας «δομικός ανασχηματισμός» της διαπλοκής (και ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα...)

Η διαπλοκή της χώρας είναι πια αδειοδοτημένη και δομικά ανασχηματισμένη, τουλάχιστον στην πρώτη φάση, η οποία θα έχει συνέχεια και στα δικαστήρια με τις αλλεπάλληλες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων και στην πολύ πιθανή άμβλυνση του ν. 4339/2015 (του νόμου Παππά) προκειμένου να χαϊδευτούν ειδικά οι νέοι καναλάρχες.

Αλαφούζος, Κυριακού, Μαρινάκης, Καλογρίτσας είναι οι νέοι, γενικού περιεχομένου, πανελλαδικά αδειοδοτημένοι καναλάρχες. Ο παλιός είναι αλλιώς και... δεξιός και ο νέος ωραίος και... ΣΥΡΙΖΑίος. Ακόμη και η ΝΔ, έγκαιρα όσο και άκομψα, έκανε στροφή 180 μοιρών στη στάση της, σχετικά με την εγκυρότητα και τη «νομιμότητα» του διαγωνισμού, καθώς τρεις στους τέσσερις (τουλάχιστον...) καναλάρχες δεν είναι καθόλου μακριά από την απήχηση των δικών της μνημονιακών θέσεων και φανερών ή λιγότερο φανερών εκλεκτικών σχέσεων και συγγενειών - ακόμη και ο Καλογρίτσας μπορεί να θεωρηθεί εις εκ των γεφυροποιών της προσέγγισης ΝΔ και Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, τότε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ ποιος μπορεί να ξεχάσει τα δήθεν αντικειμενικά και τρομοκρατικά «ντοκιμαντέρ» του Αντέννα για την... έλευση της δραχμής, παραμονές των εκλογών του 2012 και του δημοψηφίσματος.

Το συνολικό τίμημα που κατέβαλαν (για την ακρίβεια, υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν μέσα στους υποτιθέμενους προβλεπόμενους χρόνους) οι τέσσερις, υπολείπεται κατά 104 εκατομμύρια ευρώ, εκείνου που είχαν προβλέψει ως ελάχιστου οι τεχνοκράτες της τρόικας στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα του 2011 - η τρόικα θεωρούσε ότι μια δημοπράτηση τηλεοπτικών αδειών μπορούσε να αποφέρει ένα «κατώφλι» εσόδων περίπου 350 εκατομμυρίων ευρώ. Δεν χρειάζεται ίσως να υπενθυμιστεί ότι και αυτά τα χρήματα - όταν και όπως καταβληθούν - προορίζονται για την εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειστών. Με άλλα λόγια, η οικονομία και τα βασανισμένα από την υπερφορολόγηση εργατικά νοικοκυριά δεν πρόκειται να δουν ανακούφιση από το ούτως ή άλλως πραγματικά ανεκτίμητο δημόσιο περιουσιακό στοιχείο των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων (είναι αθροιστικά δύο - τρια «Ελληνικά», και το Ελληνικό είχε αποτιμηθεί στα 5,2 δις ευρώ...), το οποίο εκποιήθηκε με όρους υποτίμησης και χαμηλών προαπαιτούμενων απαιτήσεων της συγκυβέρνησης - και ας λέει ο Τσίπρας ότι θα πάνε στην στήριξη ευπαθών ομάδων, πουλώντας ξανά καθρεφτάκια ψεύδους στους ιθαγενείς. Πάντως, λεφτά φάνηκε ότι υπάρχουν στις τσέπες των καναλαρχών, απλώς τοποθετούνται είτε στο εξωτερικό είτε σε αλλότριες από τα κανάλια τους επενδύσεις- κατάσταση η οποία δεν θα αλλάξει με τη νέα τετράδα.

Αλαφούζος και Μαρινάκης θα λύνουν τις επιμέρους πολιτικές και επιχειρηματικές τους διαφορές (οι πράσινες και ερυθρόλευκες ΠΑΕ είναι ανώνυμες εταιρείες και φέρνουν και έσοδα ειδικά από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) και μέσω των καναλιών τους. Ο πρώτος κατάφερε να πληρώσει τα λιγότερα «λύτρα», ίσως επειδή μπήκε φουριόζος στο ρινγκ του διαγωνισμού από την αρχή (περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ). Ο δεύτερος πήρε τη χρονικά τελευταία δημοπρατούμενη άδεια, που τον αναδεικνύει σε έναν μικρό Μπερλουσκόνι από την Κρήτη, καθώς του ανήκουν πια η λαοφιλέστερη ΠΑΕ της Ελλάδας (Ολυμπιακός), η πόλη όπου αυτή εδρεύει (Πειραιάς), ένας όμιλος ΜΜΕ (εφημερίδα και ραδιόφωνο Παραπολιτικά) και πάει λέγοντας... Και βέβαια βρίσκεται στο μικροσκόπιο της δικαιοσύνης για την «εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο» - ένα από τα αγαπημένα ειδησεογραφικά θέματα του Σκάι συμφερόντων Αλαφούζου.

Άγνωσται αι βουλαί όσων δεν πήραν άδεια, αν και ο Ιβάν Σαββίδης δήλωσε ήδη ότι θα επιμείνει ώστε να αποκτήσει δικό του κανάλι (ο... Μπερλουσκονίδης του Βορρά και του Πόντου). Κοντομηνάς και Βαρδινογιάννης κρατούν προς ώρας κλειστά τα χαρτιά τους. Η προαναγγελία όμως της κυβέρνησης ότι θα επισπεύσει (;) τον διαγωνισμό για τις περιφερειακές άδειες πιθανώς υποκρύπτει τη βούληση της να μεταμφιέσει τύποις συνδεδεμένα δίκτυα περιφερειακών σταθμών σε οιονεί πανελλαδικής εμβέλειας και μετάδοσης κανάλια - τακτική που για παράδειγμα ακολουθεί ήδη ο εφοπλιστής Γιάννης Καραγιώργης μέσω του δικτύου ΕΛΛΑΣ ΝΕΤ και με διευθυντικά στελέχη όπως ο γνωστός, φιλοκυβερνητικών απόψεων και στάσεων, Κώστας Βαξεβάνης.

Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία η προ του διαγωνισμού άποψη από πολλά κυβερνητικά χείλη (Κουρουμπλής, Σκουρλέτης) ότι το ψηφιακό φάσμα εντέλει μπορεί να σηκώνει και πέμπτη άδεια - προφανώς κάποιος ακόμη επιχειρηματίας (ο Σαββίδης;) πρέπει να εξυπηρετηθεί στις επιδιώξεις του και μάλιστα άμεσα. Αξίζει να υπενθυμίσουμε εδώ το εξής: Ότι για την πέμπτη άδεια, αν αυτή ποτέ εμφανιστεί, απαιτείται απλώς μια υπουργική απόφαση του Νίκου Παππά και αυτό γιατί η περιβόητη πια μεθόδευση μέσω Ινστιτούτου της Φλωρεντίας και υπαγορευμένης από τον υπουργό Επικρατείας απόφαση της Βουλής εφαρμόστηκε άπαξ - και αυτό το προβλέπει ρητά ο ίδιος ο νόμος 4339/2015. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον αριθμό των αδειών είτε περιφερειακού είτε θεματικού χαρακτήρα - ο Παππάς ανεξέλεγκτος και ανέλεγκτος μπορεί να καθορίσει όσες και όποιες θέλει όποτε επίσης θέλει (εκτός αν τον προλάβει ο κανονικός, ο κυβερνητικός ανασχηματισμός και πάει σε άλλο υπουργείο χωρίς να κουβαλήσει τις αρμοδιότητες για τα ΜΜΕ).

Ψέματα

Όσο και αν προσπαθούν τα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνηση, κομματικά, κρατικά ή συνεταιρικά ΜΜΕ να εξωραΐσουν και να πανηγυρίσουν τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, και πριν και κατά τη διάρκεια και τις πρώτες ώρες μετά από αυτόν, οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν υποστεί ένα επικοινωνιακό και πολιτικό Βατερλώ, με σωρούς ψεμάτων και αναληθειών - απλώς δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι δημοσιογράφοι ειδικά στην ΕΡΤ που ακολουθεί το δόγμα Μποδοσάκη («ημείς είμαστε πάντα με το εκάστοτε γκουβέρνο») για να υποδείξουν και να αποδείξουν τα κυβερνητικά ψέματα, τις αναλήθειες και τα ευτράπελα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Πρώτα, η απίθανη μεθόδευση για την τελική συμμετοχή του Καλογρίτσα στον διαγωνισμό, καθώς ο επιχειρηματίας προσκόμισε εκπρόθεσμα την εγγυητική επιστολή και κανονικά έπρεπε να αποκλειστεί - και αυτό το παραδέχονται όλοι. Η κυβέρνηση όμως και η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης «συγχώρεσε» τον εκπρόθεσμο, ωσάν ήταν ένας Άδωνης Γεωργιάδης στα σκαλιά του κτηρίου της ΝΔ στη Συγγρού τον περασμένο Νοέμβριο. Φυσικά, η συνέχεια από τους ανταγωνιστές του θα δοθεί στα δικαστήρια, καθώς ο εκπρόθεσμος βρέθηκε με άδεια.

Εν συνεχεία, οι απίστευτες ον ερ κυβιστήσεις του Λευτέρη Κρέτσου για τον ρόλο του ΕΣΡ (όταν και αν αυτό συγκροτηθεί) στους επόμενους διαγωνισμούς, καθώς ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης τόνισε ότι αυτούς θα πρέπει να τους διεξάγει το Συμβούλιο, που κατά τα άλλα το διέλυσε εν μια νυκτί ο Παππάς για να απαλλαγεί από την παρουσία του - τη γραμμή αυτή (διεξαγωγή διαγωνισμού από το ΕΣΡ) τηρούσε και η ΝΔ, η οποία επιμένει (;) στο θέμα και του αριθμητικού καθορισμού των αδειών. Το δε «μαύρο που πρέπει να επιβάλει η DIGEA» σε όσα κανάλια δεν πήραν άδεια, μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται, καθώς από τη σύμβαση με το ελληνικό δημόσιο, το καταστατικό της κοινοπραξίας που νέμεται το ψηφιακό φάσμα ως πάροχος δικτύου και τον νόμο Παππά δεν προκύπτουν ούτε τέτοια υποχρέωση ούτε κυρίως ο μηχανισμός διαπίστωσης και επιβολής μιας τέτοιας κυβερνητικής απόφασης - ακόμη μια διάσταση του κράτους εν κράτει των επιχειρηματιών του Τύπου που συνεχίζουν τη μεσοβασιλεία τους, χωρίς στην πραγματικότητα η κυβέρνηση να θέλει, να μπορεί και να επιδιώκει να συγκρουστεί μαζί τους.

Τέλος, τα ψέματα (τύφλα να έχουν ο Πινόκιο και ο βαρόνος Μυνχάουζεν μαζί) που ξεφούρνισαν διαδοχικά και ενδεικτικά η Ράνια Σβίγκου, ο Κώστας Ζαχαριάδης και ο υπουργός Χρήστος Σπίρτζης (ειδικά ο τελευταίος, πιο προκλητικός από όλους) σχετικά με την... προστασία των θέσεων εργασίας στα νέα ΜΜΕ! Οι τροποποιητικές του ν.4339/2015 κοινές υπουργικές αποφάσεις Παππά, Σπίρτζη (ναι, αυτός...), Κατρούγκαλου έχουν γκρεμίσει τον ελάχιστο (μέγιστο) αριθμό εργαζομένων με υποτιθέμενη σύμβαση αορίστου χρόνου από τους 400, στους 200 - ένα αίτημα, μια εντολή της εργοδοτικής ένωσης των ιδιοκτητών καναλιών, που έγινε δεκτό κρυφά από τους υπουργούς στα τέλη Μαΐου. Με άλλα λόγια ακόμη και το κατάπτυστο νον πέηπερ του Μαξίμου που... πανηγύριζε επειδή η κυβέρνηση εξαφάνισε μόλις... 1000 (!!!) θέσεις εργασίας στα ιδιωτικά κανάλια είναι έωλο - οι εξαφανισμένες θέσεις σταθερής, μόνιμης, ασφαλισμένης εργασίας είναι πολύ περισσότερες.

Αυτή βέβαια η «κυβερνητική νομιμότητα» κούμπωσε πλήρως και με τις απαιτήσεις των καναλαρχών παλιών και νέων και κυρίως με τη ζοφερή πραγματικότητα που αυθαίρετα και τρομοκρατικά είχαν αυτοί διαμορφώσει στα κανάλια τους, τα τελευταία, μνημονιακά χρόνια, καταδιώκοντας και απολύοντας εκατόμβες εργαζομένων - και η συγκυβέρνηση της... πρώτης φοράς απλώς έβαλε τη σφραγίδα της σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, υποαπασχόλησης και αυθαιρεσιών, προφανώς κατά το επικρατούν δόγμα Φλαμπουράρη ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι αλλάζουν θέσεις επειδή δεν πιστεύουν σε αξίες.

Φυσικά, πανελλαδικό κανάλι γενικού περιεχομένου με μόλις 200 εργαζόμενους δύσκολα στέκεται - εκτός αν πλημμυρίσει με ώρες τηλεαγορών και τηλετζόγου. Αυτό που στην πραγματικότητα θα συμβεί είναι ότι θα επεκταθούν και θα εμπεδωθούν πλήρως συνθήκες ημιαπασχόλησης, ενοικίασης συνεργείων, εξωτερικών αναθέσεων, απασχόλησης με «μπλοκάκι» ή μαύρα χρήματα κάτω από το τραπέζι με αναιμικές αμοιβές και πολλά και μεγάλα διαστήματα απληρωσιάς (κανονικά και... με τον νόμο Παππά πλέον!). Με άλλα λόγια, οι νέοι καναλάρχες ανοίγουν σαμπάνιες και πίνουν στην υγεία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για τα αλλεπάλληλα δωράκια που τους έκανε στη νέα επιχειρηματική αφετηρία της ζωής τους.